پس از شهادت سید ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم با اعلام وزارت کشور، ستاد انتخابات تشکیل و برنامه ریزی 50 روزه بر اساس قانون اساسی انجام شد تا در اولین گام ثبت نام از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری صورت پذیرد. اما آنچه در مهلت 5 روزه ثبت نام نامزدها همه را شگفت زده کرد، یک احساس تکلیف همگانی از سوی مسئولان فعلی و سابق کشور بود و این سوال را در اذهان ایجاد کرد که چرا به یکباره همه احساس تکلیف کردند و چه عاملی موجب این حضور همگانی شد؟
اول؛ ترمیم وجهه: یکی از اصلی ترین دلایلی که موجب شده این روزها مسئولان سابق شناسنامه خود را در معرض دوربین خبرنگاران قرار دهند، دوری چند ماهه یا چندساله از فضای سیاسی کشور است. چهره های سیاسی همواره نشان داده اند که برای بازگشت به عرصه از هر فرصتی استفاده خواهند کرد و عرصه انتخابات نیز از سال 88 و با آغاز برگزاری مناظرات تلویزیونی فرصت مغتنمی را برای سیاسیون فراهم کرد تا با حضور در میدان رقابت و عبور از فیلتر شورای نگهبان، مقابل چشم میلیون ها بیننده تلویزیون، به ترمیم وجهه خود بپردازند.
دوم؛ پوشش و سوپر پوشش: کاندیدای پوششی عنوانی بود که ازانتخابات سال 92 و در جریان کنار کشیدن برخی چهره ها به نفع برخی کاندیداها مطرح شد. اوج این رفتارهای پوششی نیز در انتخابات 1400 بود که نامزدها یکدیگر را پوششی و سوپر پوششی خطاب می کردند. کاندیداهای پوششی برای پوشاندن ضعف های کاندیدای ارشد جناح خود یا حمله نیابتی به رقیب پای به عرصه می گذارند و نهایتا در فاصله یک یا چند روز مانده به روز رای گیری، از گردونه انتخابات خارج می شوند.
سوم؛ برای اخذ امتیاز: برخی چهره های سیاسی حضور در بین نامزدهای نهایی انتخابات را فرصتی بسیار خوب برای اخذ امتیاز از فرد پیروز و نشستن بر صدر یک وزارتخانه می دانند.
چهارم؛ برهم زدن معاملات: بدون شک برخی افراد آمده اند تا رای شکن برای رقیب یا رای آور برای جریان خودی باشند. با مروری به نام های متعدد و البته سرشناس ثبت نام کننده در انتخابات ریاست جمهوری می توان به این مهم دست یافت که برخی از چهره ها دارای وزنه هستند و همین امر می تواند معادلات انتخابات را تا روزهای پایانی نامعلوم نگه دارد.
پنجم؛ پایان شرایط سنی: با نگاهی به شرایط سنی برخی از نامزدهای ثبت نام کننده در انتخابات می توان به این نکته دست یافت که برخی از این کاندیداها، انتخابات زودهنگام را فرصت نهایی خود برای عرض اندام در میدان رقابت دانسته اند. برخی چهره های سن و سال دار، انتخابات 8 تیر 1403 را آخرین فرصت و شانس خود برای رسیدن به جایگاه ریاست جمهوری می دانند.
ششم؛ ادامه راه رئیس جمهور شهید: برخی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری 1403 خود را ادامه دهنده راه رئیس جمهور شهید می دانند و معتقدند می توانند با ادامه روند فعالیت های دولت گذشته، مسیر در پیش گرفته شده از سوی شهید رئیسی را به بهترین نحو ادامه دهند.
پس از شهادت سید ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم با اعلام وزارت کشور، ستاد انتخابات تشکیل و برنامه ریزی 50 روزه بر اساس قانون اساسی انجام شد تا در اولین گام ثبت نام از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری صورت پذیرد. اما آنچه در مهلت 5 روزه ثبت نام نامزدها همه را شگفت زده کرد، یک احساس تکلیف همگانی از سوی مسئولان فعلی و سابق کشور بود و این سوال را در اذهان ایجاد کرد که چرا به یکباره همه احساس تکلیف کردند و چه عاملی موجب این حضور همگانی شد؟
به نظر من لایجانی جهانگیری بهترین گزیته دولت نیباشتد