به گزارش تابناک از «سای تک دیلی»، خفاش‌ها به عنوان منبع ویروس در هر دو مورد پاندمی ویروس «سارس» در سال ۲۰۰۳ و پاندمی کووید-۱۹ شناخته شده اند. هنوز مشخص نیست که آیا انتقال ویروس در نتیجه تماس مستقیم با یک خفاش آلوده، تماس با تراوشات بدن خفاش در یک غار یا محیط‌های مشابه یا از طریق یک حیوان دیگر آلوده شده به علت تماس با خفاش صورت گرفته باشد. شاید هم هیچ‌وقت این مساله روشن نشود.
خفاش‌ها به عنوان ذخایر ویروس‌هایی شناخته می‌شوند که می‌توانند گونه‌های دیگر از جمله انسان‌ها را آلوده کنند.
یک تحلیل جدید به ارزش یک تابوی جهانی اشاره دارد که طبق آن انسان‌ها موافقت می‌کنند خفاش‌ها را به حال خود بگذارند – آنها را نترسانند، برای تعقیب آنها تلاش نکنند و فراری ندهند یا آنها را نکشند. اینها کارهایی است که تنها موجب پراکنده کردن بیشتر خفاش‌ها و افزایش احتمال گسترش بیماری‌های مشترک بین حیوان و انسان می‌شود. انسان‌ها در عوض باید به خفاش‌ها اجازه دهند تا زیستگاه‌های خود را داشته باشند و بدون مزاحمت زندگی خود را سپری کنند.
