«باید قم را قرنطینه میکردند!» یا «چرا جلوی پروازها از چین را نگرفتند؟؛ این جملات چقدر برایتان آشناست؟ یا جملات دیگری مانند «مردم ساده انگاری کردند و کرونا که در آستانه شکست قرار داشت، باز اوج گرفت»؟
به گزارش «تابناک»، در آستانه یک سالگی شیوع کرونا در کشورمان، سطح شیوع ویروس در کشور و بیماری ناشی از آن به شدت نزول کرده تا جایی که شمار زیادی از شهرهای کشورمان در شرایط آبی و زرد قرار گرفته و مسئولان به فکر بازگشایی مدارس افتاده اند و عزاداری ایام فاطمیه نیز بی هیچ منع و مشکلی در بسیاری از شهرها حضوری دایر شده است. شرایطی که به تاکید مسئولان حکم زنگ خطر جدی برای شیوع پیک دوباره کرونا دارد.
البته امروز ستاد ملی مقابله با کرونا تصمیمی گرفت که بنا بر آن، قرار است راهپیمایی ۲۲ بهمن متفاوت از هر سال و نمادین برگزار شود، به این صورت که راهپیمایی خودرویی و موتورسیکلتی انجام شود و حتی خبری از سخنرانی ویژه این روز به صورت حضوری و در میادین شهرها نباشد و به جایش سخنرانی پیروزی انقلاب از رسانه ملی پخش شود. فرمت متفاوتی از این آیین انقلابی که برای پرهیز از شیوع کرونا در دستور کار قرار خواهد گرفت.
این در حالی است که در این روزها از بسیاری شهرها اخبار نگران کنندهای به گوش میرسد که به طور کلی شامل برگزاری تجمعهای خطرناک و بدون رعایت پروتکلهای بهداشتی و مراقبتی کروناست؛ تجمعهایی در قالب عزاداری حضوری و برپایی موکبها و حتی تکایا و البته تجمعهای دیگری که در نتیجه موج بزرگ مسافرت به برخی نقاط کشور شکل میگیرد. موج سفرهایی که وزیر بهداشت امروز در نامهای خطاب به همتایش در وزارت راه، خواستار مقابله با آن شد.
برای درک بهتر شرایط کافی است به گزارشی مراجعه کنیم که امروز در ستاد ملی کرونا به سمع حضار و اعضای ستاد رسید و حاوی تصاویر، فیلمها و از آن مهم تر، آمار و ارقامی به شدت نگران کننده بود؛ از جمله گزارشی از شکل گیری یکی از بی سابقهترین موجهای سفر به جزیره قشم در جنوب کشورمان که به ورود سی تا چهل هزار گردشگر در روز به این جزیره نیز رسیده است؛ سفری که برای انجامش صفهای عریض و طویلی به سمت این جزیره شکل گرفته است.
در پی انتشار این گزارش، مسئولان استان هرمزگان خبر از اعمال ممنوعیت سفر با خودرو به این جزیره دادند و تاکید کردند که در ورود به این استان سخت گیریهایی اعمال خواهند کرد. سخت گیریهایی که ظاهرا قرار است در مسیر استانهای شمالی کشورمان، به ویژه مازندران نیز اعمال شود که اغلب شهرستانهای آنها در وضعیت قرمز و نارنجی کرونایی قرار دارند و از آن بدتر، روند شیوع بیماری در آنها صعودی و افزایشی است.
شرایطی شبیه آنچه در ایام شروع پاندمی در کشورمان شاهدش بودیم و جملاتی که در ابتدای گزارش مرورشان کردیم، زاییده باورهایمان در آن شرایط بود. اینکه میبایست برخی نقاط قرنطینه شوند و ترددها محدود و حتی مسدود شود تا اگر در شهر یا استانی شیوع اوج گرفت، به دیگر نقاط سرایت نکند و بحران وسیع نشود؛ خواستهای که حتما در این روزها هم بسیاری مطرحش میکنند و عمل نکردن به آن را نشانه قصور مسئولان میدانند.
البته تردیدی نیست که مهار کرونا مستلزم سخت گیریهایی است که مسئولان موظف به اعمالشان هستند، همان گونه که در آذرماه محدودیتهای کرونایی را شدت بخشیدند و در نتیجه آن، شمار جان باختگان و مبتلایان به شدت کاهش یافت و به یک چندم روزهای سیاه آبان ماه رسید که در اوج پیک سوم شیوع کووید ۱۹ در کشورمان بودیم؛ تدابیری که حالا بسیار کمرنگ شده اند و یکی از نتایج آن، صفهای چندین هزار نفری در مسیر قشم و تجمعهای وسیع در قم است.
اما آیا تنها مسئولان هستند که شایسته شماتت هستند و ما و شما در این زمینه بی تقصیریم؟ مایی که در استفاده از ماسک هم کوتاهی میکنیم و از یاد میبریم که مرگ فقط برای همسایه نیست؟ اصلا مگر چه کسانی فرصت عبور از پیک سوم کرونا را برای سفر به قشم غنیمت میشمرند و یا بی توجه به رهنمودهای رهبر انقلاب و علما، بر عزاداری در تکایا و برپایی موکبها اصرار دارند؟ آیا اینها غیر از ما هستند؟ آنهایی که در مواجهه با رعایت نشدن پروتکلها در زندگی روزمره از یک تذکر خشک و خالی دریغ میورزند، چطور؟
آیا سیصد و چند ده روز بعد از شیوع کرونا در کشورمان هم قابل قبول است که بگوییم چینیها خرابکاری کرده اند و اگر ووهان بازار فروش انواع حیوانات نداشت و نظام تغذیه ساکنان شرق آسیا آن گونه که هست نبود، لازم نبود ماسک بزنیم و پروتکل رعایت کنیم؟ براستی کی قرار است هم ما و هم مسئولان کشورمان دست از شماتت دیگران برداریم و بدانیم که کرونا قرار نیست به این زودیها و چه بسا هرگز دست از سر بشر بردارد و تنها راه مقابله با آن، رعایت نکات بعضا ساده مانند رعایت فاصله گذاری، پرهیز از تجمع و استفاده از ماسک است؟!