به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، زهرا نژادبهرام در دویست و پنجاهمین جلسه شورای شهر تهران در نطق پیش از دستور خود به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان گفت: روز ۵ آذر ماه مصادف با ۲۵ نوامبر از سوی سازمان ملل متحد، روز منع خشونت علیه زنان نام گذاری شده است. هدف از این اقدام آن بود تا افکار عمومی جهان بیش از پیش به نفی خشونت علیه زنان سوق یابد و همه ساله توجه دولتها و مردم جهان، به این موضوع بسیار مهم معطوف گردد.
وی ادامه داد: خشونت علیه زنان یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در دنیای امروز است که همه کشورها، اعم از پیشرفته و در حال توسعه بدان مبتلا هستند.
نژاد بهرام افزود: خشونت علیه زنان در جوامع مختلف به اشکال گوناگون رخ میدهد. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، در هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد حمله یا بدرفتاری قرار میگیرد. برخی آمارها حکایت از آن دارد که در سراسر جهان از هر سه زن یک زن در طول عمر خود خشونت جنسی و جسمی را از کسی که میشناسد، دوست دارد و به وی اعتماد دارد، تجربه کرده است. نکته قابل توجه آنکه در این زمینه میان کشورهای به اصطلاح توسعه یافته و در حال توسعه، تفاوت چندانی مشاهده نمیشود.
این عضو شورای شهر گفت: با وجود این که در بیشتر کشورهای جهان قوانین منع خشونت به تصویب رسیده است اما آمارها حاکی از آن است که ۳۵ درصد زنان خشونت را تجربه کردهاند، متاسفانه این رقم در برخی کشورها به ۷۰ درصد نیز میرسد. رقم معنادار خشونت علیه زنان، مخصوصا در کشورهای پیشرفته، گویای آن است که پدیده خشونت به شکل سیستماتیک و در قالب یک الگوی مسلط در تمام جهان وجود دارد و فعالیت جنبشها و تحرکات زنان در کشورهای غربی مبنی بر پیشگیری از وقوع خشونت علیه آنان در قالبهای گوناگون حکایت از این مهم دارد.
نژادبهرام ادامه داد: بنابراین این الگو صرفا به دلیل باورهای مذهبی و یا سنتی نیست، بلکه تحت تاثیر آموزشهایی است که به صورت جهان شمول علیه زنان از گذشته تا به امروز وجود داشته و دارد و از نسلی به نسلی دیگر منتقل میشود.
وی اظهار داشت: هر چند آمار دقیقی در مورد میزان واقعی خشونت علیه زنان در ایران وجود ندارد و تعداد زنانی که به خود جرات شکایت علیه خشونت خانگی را میدهند، چندان قابل ملاحظه نیست، اما برخی اظهار نظرات مسئولین، نشان از آن دارد که آمار خشونت علیه زنان در ایران بخصوص در ایام کرونا، روند افزایشی داشته است. قتلهای به اصطلاح ناموسی که در یک سال اخیر در جامعه ما به وقوع پیوست زنگ خطر را به صدا در آورده و این نکته را به ما یادآوری میکند که باید پدیده خشونت علیه زنان را جدی گرفته و تدابیر ویژهای برای حل آن اندیشیده شود.
نژاد بهرام گفت: در جهان ساز و کارهای متفاوتی برای مقابله با این پدیده اتخاذ شده است. اصلاح و وضع قوانین حمایتگرایانه برای زنان در سراسر جهان یکی از این اقدامات است که نقشی تعیین کننده نه تنها در کاهش خشونت علیه زنان، بلکه در تربیت و تغییر رفتارهای اجتماعی دارد. قوانین مترقی گرچه به خودی خود و در کوتاه مدت قادر به ایجاد امنیت کافی برای زنان نیست، اما شرط لازم برای حصول امنیت به شمار میرود.
رییس کمیته شهر سازی شورای شهر تهران ادامه داد: متأسفانه در ایران بسترهای قانونی لازم برای مقابله با پدیده خشونت فراهم نشده است. در بسیاری از کشورها، نهادهای مختلف فعال در حوزه زنان و سازمانهای مردم نهاد مرتبط، در این زمینه با دولت همکاری میکنند. اما در جامعه ما به علل مختلف، چنین سازمانهائی یا شکل نگرفته و یا در صورت وجود، توان لازم برای کنشگری و اقدام اثرگذار را ندارند؛ ضمن آنکه، زیرساخت های پشتیبانی از زنان قربانی انواع خشونت، در جامعه ما فراهم نیست. در بسیاری از جوامع پناهگاههایی برای حمایت از زنان قربانی خشونت ایجاد شده و زنان میتوانند در صورت لزوم به این اماکن پناه ببرند، همچنین پلیس به شدت در مورد مسأله خشونتهای خانگی حساس است.
نژاد بهرام ادامه داد: متاسفانه زنان قربانی خشونت در ایران از چنین امکاناتی برخوردار نیستند و در بسیاری از موارد به دلیل عدم حمایتهای قانونی، بسیاری از ایشان مجبور به تحمل خشونتهای خانگی هستند. در عین حال، بسیاری از زنان و مردان در ایران، آموزش کافی در خصوص مواجهه با خشونت را ندیدهاند.
وی افزود: بسیاری از مصادیق خشونتهای خانگی، جنسی و روانی در فرهنگ ایرانی تعریف شده نیست. بحرانهای فراگیر اجتماعی، عدم منابع کافی برای اطلاع رسانی عمومی از طریق رسانهها در مورد مسأله خشونت، ناکارآمدی قوانین، سختگیری دولت در خصوص فعالیت سازمانهای غیردولتی، در اولویت نبودن زنان قربانی خشونت، به همراه بسیاری از عوامل دیگر، موجب شده تا مبحث کاهش خشونت علیه زنان در ایران نتواند به اندازه کافی مورد توجه قرار گیرد و زمینه تدوین قوانین حمایتی را فراهم سازد. وقایع دردناک از اسید پاشی در شهر اصفهان ، کشته شدن رومینا در یکی از شهر های شمالی به دست پدرش و ..موضوعات فراموش شدنی نیستند.
عضو هیات رییسه شورای شهر تهران گفت: اصلاح دیدگاه و نگرش و افزایش سطح آگاهی نسبت به حقوق افراد، برای مردم عادی تا مدیران سطوح مختلف نظام و قانونگذاران نیاز مبرم کشور است. متأسفانه جنسیت غالب ساختارهای مدیریتی و تصمیم گیری حاکم بر جامعه ما مذکر تعریف شده است و ماحصل این ساختار، موجب شده زنان در عرصه اجتماع، سیاست، اقتصاد و خانواده از کمترین حاشیه امنیتی برخوردار باشند و به انحاء گوناگون مورد خشونت قرار گیرند.
نژاد بهرام افزود: در سال جاری بر اساس رنکینگ موسسه بین المللی لگاتوم، رتبه ایران با دو پله سقوط به ۱۱۹ در بین ۱۶۷ کشور جهان رسیده است. شاخصهای لگاتوم به ما میگوید مرفهترین کشورها آنهایی نیستند که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند، بلکه کشورهایی هستند که شهروندانشان شاد، سالم و آزاد هستند؛ شهروندانی که احساس رضایت از زندگی و خوشبختی دارند. بی تردید زنان به عنوان مادران شاد، همسران با نشاط، دختران موفق و... در این رنکینگ نقش مهمی ایفا میکنند.
وی ادامه داد: ما اعضای پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، با شعار برنامهریزی انسانمحورانه و عدالت محور وارد عرصه مدیریتی پایتخت شدیم. هرچند من به عنوان یکی از اعضای این شورا، دغدغه تمامی شهروندان اعم از کودکان، سالمندان، معلولان و... را دارم، اما امروز به مناسبت یاد شده، تمرکز سخنانم روی مشکلات زنان است، چرا که بر این باورم زمین را زنان نجات خواهند داد؛ با عشق، با مادرانگی و با فرزندان. امروز روز جهانی منع خشونت علیه زنان است و مدیریت شهری نیز به سهم خود باید در این خصوص پاسخگو باشد:
-باید پاسخ دهیم که تا چه اندازه از ظرفیتهای مدیریت شهری تهران از قبیل فرهنگسراها، سرای محلات، بیلبردهای شهری و تبلیغات محیطی در راستای فرهنگسازی برای رفع انواع خشونت علیه زنان بهره بردهایم؟
-باید پاسخ دهیم تا چه اندازه در سطح اجتماع توانستهایم احساس امنیت را برای زنانمان به ارمغان آوریم؟
-باید پاسخگو باشیم که تا چه اندازه رنگ و بوی شهرمان مناسب با ذائقه زنانه است؟
-باید پاسخگو باشیم تا چه حد وفادار به اعطای پستهای مدیریتی به زنان بودهایم؟
وی افزود: دراین جا پوزش می طلبم از همه خواهران شهروندم که نتوانسته ایم انچه شایسته آنان است به عرصه عمل برسانیم.
-دراین جا پوزش می خواهم از برادرانم که نتوانستیم در خصوص فرهنگ سازی و اطلاع رسانی در نفی خشونت علیه زنان بایسته ها را انجام دهیم.
عضو هیات رییسه شورای شهر تهران گفت: هرچند گام هایی بلند برای رسیدن به وضع مطلوب وجود دارد اما به برخی اقدامات مهم مجموعه مدیریت شهری برای نفی خشونت علیه اقشار آسیب پذیر در طول سه سال گذشته اشاره ای گذرا مینمایم :
۱.شناسایی و رفع ۱۴۳ نقطه جرم خیز و فضای بیدفاع شهری در منطقه ۱۰ با هدف ارتقاء کیفیت فضاها و عرصههای شهری به منظور افزایش حضور زنان در شهر و تقویت احساس امنیت آنان.
۲. شناسایی قریب به ۱۸۰۰ نقطه جرم خیز و بی دفاع شناسایی شده در سطح شهر تهران که از مجموع آن، حدود ۱۳۰۰ نقطه بی دفاع توسط شهرداران مناطق ۲۲ گانه رفع شده است.
۳. حمایت از فعالیت اقتصادی بانوان در قالب طرحهای چون ساماندهی دستفروشان در ایام کرونا، معرفی زنان متقاضی کار به کارفرمایان مورد تأیید، پشتیبانی از زنان سرپرست خانوار در قالب بسته های حمایتی، بسترسازی حضور پررنگ زنان سرپرست خانوار در مراکز رشد و کوثر ذیل شهرداری تهران و... با هدف ایجاد امنیت اقتصادی و حمایت از کارآفرینی زنان بخشی از این مهم است
۴- مناسب سازی و بهسازی فضاهای عمومی شهر اعم از معابر، ایستگاهها و بوستان ها که گروههای مختلفی را همزمان پوشش می دهد و بستری برای حرکت امن زنان در جهت کاهش اسیب های فیزیکی احتمالی به زنان باردار ، مادران کودک در اغوش گرفته ، به مادران کالسکه به دست و .... است.
۵- پیگیری تدوین دستورالعمل ارتقای امنیت اجتماعی زنان ازطریق رفع فضاهای بی دفاع شهری که در مرحله ابلاغ به مناطق جهت اقدام است.
۶-ایجاد گرم خانه های اختصاصی برای زنان در دو نقطه آسیب پذیر شهر تهران که بستری از بهبود را برای در پناه گرفتن زنان در معرض اسیب ایجاد کرده است .
رییس کمیته شهر سازی شورا گفت: نهایتا یادآور میشوم درطول کمتر از یکسال باقی مانده با همراهی سایر اعضای شورای اسلامی شهر تهران تلاش خواهیم کرد اقدامات آغاز شده در جهت تقویت احساس امنیت شهروندان از طریق رفع فضاهای بی دفاع شهری، بهسازی و مناسب سازی فضاهای عمومی اعم از معابر و حمل ونقل عمومی، پشتیبانی از فعالیت های اقتصادی بانوان در مراکز رشد و کوثر و .... را به سرانجام مطلوب برسانیم. همچنین با توجه به ضرورت حضور و نقش آفرینی همه دستگاهها وارگان های مرتبط در راستای ارتقای امنیت اجتماعی، لازم است همکاری گسترده میان شهر داری و سازمان بهزیستی جهت ایجاد فرصت های لازم برای اطلاع رسانی جهت نفی خشونت علیه زنان تا پایان سال در قالب بسته های نوشتاری و تصویری فراهم شود و همچنین خانه های امن برای زنان خشونت دیده با دراختیار گذاشتن امکانات لازم برای تشکلهای تخصصی این حوزه و سازمان بهزیستی بسترسازی گردد. در آخر به عنوان یک زن که همدرد شما خواهرانم در شهر است تعهد می کنم همه تلاشم را برای تحقق شهر ایمن به کار گیرم.