هرچند برخی نمایندگان مجلس و به طور ویژه رئیس مجلس در تلاش هستند تا ماجرا را جور دیگری وانمود کنند، بر اساس مصوبه اخیر، سن بازنشستگی ۱۲ سال و حتی بیشتر افزایش یافته است!
به گزارش «تابناک»، چند روزی از مصوبه جنجال آفرین مجلس شورای اسلامی می‌گذرد، اما بحث و جدل پیرامون آن هنوز پایان نیافته تا جایی که رئیس مجلس لازم می‌بیند هر روز دست کم یک بار در این باره مواردی را متذکر شده و مصوبه مذکور را تشریح و توضیح دهد. مثل این:
قالیباف: «سنوات خدمت برای مردان حداکثر ۳۵ سال و برای زنان حداکثر ۳۰ سال است. متوسط افزایش مدت بازنشستگی حدود چند ماه است. فقط کسانی که تازه وارد خدمت می‌شوند، حداکثر باید ۳۵ سال خدمت کنند.»
توضیحاتی که در همه آنها روی یک موضوع، تاکید ویژه شده است؛ اینکه حداکثر افزایش مدت بازنشستگی ۵ سال است نه بیشتر. ادعایی که خبرگزاری مجلس با تکیه بر آن، انتشار خبر «افزایش ۱۲ ساله سن بازنشستگی» در شبکه‌های اجتماعی را ادعایی دروغ خوانده که «مشکوک و هماهنگ» در حال انتشار است!
اما واقعیت از چه قرار است؟ آیا به راستی سن بازنشستگی تنها ۵ سال افزایش یافته نه ۱۲ سال؟ متن مصوبه مجلس چه میگوید؟ بیایید ماجرا را به روایت طرح و تصمیم گیری در نشست علنی نوبت صبح روز یکشنبه مجلس شورای اسلامی مرور کنیم که بند خ ماده ۲۹ لایحه برنامه هفتم توسعه توسط مجلس مردود گردید و به جایش بند الحاقی طرح شد و به تصویب رسید که حالا حاشیه ساز شده است.
۱۴۰۲/۰۹/۰۱ - ۱۰:۱۲
با شروع بررسی بند «خ» ماده ۲۹ لایحه برنامه توسعه، ارجاعی از کمیسیون تلفیق، محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: بند «خ» ماده ۲۹ لایحه برنامه هفتم خلاف اصل ۸۵ قانون اساسی است، چون خواسته است تا تصمیم گیری نظام تأمین اجتماعی به دولت واگذار شود که با اصل ۸۵ قانون اساسی مغایر است.
در ادامه محسن نجفی خواه، معاون هماهنگی و برنامه‌ریزی امور حقوقی دستگاه‌های اجرایی به نمایندگی از دولت در موافقت با بند الحاقی به بند «خ» ماده ۲۹ لایحه برنامه هفتم توسعه ارجاعی از کمیسیون تلفیق مجلس اظهار کرد: یکی از مشکلات دولت حل مشکلات ناترازی صندوقهای بازنشستگی است یکی از مسائل کشور هم تغییر سیاست‌های جمعیتی است لذا از یک سو کاهش باروری داریم و از سوی دیگر افزایش سن امید به زندگی داریم که در مردان ۷۶ و زنان ۷۸ سال است حوزه سلامت و سبک زندگی و شرایط حاکم بر کشور به گونه‌ای است که سن امید به زندگی در جامعه افزایش یافته که از افتخارات نظام اسلامی است.
وی افزود: وضعیت برخی صندوقها به گونه‌ای است که سن بازنشستگی در آنها پیش بینی شده مثلا معلمان در ۴۸ سالگی میتوانند بازنشسته شوند در این حکم خواسته ایم تا این افراد بتوانند به کار خود ادامه دهند؛ لذا با این مکانیزم پلکانی در کمیسیون تلفیق، حقوق مکتسبه افراد تضییع نمی‌شود در نهایت سن مردان در بازنشستگی با ۶۲ و زنان با ۵۵ سال با میزان سابقه کار، بازنشسته شوند؛ مشکل اشتغال و ناترازی صندوقها هم برطرف می‌شود. اما با تبصره‌های ۵ و ۶ مخالفیم.
محسن زنگنه، سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس گفت:، چون قرار شد حقوق بازنشستگان متناسب سازی شود، دولت به دنبال آن است تا سن بازنشستگی را افزایش دهیم که دولت گفته بود به ازای سال باقی مانده از خدمت ۴ ماه افزایش یابد، ولی ما آن را تغییر دادیم.
قالیباف، رئیس مجلس توضیح داد: این موضوع ابهام ندارد و به جای ۳۰ سال خدمت، در ۳۰ سال و ۵۰ ماه خدمت بازنشسته می‌شوند؛ اما درباره تبصره ۵ و ۶ این بند که نماینده دولت گفت نیز باید بگویم این قانون برای افرادی است که در مسیر خدمت هستند و برای ورودی‌ها به اشتغال محسوب نمی‌شود، اما اگر تنقیح نیاز داشت، بعدا آن را اعمال می‌کنیم.
بند الحاقی بند «خ» ماده ۲۹ با موافقت دولت و کمیسیون برنامه به رأی گذاشته شد که به تصویب رسید.
۱۴۰۲/۰۹/۰۱ - ۱۰:۱۱
ماده ۲۹ بند «خ» بندالحاقی- به منظور کاهش ناترازی صندوقهای بازنشستگی و تقویت توان صندوقها در انجام تکالیف محوله:
۱- بیمه پردازانی که ۲۸ تا ۳۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنها برای بازنشستگی اضافه نمی‌گردد.
۲- بیمه پردازانی که ۲۵ تا ۲۸ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی دو ماه اضافه می‌گردد.
۳- بیمه پردازانی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی سه ماه اضافه می‌گردد.
۴- بیمه پردازانی که مطابق قوانین ۱۰ تا ۲۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی چهارماه اضافه می‌گردد.
۵- بیمه پردازانی که مطابق قوانین تا ۱۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی پنج ماه اضافه می‌گردد.
تبصره ۱- اجرای تمام یا بخشی از احکام فوق الذکر مشروط بر آن است که سن بیمه شده در زمان بازنشستگی برای مردان از ۶۲ سال و برای زنان از ۵۵ سال بیشتر نباشد.
تبصره ۲- اصلاحات فوق در قوانین صندوقهای بازنشستگی به استثنای صندوق‌هایی که حداقل سن بازنشستگی بیمه شدگان آنها از ارقام مذکور در تبصره (۱) بیشتر است به صورت دائمی اعمال می‌گردد.
تبصره ۳- ایثارگران و مشمولان قوانین سخت و زیان آور مشمول قوانین خاص خود هستند.
تبصره ۴ – اشخاص موضوع این حکم با رضایت خود و موافقت دستگاه‌های ذی ربط میتوانند بدون نیاز زمان‌های مذکور در بند‌های (۲) الی (۵) تا سقف سن موضوع تبصره (۱) حسب مورد به خدمت ادامه دهند. خدمت مازاد بر اساس قوانین و مقررات مربوطه امکان پذیر است.
تبصره ۵- چنانچه دستگاه‌ها به خدمات برخی از کارکنان نیاز نداشته باشند حسب مورد میتوانند بدون لحاظ زمان‌های مذکور با پیشنهاد بالاترین مقام دستگاه و موافقت معاون اول رئیس جمهور بر اساس قوانین مربوط نسبت به صدور احکام بازنشستگی آنان اقدام کنند.
تبصره ۶- افرادی که تقاضای خود مایل به بازنشستگی زودتر از موعد فوق الذکر باشند، بازنشستگی آنها مطابق قوانین مربوطه و بدون رعایت بند‌های (۱) تا (۵) بلامانع است و حقوق بازنشستگی آنان مطابق احکام این سند برقرارخواهد شد.
بدین ترتیب بازنشستگی در کشور به ظاهر در یک قالب مشخص، اما در دو بعد مجزا و با فرمولی خاص و حتی عجیب، تغییر یافت. دو بعد: یکی درباره شاغلان فعلی که قرار است بسته به سنواتی که بیمه پرداخته اند، با افزایش سنوات مواجه شوند و دیگری، آن‌هایی که قرار است از این به بعد به کار گرفته شوند و با این مصوبه، طول دوره خدمت شان یکباره ۱۲ سال افزایش خواهد یافت!
البته در مصوبه فوق اثری از این دسته بندی‌ها دیده نمی‌شود و به ظاهرا آن‌هایی که قرار است از این به بعد استخدام شده و بیمه بپردازند، از اساس دیده نشده، اما اگر به ردیف ۵ بند الحاقی دقت کنیم، پی خواهیم برد که این گروه از افراد را هم شامل می‌شود و فرمول افزایش مدت بازنشستگی ایشان را ارائه کرده است؛ ۵ ماه اضافه به ازای هر سال فاصله تا زمان بازنشستگی.
با این فرمول، اگر کسی در ۲۰ سالگی شروع به پرداخت بیمه کند، اگر مرد باشد، با مبنا قرار دادن ۳۰ سال خدمتی، می‌بایست به ازای هر سال، ۵ ماه و در مجموع ۱۵۰ ماه (۱۲ سال و نیم) بیشتر خدمت کند که معنایش ضرورت خدمت وی تا ۶۲.۵ سال است، اما از آنجایی که تبصره ۱ این بند الحاقی حداکثر سن را برای مردان ۶۲ سال تعیین کرده، این فرد با ۱۴۶ ماه (۱۲ سال) اضافه خدمت، بازنشسته خواهد شد.
البته مردان در ایران عمدتا برای اشتغال و بیمه پردازی نیازمند گذراندن خدمت هستند و لذا بهترین زمان برای شروع دوره کاری برای ایشان، همان ۲۰ سال است، اما اگر فردی به هر شکل زودتر از این شروع به پرداخت بیمه نماید، مجبور به گذران سال‌های بیشتری به صورت اضافه خواهد بود به این صورت که مرد ۱۹ ساله می‌بایست ۱۳ سال اضافه خدمت کند و مرد ۱۸ ساله، ۱۴ سال!
برای زنان اوضاع کمی متفاوت است به این صورت که اگر از ۲۰ سالگی بیمه پرداخت نمایند، با توجه به سقف ۵۵ سال که در تبصره ۱ آمده، مشمول ۶۰ ماه (۵ سال) اضافه خدمت هستند. اضافه خدمتی که اگر شروع به کارشان ۱۸ سالگی باشد، ۸۴ ماه (۷ سال) می‌شود. همان خدمتی که تا پیش از تصویب مصوبه اخیر، نهایتا ۳۰ سال برای مردان و زنان به طول می‌انجامید!
بدین ترتیب جای تعجب دارد که مجلس چگونه افزایش ۱۲ سال و حتی بیشتر را تکذیب می‌کند؟ آیا غیر از این است که در مصوبه اخیر، نه تنها قانون عطف به ماسبق شده و شاغلان (جز آن‌هایی که ۲۸ سال یا بیشتر بیمه پرداخت کرده اند) هم ملزم به اضافه خدمت هستند، بلکه فرمولی تدارک دیده شده که بر اساس آن، کسانی که از این به بعد شاغل خواهند شد، می‌بایست تا ۱۲ سال اضافه خدمت را به جان بخرند؟!
چگونه است که رئیس مجلس به رغم آنچه در متن مصوبه تصریح شده، تاکید دارد «کسانی که تازه وارد خدمت می‌شوند حداکثر باید ۳۵ سال خدمت کنند»؟! آیا آنچه به عنوان مصوبه مقابل ایشان قرار گرفته، با آنچه منتشر شده، متفاوت است و یا قرار شده در بند و تبصره دیگری درباره تازه شاغلان تصمیم گرفته شود که رئیس قوه مقننه از آن آگاه است و عموم از آن بی اطلاعند؟!
هرچند برخی نمایندگان مجلس و به طور ویژه رئیس مجلس در تلاش هستند تا ماجرا را جور دیگری وانمود کنند، بر اساس مصوبه اخیر، سن بازنشستگی ۱۲ سال و حتی بیشتر افزایش یافته است!
نمایندگان چند درصدی که حالا تبدیل به میزان شدند! 
گیریم که سن بازنشستگی افراد را افزایش دادید تا صندوق های بازنشستگی را برای چند صباح کوتاهی از ورشکستگی کامل نجات دهید.