به گزارش تابناک به نقل از انشنت اوریجینز، کاوش گروهی از باستان‌شناسان در یکی از محوطه‌های میراث جهانی یونسکو واقع در شهر «اوساکا» کشور ژاپن به کشف بقایای مجسمه چوبی کمیابی منجر شد که با نام «هانیوا» (Haniwa) شناخته می‌شود. مجسمه‌های «هانیوا» معمولا از جنس سفال ساخته می‌شوند و نمونه‌های چوبی آن بسیار غیرمعمول محسوب می‌شود.
نکته قابل توجه دیگر درباره این مجسمه ارتفاع ۳.۵متری آن است که این مجسمه را به بلندترین مجسمه «هانیوا»ی کشف‌شده تاکنون، تبدیل کرده است. پیش‌تر مجسمه مشابهی در شهر «تنری» کشور ژاپن با ارتفاع ۲.۶ متر کشف شده بود.
مجسمه چوبی حدود ۷۶ سانتی‌متر عرض و ۸ سانتی‌متر ضخامت دارد و با توجه به گزارش «ژاپن تایمز» بزرگترین مجسمه هانیوایی محسوب می‌شود که تاکنون در ژاپن کشف شده است. این مجسمه در جریان کاوش در محوطه یک گورستان قرن پنجم میلادی کشف شده است.
مجسمه‌های «هانیوا»، به عنوان نوعی شئ مخصوص مراسم خاکسپاری شناخته می‌شوند. این مجسمه‌ها معمولا در ابعاد بزرگ و بسیاری از آن‌ها در اندازه یک انسان واقعی ساخته می‌شدند. «هانیوا» ها در ابتدا به صورت ظروف استوانه‌ای و سفالین یا اشیاء زنگوله‌ای‌شکل ساخته می‌شدند، اما در دوره «کوفون» دچار تغییراتی شدند.
در اوایل قرن چهارم میلادی، هانیواهایی به شکل خانه به همراه هانیواهای استوانه‌ای روی گورها قرار داده می‌شدند. در میانه قرن پنجم میلادی، هانیواها را به شکل اشیاء مختلفی از جمله شمشیر و سپر و به شکل انسان‌هایی همچون کشیش و جنگجو و حتی حیواناتی همچون اسب، سگ و اردک ساخته می‌شدند و به ترتیب در کنار یکدیگر در حاشیه مقبره‌ها قرار می‌دادند.
محققان معتقدند مجسمه‌های «هانیوا» اطلاعات مهمی درباره نحوه پوشش، زیورآلات، مدل مو، سلاح‌ها، ابزارها و معماری دوره «کوفون» (۲۵۰ تا ۵۳۸ میلادی) ارائه می‌دهند.
مجسمه‌ای که اخیرا کشف شده است «هانیوا» یی است که به سبک «ایوامی» (Iwami) ساخته شده است. تاکنون فقط ۱۵ مورد مجسمه این سبک در تپه‌های خاکسپاری دوران «کوفون» واقع در ژاپن کشف شده است. کارشناسان معتقدند این مجسمه هانیوای چوبی بسیار خاص است؛ چراکه برای ساخت آن از چوب درخت کاج چتری ژاپنی استفاده شده است. این درخت در دوران «کوفون» در بین افراد پرنفوذ و عالی‌رتبه از محبوبیت برخوردار بود.
مگه ژاپنی ها مرده های خودشون رو نمی سوزاندن گورشون کجا بود مجسمه هم داشته باشه اونا احتمالا مربوط به یک قوم دیگه بودن