دلیل عدم خروج ایران از برجام از زبان سلیمی نمین

تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: آقای رئیسی وقتی می گوید «باید مذاکره کرد» نشان می دهد که نمی خواهد فقط با یک قطب قدرت ارتباط داشته باشد، بلکه می خواهد از همه مواهب امکانات ارتباط با جهان استفاده کند. اگر ما چنین اعتقادی نداشتیم بعد از آن برخورد ناصواب آمریکایی ها، ما نیز باید از برجام خارج می شدیم؛ اینکه از برجام خارج نشدیم یعنی نظام اعتقاد داشت «همچنان باید درهای مختلف را به روی خودمان باز نگه داریم».
کد خبر: ۱۱۳۱۷۵۲
|
۰۴ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۵:۳۰ 26 July 2022
|
4756 بازدید

به گزارش «تابناک» به نقل از نامه نیوز، دولت سیزدهم در آستانه یکسالگی قرار دارد اما منتقدانش طوری عملکرد این دولت را به نقد می کشند که گویی مقامات و مدیران اجرایی روزهای پایانی دوره چهارساله مسئولیت را سپری می کنند.

عباس سلیمی نمین درباره عملکرد دولت سیزدهم گفت: علی رغم همه مشکلات، این دولت توفیقات خوبی را از آن خود ساخته است. البته این صحبت به آن معنا نیست که دولت سیزدهم هیچ ضعف جدی نداشته است اما در مجموع معتقدم میزان توفیقات دولت نسبت به ضعف هایش بسیار بارزتر و چشمگیرتر بود.

وی با اشاره به آمارهای داخلی و خارجی افزود: دولت سیزدهم کشور را از بحران خارج کرد و توانست شرایط را رو به بهبود ببرد. این دولت بخش قابل توجهی از ترک فعل های دولت گذشته را به خوبی توانست مدیریت کند. لازم به یادآوری است که هر کدام از این ترک فعل های دولت گذشته بخشی از مدیریت کشور را به سوی بحران پیش می برد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به توفیقات دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی اظهار کرد: گرچه برخی اطرافیان آقای رئیسی با موضوع مذاکره مخالفت می کردند، اعتقاد خودش را صادقانه درباره این موضوع بیان کرد و در آن مسیر هم گام برداشت اما تفاوت مذاکرات این دولت با دولت گذشته در این بود که تلاش کرد دست خودش را در این رویارویی دیپلماتیک پر کند و معطل صرف مذاکرات نماند.

وی با اشاره به ابتکارات سیدابراهیم رئیسی برای برقراری روابط دوستانه بین ایران و تاجیکستان افزود: آقای رئیسی در این مدت کوتاه توانست موانع برخورداری ایران از موهبات همکاری اقتصادی با کشورهای منطقه را بردارد، در حالیکه آقای روحانی اقدام چشمگیری برای پیوستن کشور به معاهداتی مثل شانگهای انجام نداد. پیوستن به معاهده شانگهای دست ایران بسیار پر کرد تا از موضع قوی تری در مذاکرات حاضر شود.

سلیمی نمین با اشاره به گسترش روابط تجاری ایران با کشورهای همسایه بیان کرد: دولت سیزدهم در این حوزه نیز توفیقاتی را از آن خود ساخته است. برقراری ارتباطات نزدیک با روسیه با وجود جوسازی سنگین جریان غرب گرا و کشورهای غربی توانست راه خودش را طی کند و دستاوردهای خوبی را از آن ایران بسازد، تا جایی که غرب به شدت از این قضیه عصبانی است.

وی افزود: آقای رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران به صراحت ناراحتی خود را از برخی همکاری های ایران و روسیه اعلام کرد، با گفتن این جمله که «ایران بین ارتباط با روسیه و احیای برجام باید یکی را انتخاب کند». علت عصبانیت رابرت مالی کاملا روشن است چون ایران با برخورداری از ارتباط با روسیه، چین و هند می تواند موقعیت خودش را در مذاکرات ارتقا ببخشد و دست خالی به مذاکره نرود.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تأکید کرد: برخی افراد با حرف های نازل سعی می کنند ارتباط با روسیه را «سلطه پذیری ایران» توصیف کنند، حال آنکه در عالم واقع خود آنها نیز چنین اعتقادی به حرف های خود ندارند. وقتی ما می خواهیم هم از ارتباط با شرق و هم از ارتباط با غرب به صورت عادلانه برخوردار باشیم، طبیعی است که همین کاری را باید می کردیم که الان انجام می دهیم.

وی ادامه داد: در دولت گذشته به دلیل وجود یکسری آدم های غربگرا، اهمیت نداشت که ارتباط ما با دنیا عادلانه باشد چون آنها معتقد بودند که ارتباطات ما باید محدود به ارتباطات با غرب شود، حال آنکه اگر غرب متوجه می شد ایران راه های گریز دیگری دارد و می تواند با به کارگیری آنها تحریم ها را دور بزند، طور دیگری در مذاکرات با ما برخورد می کرد.

سلیمی نمین توضیح داد: آقای رئیسی وقتی می گوید «باید مذاکره کرد» نشان می دهد که نمی خواهد فقط با یک قطب قدرت ارتباط داشته باشد، بلکه می خواهد از همه مواهب امکانات ارتباط با جهان استفاده کند. اگر ما چنین اعتقادی نداشتیم بعد از آن برخورد ناصواب آمریکایی ها، ما نیز باید از برجام خارج می شدیم؛ اینکه از برجام خارج نشدیم یعنی نظام اعتقاد داشت «همچنان باید درهای مختلف را به روی خودمان باز نگه داریم».

وی افزود: امروز هرچه زمان بگذرد ما از موضع بالاتری برخوردار خواهیم شد، به همین دلیل آقای رابرت مالی چنین حرف گزافه ای می زند و برای ما خط مشی تعیین می کند، حال آنکه دوران تسلط آمریکا بر ایران خیلی وقت است پایان یافته اما آمریکایی ها هنوز در رویایی هستند که بتوانند دوباره برای ما تعیین تکلیف کنند.

این کارشناس مسائل سیاسی بیان کرد: سیاست خارجی که توسط دولت سیزدهم دنبال شده قطعا موجب عصبانیت آمریکا خواهد شد و هرچه زمان بگذرد این عصبانیت بیشتر می شود. جریان غربگرا نمی تواند سیاست نظام را تخطئه کند و بگوید «ما درها را به روی غرب بستیم» چون ما اعلام کردیم «حاضریم عادلانه و به صورت منطقی با غرب رابطه خودمان را داشته باشیم و از موهبات ارتباطات عادلانه بهره مند شویم».

وی افزود: دلیلی ندارد که ما با دست خودمان ارتباطاتمان را با شرق محدود کنیم چون چنین کاری خلاف عقل و منطق سیاسی و مصالح ملی است. در واقع معنایش این خواهد بود که هر چه غرب به ما فشار بیاورد باز ما به طرف شرق نخواهیم رفت، نتیجه آن خواهد شد که غربی ها فشارشان را بر ما بیشتر کنند؛ اتفاقی که در دولت آقای روحانی افتاد.

سلیمی نمین با بیان اینکه جریان غربگرا استقلال کشور را به خطر انداخت، تأکید کرد: اگر ما دست خودمان را در انتخاب بستیم و گزینه ها را محدود کردیم طبیعتا طرفی که متاعی دارد و می خواهد آن را به ما فروشد شرایط را بر ما سخت خواهد کرد بنابراین رویکرد دولت آقای رئیسی در حوزه سیاست خارجی مطابق با منافع ملی است چون مذاکره را دنبال می کند و حرف های منطقی خود را می زند اما در عین حال مسیری را می رود که تنوع انتخاب داریم.

وی افزود: البته دولت آقای رئیسی ضعف هایی هم دارد چون این دولت تلاش داشت راهبرد جوانگرایی را دنبال کند، طبیعتا در این مسیر برخی افراد توانایی های شان ناشناخته است چون پیش از این در سطوح عالی مدیریتی مورد آزمون قرار نگرفتند. امروز مشخص شده برخی افراد که مورد آزمون قرار گرفتند سرجای خودشان نیستند باید دولت در این زمینه تصمیم گیری کند تا خودش را چالاک تر و چابک تر بسازد.

این کارشناس مسائل سیاسی گفت: برخی وزرا نشان دادند که نتوانستند در مدت یک سال در جایگاهی که قرار گرفتند مسلط شوند و تدابیر خوبی را اتخاذ کنند و عملیاتی بسازند بنابراین دولت بهتر است هر چه زودتر نواقص خودش را که ناشی از آفات جوانگرایی است برطرف سازد.

اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # انتخابات آمریکا # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟