به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، کافه‌های سنتی و قدیمی بیشتر در نقاط مرکزی شهر هستند و وجه اشتراکشان محیط دنج، صندلی‌های لهستانی، میزهای چوبی، بشقاب‌ها و ظرف‌های گل‌سرخی، دستمال‌های چهارخانه، گلدان‌های کنار حوض، پنجره‌های بزرگ با پرده‌های توری و... است. اما در کنار کافه‌های سنتی که حال و هوای نوستالژیک را زنده می‌کنند، کافه‌های مدرن با ساختمان‌های مجلل و دکوراسیون امروزی هم در همه جای شهر پراکنده‌اند. هر چند اغلب کافه‌های مدرن پیشینه چندانی ندارند، اما در کمتر از ۱۰۰ سال پیش کافه «پارس» به عنوان اولین کافه مدرن تهران در خیابان لاله‌زار افتتاح شد.
کافه‌ای در سفارت اتریش
حدود سال ۱۳۰۹ شمسی کافه پارس در ساختمان باشکوهی در ضلع شمال شرقی تقاطع خیابان لاله‌زار و جمهوری (محل سفارتخانه سابق اتریش) افتتاح شد. از مالک و سازنده این عمارت اطلاعاتی در دست نیست ولی بنا به برخی روایت‌های مردمی، معمار این بنای زیبا «نیکولای مارکوف» روس معمار دبیرستان البرز، ساختمان اداره پست، دانشسرای عالی، عمارت شهرداری و …. معرفی شده است.
عمارتی مجلل
کافه پارس عمارتی دو طبقه بود که فضایی آلاچیق مانند با ستون‌های زیبا و سقف گنبدی شکل در قسمت بامش قرار داشت. در طبقه اول این عمارت عکاسی «رامبراند» و در طبقه دوم کافه پارس به عنوان نخستین رستوران و کافه مدرن ایرانی فعالیت می‌کرد. این کافه جزء نخستین کافه‌هایی بود که با الگوبرداری از برنامه‌های هنری کافه‌های شهر پاریس، برنامه اجرا می‌کرد.
تعطیلی کافه پارس
در دهه ۳۰ خورشیدی، جواهری مظفریان طبقه اول این عمارت را خرید و نما و دکور این طبقه را دگرگون کرد. کافه پارس نیز تا اواسط دهه۳۰ خورشیدی به حیات خود ادامه داد ولی به دلیل مشکلات مالی تعطیل و فروخته شد. مالک جدید با اضافه کردن طبقه سوم که شباهت بسیاری به معماری اصلی بنا داشت آن را به هتل تبدیل کرد. این هتل ابتدا «هتل نیویورک» نام داشت و بعدها به «لاله‌زار» تغییر نام یافت.
ثبت ملی
این بنا همانند اکثر بناهای این محدوده در دهه شصت و هفتاد خورشیدی به کارگاه‌های تریکوبافی و خیاطی تبدیل شد ولی خوشبختانه بخت با این کافه یار بود و در سال ۱۳۸۵ با شماره ۱۵۷۸۳ و به اسم «مسافرخانه پارس» ثبت ملی و اوایل دهه ۹۰ مرمت شد.
طبقه اول بنا از سال۱۳۹۵با کاربری فروشگاه پوشاک بازگشایی شد ولی از کاربری سایر طبقات اطلاعاتی در دست نیست.
