به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز سه شنبه دهم بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شد که بازدید چهار ساعته رهبر انقلاب از نمایشگاه توانمندیهای تولید داخل، ضربه شست مقاومت عراق به نیروهای آمریکایی، جان تازه به صنعت فضایی ایران، روزگار حسن روحانی پس از ردصلاحیت! در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم:
نیما غلامرضایی طی یادداشتی در شماره امروز ابتکار با عنوان جلوگیری از فرار مالیاتی یا افزایش مالیات؟ نوشت: این روزها بحث مالیات در بودجه بسیار مطرح میشود. اینکه دولت قصد دارد با فشار مالیاتی کسری بودجه و ناترازیهای خود را جبران کند. اما نکته در این است که نظام مالیاتی ما بیش از آن که نیاز به افزایش میزان مالیات از مالیات بگیران فعلی داشته باشد به اصلاح قوانین و جلوگیری از فرار مالیاتی نیاز دارد.
برای داشتن یک نظام مالیاتی موفق و شفاف، دولتها و مراجع تنظیم کننده نیاز به پیادهسازی چندین اقدام کلیدی دارند وضع قوانین و مقررات مالیاتی روشن و قابل درک برای تمام شهروندان و شرکتها، ایجاد ساختاری که در آن تعهدات مالیاتی بر اساس توانایی پرداخت توزیع شوند و گروههایی با درآمد بالاتر، نرخ موثر بیشتری پرداخت کنند، انتشار عمومی اطلاعات مربوط به نحوه جمعآوری و هزینهکرد مالیاتها برای کسب اعتماد عمومی بخشی از این اصلاحات است.
آنچه به آن نیاز است تا از فرار مالیاتی جلوگیری شود افزایش نظارت مالی است که نیاز به توسعه نظارت بر جریانهای مالی، بانکی و حسابداری به منظور شناسایی معاملات مشکوک مرتبط با فرار مالیاتی دارد.
وضع قوانین سختگیرانه برای جلوگیری و مجازات فرار مالیاتی و اطمینان از اینکه این قوانین به طور موثر اجرا شوند و بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته مانند هوش مصنوعی و داده کاوی برای کشف الگوهای غیر معمولی که ممکن است نشاندهنده فرار مالیاتی باشند میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
واقعیت این است که فشار مالیاتی بر طبقات متوسط و حقوقبگیران تنها به کوچکتر شدن سفره آنها منجر شده و نارضایتی اجتماعی را بالا میبرد بنابراین بهتر است کار سخت را جایگزین کار آسانتر، اما پر هزینهتر کرد و آن اصلاح روندهای مالیات ستانی در کشور است.
هرچند سامانه مودیان میتواند به دولت کمک کند تا فعالیت غیر قانونی کشف و از آن مالیات گرفته شود، اما اینکه گفته شود هر کس در سال درآمدش بیشتر از سال گذشته باشد باید مالیات بپردازد کارشناسی نیست. بهتر است در این زمینه با مردم شفاف سخن گفت و از نحوه اصلاح روندمالیات ستانی در کشور بیشتر با مردم صحبت کرد تا شائبهها و شایعهها فضای روانی و اقتصادی را نا ایمن نکند.
به نظر میرسد این روزها مردم به خبرهای خوب احتیاج دارند تا حداقل با امید بیشتری به سال آینده قدم بگذازند.
حسین فصیحی طی یادداشتی در شماره امروز جوان با عنوان مسئولان در حوادث دست و پاگیر آتشنشانان میشوند! نوشت: یک تکتیرانداز آموزشدیده میتواند حریف یک گروهان سربازی باشد که دورههای تخصصی و آموزشی را سپری نکرده باشند، با این حال همین تکتیرانداز باید در شرایطی باشد که هنگامی که دست به ماشه میبرد، اطرافیانش مخل کارش نباشند. وضعیت آتشنشان هنگام انجام عملیات امداد و نجات بیشباهت به تیرانداز آموزشدیده نیست. روز گذشته جلال ملکی، معاون اجتماعی و سخنگوی سازمان آتشنشانی تهران فرصتی را فراهم کرد خبرنگاران حوزه حوادث از مجموعه آموزشی این سازمان بازدید کنند که به ذکر چند نکته در این باره اشاره میکنم.
یک- هر آتشنشان پیش از اینکه راهی عملیات شود، از گزارههای دشواری عبور میکند تا در حوادث برقگرفتگی در نقش تکنیسین برق، در عملیات نجات از ارتفاع در نقش کوهنورد، در واژگونی و سوانح رانندگی در نقش متخصص فنی، در حادثه گازگرفتگی در نقش تکنیسین گاز، هنگام ریزش آوار در نقش معمار یا مهندس سازه و در هر حادثهای که امکان بروز دارد، با کسب آموزشهای دشوار در نقش کارشناس همان حوزه عمل کند. هر آتشنشان که راهی عملیات میشود، انگارهای جز عملیات نجات ندارد. او پیش از عملیات مهارتهای لازم برای عملیات امداد و نجات را سپری کرده است، بنابراین جامعه باید به این باور برسد در پس هر آتشنشان، مهارت و آموزشهای زیادی وجود دارد که برای امداد و نجات به کار گرفته میشود.
دو - مسئولان یکی از مهمترین ابزارهای دستوپاگیر مهم در عملیاتهای امداد و نجات آتشنشانی هستند. ما همواره در جریان حوادث بزرگ مثل آتشسوزی بیمارستان گاندی، متروپل، پلاسکو و حوادثی که اتفاق میافتد، شاهدیم بعد از هر حادثه، تیمهایی گسترده از مسئولان برای بازدید راهی محل میشوند. اگر آنها عقده دیدهشدن در رسانهها را نداشته باشند، مطمئن باشند حضورشان مخل عملیات امداد و نجات است. پلیس باید شرایط امنیتی برای حضور آنها را فراهم کند، بنابراین با حضور هر مسئول تیمهای امنیت و مراقبت هم باید در محل حاضر شوند. همینطور محدودیتهای رفتوآمد هم در محل برقرار میشود و مهمتر از همه توجه فرماندهان میدان که باید متوجه نیروهای تحت امرشان باشند، برای پاسخگویی از وضعیت موجود به سمت مسئولان جلب میشوند. سوی دیگر عملیات، افراد گرفتارشده میان دود و آتش هستند که مرگ و زندگی آنها به ثانیه بند است که این گونه از دست میرود. مسئولان در همه دولتها اگر میخواهند قدردان نیروهای امداد باشند، بعد از حادثه هم میتوانند راهی ایستگاههای آتشنشانی شوند و از تلاش امدادگران قدردانی یا در بهترین حالت به وظایف قانونیشان عمل کنند تا در ترکفعلهایشان این حوادث بروز پیدا نکند. اگر هم نیاز به توضیح درباره حادثه رویداده باشد، خوشبختانه آتشنشانی تهران سخنگویی توانا دارد که هیچ سازمان دیگری در کشور مثل آن را ندارد که در هر ساعت از شبانهروز و حتی در دل عملیات هم به خبرنگاران پاسخ میدهد و میتوانند توضیحات حادثه را از او مطالبه کنند.
سه - سکوت مهمترین نیاز امدادگران برای عملیاتهای امداد و نجات است. یکی از مربیان آموزش برایمان توضیح داد که وقتی تیمهای آتشنشان از خارج برای پشتیبانی وارد ایران میشوند، فقط نیمههای شب وارد عملیات امداد و نجات میشوند. علتش این است که هجوم مردم عملیات امداد را مختل میکند. اگر همه جا در سکوت باشد، امدادگرانی که خود را به زیر آوار رساندهاند، در همان سکوت قادرند صدای نفس کشیدن مصدوم را بشنوند، اما در هیاهوی ایجادشده این امکان وجود ندارد. حالا بیاییم و وضعیت موجود را با وضعیت ایدهآل بررسی و برای رسیدن به آن تلاش کنیم.
چهار- کمتر اتفاقی در تهران یا هر جای دیگری روی میدهد که بیاحتیاطی چاشنی آن نباشد. ریزش ساختمانهای ناایمن به دلیل بیاحتیاطیهای صورتگرفته در ایمنکردن آن است. بیمارستان گاندی را بیاحتیاطی مدیران سرمایهدارش آتش زد، منتها زحمت آن به دوش آتشنشانان افتاد. اگر مدیرانش به اخطارهای آتشنشانی توجه کرده بودند، گردن کج نمیکردند و با پخش ویدئو برای آتش برافروختهشده تظلمخواهی نمیکردند. شاید بعضی هم باورشان این باشد که آتشنشان است دیگر، باید برود و به دل آتش بزند و جانش را هم به خطر بیندازد. شاید اینکه هر روز بر تعداد ایستگاههای آتشنشانی اضافه میشود، ناشی از خریت پنهان در همین باور باشد که به جای تأمل و هزینهکردن برای ایمنسازی و محافظت از جان دیگران، ترجیح میدهند یک گوشه بنشینند تا عدهای عملیات امداد را به صرف وظیفه ذاتیشان انجام دهند.
پنج - هر بنایی که در شهر ساخته میشود، باید توان مراقبت از خود و افرادی را که به آن رفتوآمد دارند، داشته باشد. دادستانها و مدیران شهری که بعد از حوادث در محل حاضر میشوند، باید قبل از بروز فجایع در این امر دخالت داشته باشند تا فرصتطلبان به ضرب رشوههای کلانی که میدهند و بناهای ناامنی که میسازند، برای مردم هزینه ایجاد نکنند.
شش- هر آتشنشان با آموزشهایی که سپری میکند، یک نیروی کارآمد برای جامعه است، بنابراین آموزش از مؤثرترین ابزارهای لازم برای مدیریت بحران و پیشگیری از حوادثی است که هر لحظه امکان بروز دارد. همه ساله شهروندان بسیاری در جریان حوادث برقگرفتگی، گازگرفتگی، سقوط از ارتفاع، غرقشدگی، آتشسوزی و ریزش آوار جانشان را از دست میدهند که اگر این حوادث بازکاوی شود، مشخص میشود این افراد قربانی بیاحتیاطی ناشی از عدمفراگیری آموزش و مهارتهای مراقبتی هستند.
هادی محمدی طی یادداشتی در شماره امروز خراسان با عنوان فصل تازه همکاریهای امنیتی ایران – پاکستان نوشت: وزیرخارجه کشورمان در سفری یکروزه به اسلام آباد پایتخت پاکستان رفت تا هم پایانی باشد بر یک تنش بین دو کشور دوست و بسیار نزدیک و هم آغازی باشد بر تقویت مبارزه مشترک ایران و پاکستان با بحرانی به نام تروریسم که هر دو کشور از آن ضربه خورده و میخورند. در این میان اشاره به چند نکته اهمیت دارد؛ اول اینکه ایران و پاکستان حدود ۹۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند که بدون همکاری نزدیک دو کشور امکان کنترل کامل بر آن نیست. برای این منظور دو کشور توافق کردند تا افسران عالیرتبه از سوی نیروهای مسلح ایران و پاکستان در کشورهای همدیگر مستقر کنند تا در مواقع لزوم و ایجاد تنش اینها وارد عمل شوند و با هماهنگی یکدیگر موضوع را فیصله دهند.
این توافق امنیتی در حال اجرایی شدن بود و تنها استقرار افسران مذکور باقی مانده بود که تنش اخیر رخ داد که حالا توافق صورت گرفته بین دو وزیر خارجه مبنی بر اعزام این افسران میتواند یکی از راههای جلوگیری از افزایش تنش باشد. موضوع دیگر ارتباطات بیشتر میان دو کشور است. در توافقات روز گذشته قرار شد تا وزرای خارجه ارتباط مستقیمی برای همکاریهای متنوع به ویژه در دو سوی مرز داشته باشند و با این مشورتها اصولا از هر اتفاق ناگواری جلوگیری کنند. نکته دیگر توجه ویژه به اقتصاد مرزنشینان و دو استان همجوار مرز در هر دو کشور است که به لحاظ اقتصادی وضعیت ناگواری دارند و همین از ریشههای شکل گیری روندهای تروریستی است.
در ملاقات روز گذشته توافق شد علاوه بر فعال سازی بازارچههای فعلی، ۵ بازارچه جدید هم ایجاد شود که میتواند به اقتصاد مرزنشینان محروم در ایران و پاکستان و کاهش حجم قاچاق کمک شایانی کند. متاسفانه حجم تعاملات اقتصادی ایران و پاکستان که روی هم بیش از ۳۳۰ میلیون نفر جمعیت دارند، بسیار کم است و حدود ۱.۸ میلیارد دلار برآورد شده، اما حجم قاچاق بالاست و به همین میزان تخمین زده میشود. رونق بازارچههای مرزی هم به افزایش تبادلات اقتصادی مجاز کمک میکند و هم در کاهش قاچاق موثر است. حضور افراد نظامی و امنیتی در هیئت همراه وزیرخارجه در سفر روز گذشته موضوع دیگر قابل توجه است. یک قرارداد امنیتی میان ایران و اسلام آباد وجود دارد که تصویب در مجلس پاکستان را نیاز دارد. در این قرارداد تصریح شده اگر گروههای مسلح یک کشور به طرف مقابل حمله کنند، نیروهای مسلح میتوانند با هماهنگی کشور دیگر وارد آن کشور شوند.
تصویب نهایی این قرارداد میتواند کمک زیادی به حل موضوعات امنیتی کند که باید دید در این سفر چقدر به تحقق این امر نزدیک شده ایم. درمجموع به نظر میرسد فضای جدید میتواند عزم دو کشور به ویژه طرف پاکستانی برای مقابله با گروههای تروریستی لانه کرده در خاک این کشور را بیشتر کرده و در فضای جدی تری به مقابله با دشمن مشترک این روزهای منطقه بپردازند. همکاریهای اطلاعاتی و نظامی در کنار هماهنگیهای دیپلماتیک حتما به دو طرف کمک شایانی خواهد کرد. دولت آینده پاکستان با فهم درست شرایط منطقه و سرعت بخشیدن به اجرایی شدن توافقات امنیتی نقش مهمی در این مسیر خواهد داشت.