به گزارش تابناک، برخی از افراد سکوت را به عنوان تهدید تلقی می‌کنند. شلوغی فضای باز، شلوغی شهر با بوق‌هایش، درگیری بین رهگذران و سروصدا به آن‌ها آرامش می‌دهد. وقتی به خانه باز می‌گردند، برای فرار از سکوت، با عجله تلویزیون یا رادیو را روشن می‌کنند.
سکوت، حالت عاطفی ما را آشکار می‌کند و به ما این امکان را می‌دهد که با خود و درونمان روبه‌رو شویم
سوفی لاوُلت (Sophie Lavault)، روانشناس بالینی و دکتر علوم اعصاب، توضیح می‌دهد که افراد از سکوت می‌ترسند؛ زیرا درونشان آشفته است، مضطرب هستند و احساس تنهایی می‌کنند و سکوت همه این آشفتگی‌های درونی را آشکار می‌کند. هنگامی که در اطراف ما سر و صدا وجود دارد، مغزمان در حال پردازش علائم (سیگنال‌های) خارجی است و کمتر به پردازش علائم محیط داخلی می‌پردازد.
هنگامی که محرک‌هایی در اطراف ما وجود دارد توجه ما به سمت بیرون جلب می‌شود و در هنگام سکوت به درون
ممکن است سکوتی که در یک مکالمه رخ می‌دهد، ناراحت‌کننده باشد. زیرا نشان‌دهنده بی‌اطمینانی است. در واقع سکوت برای افرادی که احساسات آزاردهنده دارند، آزاردهنده است. به گفته این متخصص وقتی شخصی با ما صحبت می‌کند، می‌دانیم او به چه چیزی فکر می‌کند؛ در حالی که در سکوت احتمال می‌دهیم درباره ما فکر بدی داشته باشد. مثلاً اگر کسی از اینکه دیگران او را دوست نداشته باشند وحشت داشته باشد و سکوت دیگران را به عنوان طرد احتمالی تعبیر می‌کند.
با این حال، سکوت فواید بسیاری برای سلامت روان ما نیز دارد. سکوت با ایجاد فضایی برای استراحت و بهبودی، سیستم عصبی ما را آرام می‌کند. زیرا زمانی که ما به صورت دائم در آشفتگی هستیم، مغزمان مدام در حال پردازش اطلاعات است و در نتیجه خسته می‌شویم.
این متخصص می‌گوید: سکوت باعث می‌شود به دور از عوامل حواس‌پرتی، دوباره با خودمان، ارتباط برقرار کرده و بهتر تمرکز کنیم و این امکان را فراهم می‌کند تا افکاری برای خلق کردن ظاهر شوند.
منبع: ایرنا
