به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، رضوان حکیمزاده برخی دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی را برشمرد و گفت: تا قبل از پیروزی انقلاب دوگانهای وجود داشت که دوگانه نادرستی هم بود مبنی براینکه یا زنان باید در اجتماع باشند و از اصول شریعت پیروی نکنند یا اینکه نباید در اجتماع باشند و بتوانند به عبادات خود بپردازند و به عنوان زن مسلمان شناخته شوند.
وی افزود: امام (ره)، زن را با حفظ ارزشهای اسلامی وارد نقشآفرینی در جریان انقلاب اسلامی در همه عرصهها کرد و نگاه نوینی بود که یکی از آثارش دادن فرصت برابر به دختران و دسترسی به حق آموزش بود که گامهای بلندی در این زمینه برداشته شد.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با بیان اینکه اکنون تقریباً نسبت دختران به پسران در نظام آموزشی برابر است گفت: این در حالی است که این نسبت قبل از انقلاب ۷۰ پسر به ۳۰ دختر بود و فاصله در دسترسی به فرصتهای برابر آموزشی بسیار زیاد بود. با توجه به تغییر نگاهها که اتفاق افتاد شاید اغراق نباشد که بگوییم دختران و زنان ما به واسطه انقلاب توانستند به فرصتهای بیشتری در حوزه آموزش دست یابند تا جایی که امروز تعداد دانشجویان دختر بیش از پسران است و فراهم کردن فرصت علم آموزی برای دختران از دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی بوده است.
حکیمزاده درباره پایش و مراقبت از آموزش دختران بهویژه عشایر و روستاییان برای آنکه از چرخه تعلیم و تربیت دور نمانند گفت: نه تنها برای دختران فرصت آموزشی فراهم شد بلکه یکی از معضلات این بود که دختران ما بعد از پایان دوره ابتدایی به دلیل آنکه دبیرستان در نزدیکی محل زندگیشان وجود نداشت ترک تحصیل میکردند. اما امروز در استانهای مختلف مدارس شبانهروزی در مناطق روستایی و عشایری داریم و تعداد قابل توجهی از دانشآموزان دختر عشایر ادامه تحصیل داده و مشغول تحصیلاند.
وی تاکید کرد: البته نمیخواهیم بگوییم که هیچ خلائی وجود ندارد. قطعاً هنوز فاصله زیادی با آموزش باکیفیت برای همگان داریم، اما راهی که پیموده شده بسیار ارزشمند بوده است. در حال حاضر ۲۰۸ هزار دانشآموزعشایری در سراسر کشور داریم و شاهد افزایش ۱۱ درصدی دانشآموزان دختر عشایری در دهه گذشته بودهایم.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با بیان اینکه دولت مردمی تاکید دارد که پیوست عدالت در همه برنامهها لحاظ شود گفت: در همین راستا قرارگاه عدالت آموزشی ایجاد شده و افزایش فرصتهای تحصیل را پی میگیرد.
حکیمزاده درباره کیفیت آموزش نیز گفت: کیفیت تعریف خودش را دارد و باید شاخصهای کیفیت را درنظر بگیریم. برای سنجش عملکرد نظام آموزشی به شاخصهایی توجه میشود که یکی از آنها نرخ پوشش است. خوشبختانه بالای ۹۸ درصد پوشش تحصیلی در دوره ابتدایی داریم. نرخ پوشش پیشدبستانی که کلید عدالت آموزشی است نیز در سنوات گذشته رشد کرده است.
وی افزود: دوره پیشدبستانی بهویژه در مناطق محروم، روستایی و دوزبانه، آمادگیهای لازم را برای ورود به مدرسه به دست میدهد. نرخ پوشش پیش دبستانی به بالای ۷۰ درصد و در مناطق روستایی به بالای ۵۰ درصد رسیده است که در مقایسه با کشورهای منطقه نرخ قابل توجهی محسوب میشود.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران جزو معدود کشورهای دنیا است که سنجش سلامت تحصیلی بدو ورود به دبستان را با نرخ پوشش نزدیک به ۱۰۰ درصد انجام میدهد اظهار کرد: ما کشور پهناوری هستیم و مناطق صعبالعبوری داریم و پوشش سنجش بدو ورود که یک امر تخصصی است کار بسیار دشواری است و سختیهای خاص خودش را دارد. با این اقدام بسیاری از مشکلات یادگیری کودکان ما قبل از ورود به مدرسه شناسایی و مداخلات لازم انجام میشود.
حکیمزاده افزود: با این جال باید صادقانه بگویم که قطعاً با کیفیت آموزشی فاصله داریم و باید تلاشهای بیشتری انجام دهیم.
وی به اهمیت دوره پیش از دبستان اشاره کرد و گفت: دوره پیش از دبستان دوره اساسی برای تربیت و شکل گیری شخصیت کودکان است. تا سال گذشته دچار تشتت و پراکندگی در این حوزه بودیم که خوشبختانه با اقدامات انجام شده سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک شکل گرفت تا مدیریت یکچارچه ای روی این دوره داشته باشد.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش درباره بازماندگان و تارکان تحصیل توضیح داد و عنوان کرد: افراد در این حیطه به دو دسته تقسیم می شوند؛ نخست واجب التعلیمهایی که اصلا در مدرسه ثبت نام نمی کنند و دوم آنها که وارد نظام آموزشی میشوند، اما قبل از اتمام دوره از نظام آموزشی خارج میشوند که تارک تحصیلاند. برنامه نظاممند انسداد مبادی بیسوادی را در دست اجرا داریم.
حکیمزاده افزود: در حوزه بازماندگان، آموزش و پرورش به تنهایی از عهده پیگیری و رفع موانع برنمیآید. برخی دلایل بازماندگی به آموزش و پرورش برمیگردد و برخی به خارج از آموزش و پرورش. ۲۰۰ مدرسه یک دانشآموزه در کشور در مناطق روستایی داریم تا حتی یک دانش آموز ما از تحصیل بازنماند. بررسیها و پژوهشهای میدانی نشان میدهد که تنها ۲.۳ درصد دلایل بازماندگی مربوط به دوری از مدرسه و عدم دسترسی به مدرسه بوده و عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند که مانع حضور دانش آموز میشوند و رفع این موانع نیازمند کار ملی است.
وی ادامه داد: در سال ۹۸ یک تقسیم کار ملی انجام شد اما به جز ثبت احوال، مابقی دستگاهها چندان پای کار نیامدند. سازمان های حمایتی میتوانستند وارد میدان شوند، تعدادی کودکان بی سرپرست و بدسرپرست هستند که ممکن است به دلیل شرایط خاص امکان حضور در مدرسه را نداشته باشند که سازمانهای حمایتی باید در کنار آموزش و پرورش قرار بگیرند. رفع موانع حضور در مدرسه نیازمند همکاری سایر نهادهای مرتبط است.