این گونه به نظر می‌رسد، همه راهنمایی‌ها در راستای حفاظت و امنیت از شبکه وایرلس، به شما پیشنهاد میکنند در راستای امنیت بیشتر، وایرلس خود را با مخفی کردن SSID آن از دید دیگران پنهان نگه دارید؛ اما آیا این موضوع می‌تواند به امنیت بیشتر ارتباط شما منجر شود؟ بگذارید نگاهی از نزدیک به این داستان داشته باشیم.
به گزارش «تابناک» SSID یا Service Set Identification همان نام عمومی است که وایرلس شما با آن شناخته میشود و هنگام اتصال به شبکه وایرلس از این نام استفاده میکنید. معمولا تصور بر این است که مخفی کردن این نام در تنظیمات وایرلس، منجر به آن میشود که شبکه وایرلس امنیت بیشتری داشته باشد.
اکنون این باور مدت زمان زیادی است که هست و بیشتر متخصصان نیز به شما پیشنهاد میکنند SSID وایرلس خود را مخفی نگاه دارید؛ اما ما بر این باوریم این موضوع به هیچ وجه درست نیست. بگذارید تا دلایل خود را برای این موضوع که مخفی شدن، هیچ تأثیری بر امنیت شما ندارد، ارائه کنیم.
SSID هیچ
گاه برای مخفی بودن طراحی نشده است
به شکل ویژه باید اشاره کرد که وایرلس ۸۰۲.۱۱ نیازمند یک Access Point برای انتشار SSID خود است.
«استیو رایلی» متخصص مایکروسافت در این باره می‌گوید: SSID نام شبکه هست و نه یک گذرواژه. هر شبکه وایرلس از SSID برای متمایز کردن خود از دیگر شبکه‌ها استفاده میکند. SSID هیچ‌گاه برای مخفی بودن طراحی نشده است و اگر تلاش کنید تا آن را پنهان کنید، هیچ تأثیری بر امنیت شبکه وایرلس شما نخواهد داشت.
بیهوده بودن این قضیه، هنگامی بیشتر به چشم می‌آید که گمان کنید، همه SSID وایرلس خود را پنهان کنند. در این صورت حتی باز هم هیچ نکته‌ای به امنیت شبکه شما افزوده نشده است؛ اما چرا؟
یافتن SSIDهای مخفی مثل آب خوردن است!
پیدا کردن SSIDهایی که در محدوده شما مخفی شده‌اند، بسیار ساده و آسان است. کافی است از ابزارهایی چون inSSIDer یا NetStumbler یا Kismet برای اسکن شبکه‌ها استفاده کنید تا همه SSIDهای مخفی را ببینید! اینها تنها چند نمونه ده‌ها ابزاری هستند که این کار را انجام می‌دهند و در نتیجه مخفی کردن SSID هیچ نتیجه مثبتی ندارد:
هکرها از این گونه ابزار‌ها برای یافتن SSID پیش از وارد شدن برای هک آن اقدام میکنند. در نتیجه هیچ تفاوتی ندارد که SSID شما مخفی باشد یا نه.
سر و کله زدن با وایرلس‌های مخفی، مصیبت است!
حال که دریافتید می‌توان به سادگی SSIDهای مخفی را پیدا کرد، بهتر نیست زحمت خود را کم کرده و نام وایرلس خود را از یک فهرست ساده انتخاب کنید تا اینکه به دنبال نام آن در میان SSIDهای مخفی بگردید؟! بی‌گمان اتصال به یک شبکه مخفی وایرلس، نیازمند زحمت دوچندان است که با توجه به بی‌مزیت بودن آن، کاری بیهوده است!
برای نمونه، در ویندوز ۷ برای اتصال به یک شبکه مخفی وایرلس باید به Network and Sharing Center رفته، سپس وارد Manage Wireless Networks شوید، بعد اقدام به ایجاد یک پروفایل دستی برای شناسایی و اتصال به شبکه کنید؛ اما اتصال به یک وایرلس که SSID خود را منتشر میکند، به سادگی یک کلیک است.
شبکه‌های مخفی منجر به بروز مشکلاتی در اتصال
می‌شوند
البته این موضوع درباره ویندوزهای نسل جدید چندان مشکل‌ساز نیست؛ اما برای نمونه در ویندوز XP مشکلاتی در اتصال به شبکه‌های مخفی وایرلس بود که از جمله بارز‌ترین آن‌ها، قطع ارتباط و اتصال به یک شبکه دیگر بود، زیرا اساسا ویندوز ترجیح می‌دهد که به شبکه‌ای که نام خود را منتشر میکند، متصل شود تا شبکه‌ای که مخفی است.
حتی این موضوع تنها محدود به سیستم عامل ویندوز نیز نمی‌شود و در گوشی‌های اندرویدی نیز این مشکل بروز میکند. تنها جستجوی کوچکی در گوگل به شما مشکلات دیگر در ارتباط با اتصال به شبکه‌های مخفی وایرلس را نشان می‌دهد.
مهم‌ترین مسأ‌له اینجاست که بسیاری از دستگاه‌ها اجازه اتصال به شبکه‌های مخفی وایرلس را نمی‌دهند که در این صورت، یک دردسر بزرگ‌تر برای شما درست خواهد شد.
اینها نکات کلی است که در خصوص بیهوده بودن مخفی کردن SSID وایرلس در امنیت آن می‌توان نام برد؛ اما مایکروسافت جزئی و دقیق توضیحاتی در این باره داده است که خود می‌توانید به آن مراجعه کنید.
اما راهکار ایمن کردن شبکه وایرلس چیست؟
هنگامی که سخن از امنیت شبکه وایرلس به میان می‌آید، تنها یک نکته و قاعده است که باید از آن پیروی کنید: استفاده از رمزنگاری WPA۲ و انتخاب یک گذرواژه قوی و پیچیده برای محافظت از آن.
در غیر این صورت، اگر از هیچ رمزنگاری استفاده
نمی‌کنید یا آنکه از رمزنگاری WEP
استفاده میکنید، هیچ فرقی ندارد که SSID خود را مخفی
کنید یا نه، زیرا بردن سر به زیر برف، به معنی برطرف شدن خطر نیست.
یه راه دیگه هم هست واسه امن کردن