به گزارش «تابناک»، «حسین رحمانی» در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: همدلی به معنای فهم و درک احساست، عواطف و حالات روانی دیگران است، به این معنا که نوع مشکل و مسئله‌ی طرف مقابل را متوجه شده و این فهم و درک متقابل را ابراز کنیم تا احساس نوع دوستی و انسانیت را به طرف مقابل انتقال دهیم و از این راه از تنش و فشار وارده بر آن فرد بکاهیم.
این کارشناس ارشد روانشناسی در خصوص همدردی نیز گفت: همدردی به تاثیرگذاری همدلی نیست حتی می‌تواند بر فردی که با دیگران همدردی می‌کند، آثار سوء داشته باشد، همدردی به این معناست که فردی با مشکل یا مسئله‌ای مواجه شده و احساس غم و اندوه یا ناکامی یا سایر احساسات منفی را دارد، و دیگری جهت کاستن از شدت فشار و تنش ایشان، خود را شبیه و مانند او قلمداد می‌کند به طوری که تجربه(تجاربی) شبیه به آن مسئله را بیان می‌کند و احساسات مشابه را نیز بازگو می‌کند و از این طریق می‌خواهد به فرد مقابل بفهماند که این اتفاق یا رخداد برای دیگران نیز رخ داده است و آن‌ها توانسته‌اند به زندگی عادی برگردند، پس او نیز می‌تواند.
وی در یک مثال برای درک بهتر این موضوع گفت: فرض کنید شما سفر رفته‌اید و الان که من در این جا هستم شما را مشرف بر جنگل، دریاچه یا چمنزار یا در یک هوای مه‌آلود دل‌انگیزی تصور می‌کنم من الان نسبت به شما همدلی دارم. یعنی خودم را جای شما قرار دادم اما همدردی ندارم چون شما درد و رنجی ندارید که من آن درد و رنج را حس کنم.
رحمانی افزود: به طور کلی همدلی مفیدتر و موثرتر از همدردی است و می‌تواند احساسات منفی و پر تنش افراد را به طرز چشمگیری کاهش دهد.
وی تاکید کرد: همدردی فقط برای درد و رنج ناشی از یک وضعیت است، اگر در یک وضعی درد و رنجی وجود نداشته باشد من نسبت به شخصی که در آن وضع است همدلی دارم ولی همدردی ندارم.
