به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، آنها که به ادبیات و شعر ترکی آشنایی دارند، می دانند که علاوه بر اشعار و غزلیات متعدد استاد شهریار، منظومه حیدربابایه سلام او، چه کتاب عجیبی است و چقدر عجیب روایتی از زندگی مردمان روستایی منطقه آذربایجان را به زیبایی تمام و هنرمندانه به تصویر کشیده است که هر کس با خواندن آن، حس می کند در خاطرات خود سیر می کند.
ویژگی های یک منظومه
علاوه بر محتوای صمیمی این شعر، آهنگ خاص آن نیز که از وزن رایج عروضی رایج تبعیت نمی کند و منطبق با آهنگی است که وقتی می خوانی، انگار روی موج های آهنگینی گام بر می داری، عجیب می نماید.
این منظومه بر خلاف اکثر اشعار کلاسیک ترکی آذربایجانی که عروضی هستند، بر اساس وزن هجایی است به این ترتیب که مصرع‌ها از سه قسمت «چهار، چهار، سه» هجایی تشکیل شده‌است.
علاوه بر آن اگر با نگاه وزن عروضی به آن نگاه کنیم، آن را دارای ایراداتی می یابیم. در جایی شعر بر وزن مبتنی بر «مستفعلن» پیش می رود اما ناگهان در جایی دیگر تبدیل می شود به «مفاعلن» .... اما این نقیصه که به شمار نمی رود، بلکه روایتگر سبک دیگر گونه ای از سرایش شعر است که استاد شهریار به خوبی و در اوج از آن بهره برده است.
اینها رو گفتم . نیز لازم است اشاره به زبان و حس و حال کاملا روستایی و منطبق با حرف ها، آرمانها و خاطرات کاملا برخاسته از نهاد مردمان همان منطقه در آن داشته باشیم تا بدانجا برسیم که انصافا ترجمه چنین منظومه صمیمی و دلگشا به زبان دیگر، چقدر می تواند سخت و طاقت فرسا باشد.
در میان همه ترجمه هایی که از این منظومه به زبان فارسی وجود دارد، انصافا یکی از گزینه ها، به هنرمندانه ترین حالت ممکن، توانسته قرابت زیادی با زبان اصلی پیدا کند. مشخص است که شاعر، برای این کار بسیار زحمت کشیده است و کار بسیار سختی داشته است.
مترجم خاص منظومه
این ترجمه ویژه، متعلق است به علی اصغر شعر دوست. همان فردی که در اول مطلب، توصیفش آمد. شاعر و نماینده تبریز در مجلس ششم که بعدها سفیر ایران در تاجیکستان بود و بعد از سالها دوری از سیاست، در انتخابات اخیز، پای کار امد و با انتشار کلیپی، با بر شمردن استدلال هایش، از مسعود پزشکیان، همشهری خود دفاع کرد.
شعر دوست همان نماینده ای است که روز بیست‌وهفتم شهریور، سال‌روز درگذشت شهریار، شاعر معاصر ایرانی (۱۲۸۵ تا ۱۳۶۷)، با پیشنهاد وی و با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ملی شعر و ادب پارسی، نامیده شده است.
علی‌اصغر شعردوست، نماینده وقت مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی بیست‌وهفتم شهریور سال ۱۳۸۱، سالگرد درگذشت استاد محمدحسین بهجت تبریزی را به‌عنوان روز ملی شعر و ادب در تقویم رسمی کشور معرفی کرد.
این پیشنهاد از سوی وی به‌عنوان مخبر کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و با موافقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شورای هنر عالی انقلاب اسلامی ارائه شد و به تصویب رسید.
روز شعر و ادب فارسی، فرصت و بهانه ای مناسبی را برای پاسداشت همه بزرگان شعر و ادبیات این سرزمین مهیا کرده است و طبیعتا می تواند با تدابیر ویزه تر، منشا اثرات مثبت بسیاری باشد.
آیا با وجود شاعرانی مانند فردوسی و سعدی و مولوی و رودکی روز شهریار باید روز شعر و ادب فارسی باشد؟؟!!! 
با توجه به اینکه شهریار هم تورکی شعر گفته و هم فارسی بهتر بود نماد شعر ایرانی باشد تا فارسی 
