به گزارش «تابناک» به نقل از میزان، مینو محرز، عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا در خصوص این امر که بسیاری از مردم در مواجهه با بیماری از حضور در مراکز درمانی ترس دارند و فکر میکنند، اگر به کرونا مبتلا به نباشند ممکن است در این مراکز به کووید گرفتار شوند، گفت: ما با بیماران بسیاری سر و کار داریم که به دلیل ترس از ابتلا دیر به مراکز درمانی مراجعه میکنند و زمان مفید و طلایی برای درمان را از دست میدهند و در هفته دوم بیماری با علائم شدیدتری مواجه میشوند، بنابراین عدممراجعه و یا مراجعه دیر هنگام به مراکز درمانی به ضرر فرد مبتلا به کرونا است.
این متخصص بیماریهای عفونیوگرمسیری افزود: درست است که دارو و درمان صددرصدی برای کرونا وجود ندارد و ما به درمانهای علامتی میپردازیم، اما یکسری اقدامات لازم که امکان انجام آنها در منزل وجود ندارد را در مراکز درمانی به بیماران ارائه میدهیم که موجب نجات آنها میشود.
وی ضمن تاکید بر این موضوع که عدم مراجعه افراد به مراکز درمانی به دلیل ترس از ابتلا به کرونا فرهنگ بسیار غلطی است، ادامه داد: چنانچه بیماران یک سرماخوردگی معمولی و یا بیماریهای زمینهای نظیر مشکلات قلبی، ریوی و کلیوی داشته باشند، با حضور در مراکز درمانی و مطب پزشک دچار کرونا نمیشوند و بیماران زمینهای که هر چند وقت یکبار باید توسط پزشک معالج معاینه شوند و از ترس مبتلا شدن به این بیماری به مراکز درمانی مراجعه نمیکنند،
عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا با اشاره به اینکه تا کنون ۹ پروتکل درمانی برای کرونا از سوی کمیته علمی ارائه شدهاست و تعداد زیادی دارو هم نوشتهشدهاست که فقط در مرحله تحقیقات قرار دارد، اظهار کرد: درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و اولا باید از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنیم و دوما در صورت ابتلا باید سریعا به مراکز درمانی مراجعه کنیم تا حتی با استفاده از درمانهای علامتی وارد مرحله پیشرفته این بیماری نشویم
وی در خصوص این امر که گفته میشود اعضای بدن بیماران مبتلا کرونا که در بیمارستان بستری هستند به سایر کشورها فرستاده میشوند و به همین دلیل بسیاری از مردم از مراجعه به بیمارستان و بستری شدن میترسند، بیان کرد: متاسفانه تعداد زیادی از مردم دچار اینفودمی که به معنی اپیدمی ناشی از فضای مجازی و بسیار بدتر از بیماری کرونا است، شدهاند و هر مطلب دروغین که در فضای مجازی منتشر میشود را باور میکنند.
محرز با بیان اینکه اهدای عضو در کشور ما کم بودهاست و چنین صحبتهایی موجب توقف آن میشود چرا که فرهنگ ایران آماده اهدای عضو نبودهاست و به تازگی داشت به این موضوع عادت میکرد، متذکر شد: افرادی که دچار بیماری کرونا هستند اعضای بدنشان قابل استفاده نیست و کسی که عفونت داشتهباشد را از لیست اهدای عضو خارج میکنند، همچنین یکی از شرایطی که انجمن برای اهدای عضو آن را قبول نمیکند وجود بیماریهای عفونی است و اعضای بدن مبتلایان به کرونا اصلا قابل اهدا نیست.
این متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری درباره این موضوع که عدهای معتقد هستند، تعدادی از مرگومیرها به دلیل داروهایی که اشتباه به بیماران داده میشود و مورد تحقیق و بررسی هستند، اتفاق میافتند، توضیح داد: به هیچ عنوان چنین موضوعی صحیح نیست و هیچ کدام از داروهایی که برای مبتلایان به کرونا تجویز میشوند کشنده و خطرناک نیستند و روی تمام آنها بررسی صورت گرفتهاست و داروهای ضد ویروسی در بعضی موارد موثر هستند و در برخی موارد هم تاثیر ندارند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: بر اساس مطالعات بزرگی که صورت گرفته است بسیاری از کشورها استفاده از داروی آمریکایی را توصیه نمیکنند البته که این دارو توسط سازمان غذا و دارو آمریکا تصویب شدهاست، اما این داروی ضد ویروسی باید در زمان مناسبی مصرف شود و چنانچه در اوایل بیماری مورد استفاده قرار گیرد و از ورود بیماری به مراحل پیشرفتهتر جلوگیری میکند.
وی ضمن تاکید بر اینکه هیچ دارویی خطرناکی برای کووید تجویز نمیشود، یادآور شد: لازم است یکسری از درمانها برای بیماران انجام شود که از جمله آن میتوان به مصرف داروهای ضد انعقاد اشاره کرد چرا که مکانیسم این ویروس ایجاد انعقاد است، همچنین استفاده از داروهای ضد التهاب در برخی شرایط کاملا لازم است و هنگامی که بیماران به هر دلیلی به مراکز درمانی مراجعه نمیکنند این امکانات را از دست میدهند و اگر دیر مراجعه کنند دیگر هیچ کدام از این داروها موثر نیستند؛ اینگونه مطالبی که در خصوص عدم مراجعه به مراکز درمانی گفته میشود تبلیغات است.
رییس مرکز تحقیقات ایذر در پاسخ به این سوال که شیوع کرونا چه مشکلاتی را برای مبتلایان ایدز به وجود آوردهاست، اشاره کرد: بیماران مبتلا به HIV که تحت درمان و مراقبت هستند، به این دلیل که ۳ نوع داروی ضدویروس مصرف میکنند، سیستم ایمنیشان بسیار تقویت شدهاست و کمتر به کرونا مبتلا میشوند و اگر هم دچار این بیماری شوند، نوع خفیف آن را میگیرند و خیلی کم به نوع شدید آن گرفتار میشوند اما از مشکلات این بیماران در این دوران این است که مراجعه آنها به مراکز درمانی و همچنین شناسایی موارد جدید کاهش یافتهاست که عدم تشخیص و شناسایی دیر هنگام بیماران بسیار خطرناک است.