به گزارش «تابناک» به نقل از نامه نیوز، افزایش امید جامعه به آینده و تقویت سرمایه اجتماعی از جمله رسالت‌هایی بود که انتظار می رفت دولت سیزدهم ظرف مدت چهارسال با اقدامات و خدمات شایسته، به موقع و انقلابی به آنها جامه عمل بپوشاند. رئیس جمهور نیز بر این رسالت دولت تأکید کرده است.
علی صوفی در گفتگو با نامه نیوز درباره میزان افزایش امید جامعه به آینده بر اثر اقدامات دولت سیدابراهیم رئیسی گفت: آقای رئیسی بیان می کند که «امید تا حدودی در جامعه ایجاد شده است»، خوب بگوید کجا چنین اتفاقی افتاده است؟ وقتی می بینیم از زمان استقرار این دولت گرانی اوج گرفت، حجم نقدینگی بالارفت و تورم با شیب تند افزایش پیدا کرد. سفره مردم هر روز کوچکتر می شود و ارزش پول ملی کاهش می یابد.
وی افزود: می بینیم همه شاخص ها منفی است و دولت هیچ جا حضور ندارد. هر روز که از خواب بلند می شویم قیمت ها در بازار بدون هیچ منطقی نسبت به روز قبل افزایش پیدا کرده اند و فروشندگان نیز هیچ ابایی از گران فروشی ندارند؛ تنها بهانه آنها این است که اگر جنس را به قیمت دیروز بفروشند، فردا نمی تواند جنس جدید جایگزین کنند. در هیچ کشور توسعه یافته و در حال توسعه چنین وضعیت بی ثباتی قیمت را شاهد نیستیم.
این فعال اصلاح طلب یادآور شد: آقای رئیسی اگر می خواست به جامعه امید دهد در همان ابتدای دوره ریاست جمهور باید ثبات اقتصادی ایجاد می کرد، یعنی کاری می کرد تا قیمت ها در همان سطح باقی بمانند، نه آنکه در شعار انتخاباتی اش بگوید قیمت ارز را به 10 هزار تومان می رساند اما بعد از تحویل گرفتن دولت قیمت ارز 23 هزار تومانی به بالای 32 هزار تومان افزایش پیدا کند و اساس دولت هم هیچ پاسخی ندهد که چرا این طور شد.
وی افزود: دولت شاخص های درآمدی را مثبت ارزیابی می کند و ادعا دارد طلب های ایران را از سایر کشورها وصول کرده و وضعیت ارزی خزانه بهتر از گذشته شده، همچنین فروش نفت افزایش یافته است اما در عمل می بینیم شاخص های مهم اقتصادی دارند منفی می شوند. این واقعیتی است که همه اقشار مردم از روستایی و شهری هر روز آن را با پوست و گوشت و استخوان شان لمس می کنند و از وضعیت پیش آمده ناراحت هستند.
این فعال سیاسی تأکید کرد: مردم مأیوس هستند از اینکه فردا بخواهد بهتر از امروز شود. آنها اطمینان دارند که قطعا فردا بهتر از امروز نیست. اگر دولت آقای رئیسی این وضعیت را افزایش امید در جامعه می خواند پس یأس را چه معنا می کند. ما امروز دیگر فرار مغزها نداریم بلکه نسل نوجوان ما براساس آگاهی از وضعیت زندگی در کشورهای دیگر، به محض گیرآوردن فرصت مهاجرت می کنند چون به آینده امید ندارند وگرنه می ماندند. این دروغ است که بگوییم دولت توانسته در جامعه امید ایجاد کند چون همه شاخص ها نشانه یأس است.
