نمایش تازه ترین فیلم کیومرث پور احمد / «پرونده باز است» آخرین فیلم پوراحمد است / واکنش دبیر جشنواره به انصراف فیلم‌سازان خارجی / یک فیلم به سانس فوق العاده رسید / حضور مصطفی زمانی اولین بازیگر شناخته شده در جشنواره / همچنان خبری از هیئت داوران نیست

در سومین روز چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر فیلم‌های «پرونده باز است»، «سرهنگ ثریا» و «عطرآلود» در سینمای رسانه‌ها و خانه جشنواره رونمایی شد.

به گزارش «تابناک»؛ چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر از چهارشنبه دوازده آبان آغاز شد و تا بیست و دوم بهمن با نمایش 24 فیلم بلند داستانی تداوم خواهد داشت. در میان آثار راه یافته به بخش اصلی و در رزرو بخش اصلی، محمدعلی باشه آهنگر و کیومرث پوراحمد تنها چهره‌های پیشکسوتی هستند که فیلم‌هایشان در این لیست خودنمایی می‌کند و همگی متعلق به نسل دوم و سوم سینمای ایران هستند.

رضا کیانیان، امیر جعفری، سارا بهرامی، پژمان بازغی و نسیم ادبی هرکدام با بازی در دو فیلم، پرکارترین بازیگران حاضر در دوره چهلم و یکم جشنواره فیلم فجر هستند.

پردیس‌های سینمایی آزادی، اطلس مال، ایران مال، زندگی، شهرک، صبامال، کوروش، کیان، گالریا، مگامال، هروی سنتر، هدیش مال و سینماهای استقلال، تماشا، تیراژه 2، جوان، راگا، فرهنگ، نارسیس، شمیران سنتر، مهر شاهد و موزه سینما در تهران میزبان آثار حاضر در جشنواره فجر چهل و یکم هستند.

جزئیات کامل همه فیلم‌ها را از اینجا می‌توانید ببینید.

جدول نمایش فیلم‌ها در سینماهای مردمی را از اینجا می‌توانید دانلود کنید.

همچنین جدول نمایش فیلم‌ها برای صنوف و سازمان‌ها را از اینجا می‌توانید دانلود کنید.

در سومین روز جشنواره فجر، فیلم‌های «پرونده باز است» به تهیه کنندگی علی قائم مقامی و کارگردانی کیومرث پوراحمد، «سرهنگ ثریا» به تهیه کننده جلیل شعبانی و کارگردانی لیلی عاج و «عطرآلود» به تهیه کنندگی یوسف منصوری و کارگردانی هادی مقدم دوست در سینمای رسانه‌ها و خانه جشنواره رونمایی شد.

پرونده باز است

تهیه کننده: علی قائم مقامی
کارگردان: کیومرث پور احمد
نویسنده: کیومرث پور احمد
فیلمبردار: اصغر رفیعی‌جم
بازیگران: پژمان بازغی، محمدرضا غفاری، نسیم ادبی، حسین پاکدل، شادی مختاری، علی باقری، سام قریبیان، مه‌لقا باقری، پویا نجفی، راشین ربی، مهبد جهان‌نوش و محمدمتین ستاری
خلاصه داستان: فرهاد نوجوان 15 ساله ناخواسته مرتکب قتل می‌شود.
نکته قابل توجه: بازی نسیم ادبی و بازیگران نوجوان

خاطره‌ای از آهنگسازی «پرونده باز است» به روایت یراقچیان

یراقچیان با اشاره به یک خاطره در جریان فیلم گفت: وقتی موسیقی روی فیلم درآمد و ایشان شنیدند برایشان به شدت جذاب بود و همیشه از جایگاه ویژه موسیقی این فیلم تعریف کردند.

«حمیدرضا یراقچیان» آهنگساز فیلم «پرونده باز است» در گفت و گو با ستاد خبری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر درباره موسیقی کار شده در این فیلم گفت: یکی از ویژگی های این فیلم پیامی بود که در آن وجود داشت. من بسیار جذب فیلمنامه و قصه ای که نوشته شده بود، شدم.

وی ادامه داد: از لحاظ فلسفه قصاص، آن ادمی که مقتول می شود تا لحظه ای دارد می میرد نمی داند که در حال مرگ است، ولی کسی که قرار است قصاص شود مدت ها در این فضا است و فشار روانی وارده به وی باعث می شود، صد بار ارزوی مرگ کند تا از این فرآیند راحت شود.

این آهنگساز ادامه داد: شخصیت داستان که یک جا خود را به خفت می اندازد تا نجات پیدا کند و یک جا خودش می خواهد که مرگ را انتخاب کند و اینکه داستان با بعضی موقعیت هایی که در جامعه هست، همخوانی دارد، همه این موارد برایم جذاب بود و در همکاری من در این فیلم موثر بود.

وی درباره فرآیند موسیقی در این فیلم، بیان داشت: من حساسیت های اقای پوراحمد در فیلم و موسیقی را می‌شناسم. خیلی وقت ها صحبت داشتیم تا به جهان بینی قصه برسم. نکته جالب این است که همیشه برای یک اهنگساز، موسیقی ها اینجا شنیده می شود. من و همکارانم به عنوان آهنگساز چیزهایی را می شنویم که تا قبل از مستر و میکس برای افراد دیگر قابل شنیدن نیست.

یراقچیان در ادامه به اشاره به یک خاطره در جریان فیلم گفت: وقتی داشتیم نوتیف کار را در بیاوریم من بررسی کردیم و مواردی را تمرین کردیم. آقای پوراحمد اصرار کردند که همان صوت اولیه را بفرستم تا بشنود. در ابتدا که گوش داد، تعجب کرد وبه من گفت: شوخی می کنی؟ این دیگر چیست؟ ولی وقتی موسیقی روی فیلم درآمد و ایشان شنیدند برایشان به شدت جذاب بود و همیشه از جایگاه ویژه موسیقی این فیلم تعریف کردند.

وی در پایان اظهار داشت: پروسه ساخت موسیقی فیلم، دو سه ماه قبل از شروع فیلمبرداری شروع شد و یک سری موسیقی ها هم در کانون اصلاح انجام شد. من خودم را در خدمت فیلم گذاشتم و همه توانم را روی فیلم گذاشتم تا بتوانم فیلم را تاثیرگذار تر بکنم.

«پرونده باز است» آخرین فیلم پوراحمد است

نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی «پرونده باز است» روز جمعه ۱۴ بهمن در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد. در نشست خبری فیلم سینمایی «پرونده باز است»، علی قائم مقامی (تهیه‌کننده)، مهدی جمشیدیان (صداگذار)، امیرعباس دهقانی (طراح صحنه و لباس)، حمیدرضا یراقچیان (آهنگساز)، شادی مختار، پویا نجفی، مهبد جهان‌نوش و محمدمتین ستاری (بازیگران فیلم) حضور داشتند.

قائم مقامی تهیه کننده در ابتدای جلسه گفت: دوست داشتم اقای پوراحمد حضور داشتند حتی امروز هم با ایشان صحبت کردند که تشریف بیاوردند و نیامدند. ایشان پیش کسوت سینماست و حق به گردن سینما دارند. من دیدم تمایل ندارند دیگر اصراری نکردم.

تهیه‌کننده این فیلم در پاسخ به این پرسش که فیلم «پرونده باز است» مملو از نکات اخلاقی به شکل بیانیه وار است، فکر نمی‌کنید دوره این فیلم‌ها در این سال‌ها تمام شده، ذکر کرد: این قصه به لحاظ زمانی در سال ۱۳۹۰ روایت می‌شود. نظر دوستمان این است که دوره‌ این فیلم‌های اخلاقی گذشته است اما نظر ما اینگونه نیست. این فیلم ترکیبی از واقعیت و خیال نویسنده است. در کل اگر بخواهم بگویم ۵۰ درصد براساس واقعیت بوده است.

شادی مختاری بازیگر این فیلم درباره نقشش که ایفاکننده یک خبرنگار در فیلم است، گفت: کار کردن با آقای پوراحمد برایم افتخار بود و برایم مهم بود با ایشان کار کنم. بازی کردن در فیلم ایشان که پیشکسوت هستند چالش های خاص خودش را داشت و با همکاری فیلمسازان جوان متفاوت است.

وی که پیش از این در یک سریال هم نقش خبرنگار را ایفا کرده بود، درباره بازی تکرار این نقش توضیح داد: من حدود ۸ سال قبل خبرنگار بودم، ولی قبول این نقش برای بار دوم تعمدی نبود شاید اگر آقای پوراحمد کارگردان نبود، نقش خبرنگار را قبول نمی کردم تا در نقشی تکراری ظاهر شوم؛ ولی سعی کردم متفاوت تا با نقش قبلی ام در کاراکتر خبرنگار شباهت نداشته باشد.

این بازیگر بااشاره به تضادهای ایفای این نقش، بیان کرد: در ابتدا این را در نظر گرفتم که این دختر غم از دست دادن برادر دارد و باید توجه می‌کردم چقدر این کاراکتر می‌تواند انسانی باشد و نکات اخلاقی را رعایت کند. ایفای این نقش دشوار بود اما آقای پوراحمد به من کمک کرد که چطور با آن ارتباط بگیرم. ایشان بسیار شفاف به من درباره خواسته‌هایشان از این نقش توضیح دادند و من هم تمام تلاشم را کردم.

پویا نجفی دیگر بازیگر فیلم «پرونده باز است» درباره تجربه کار با پوراحمد اظهار کرد: کار کردن با کیومرث پوراحمد حساسیت‌هایی دارد، اما یکی از قشنگ‌ترین کارهایی بود که در این چند سال انجام دادم.

وی ادامه داد: از زمان پیش تولید تا زمان تولید با کارگردان جلسات بسیاری گذاشتیم و بارها و بارها با هم صحبت کردیم تا همه ما بازیگران بتوانیم به نقش نزدیک شویم.

مهبد جهان نوش، دیگر بازیگر این فیلم سینمایی با اشاره به تجربه همکاری با کارگردان بیان کرد: به شخصه کار کردن با آقای پوراحمد برایم بسیار نوستالژیک بود. کاراکتر قنبر از شخصیت من خیلی دور بود. حتی در خیابان یکی دو بار دعوا کردم تا این فضا را به دست بیاورم . سعی کردم تجربه های این چنینی را داشته باشم و این کارها خیلی برای نقش به من کمک کرد. ترجیح می دهم در هر فیلمی می روم آن را زندگی کنم.

محمدمتین ستاری یکی دیگر از بازیگران نوجوان فیلم درباره نقش خود توضیح داد: کاراکتر من در فیلم بسیار آرام است و به شخصیت واقعی خودم هم نزدیک است. برای بازی در این فیلم، چندین بار تست دادم و در نهایت قبول شدم. کارگردان بسیار به من کمک کرد تا بتوانم به رضایت کنونی خودم از نقشم برسم.

مهدی جمشیدیان صداگذار در ادامه این نشست با اشاره به اینکه کار کردن با آقای پوراحمد برایم خیلی با ارزش بود، گفت: ما هفته های اخیر بحث میکس را خیلی جدی دنبال کردیم و کارکردن در این فیلم برایم تجربه خیلی خوبی بود. امیدوارم دوباره تکرار شود. امیدوارم دیدن این فیلم برای مخاطب طوری رقم بخورد که حتی یک خانواده هم با دیدن آن بتواند بخشش کند. اصلا رسالت فیلم و عوامل این فیلم همین بوده است.

حمیدرضا یراقچیان آهنگساز فیلم از دیگر عوامل حاضر در این نشست نیز در ادامه اظهار کرد: این دومین تجربه‌ پس از «شب یلدا» بود که در کنار کیومرث پوراحمد بودم. این کارگردان به ما اعلام کرد که این فیلم بعد از ۴۸ سال کار کردن، آخرین فیلمی است که می‌سازد. پیام‌هایی که فیلم داشت، بسیار جدی است. بخشیدن و بخشش از مهم‌ترین اصول انسانی است و ما پس از تماشای فیلم هم این را متوجه می‌شویم. کیومرث پوراحمد می‌گفت ساخت این فیلم رساندن این پیام است‌.

وی در ادامه به دیالوگی از فیلم «پرونده باز است» اشاره کرد و گفت: «اگر قبل از قصاص آدم دارای یک غم است، پس از قصاص دو غم می‌شه.» این دیالوگی از فیلم است که بسیار دوستش دارم. فردی که قرار است کشته شود، هیچ آگاهی‌ای ندارد اما کسی که قصاص می‌شود به شدت دچار فشار روحی و روانی می‌شود. این اثر تلنگری دارد و تلنگر می تواند هر یک از ما را روشن کند و ما هم حضور پیدا کردیم تا این پیام را برسانیم.

در ادامه نشست امیرعباس دهقانی طراح صحنه و لباس با اشاره به همکاری با کارگردان پیشکسوت این اثر بیان داشت: آقای پور احمد را جدای از فیلم سازی هم دوست دارم. من در «کفش هایم کو» و چند اثر دیگر از پوراحمد مدیر صحنه بودم.
من در این فیلم طراح صحنه نداشتم چیدمان داشتم. از اقای قائم مقامی خیلی تشکر می کنم که بسیار حرفه ای هستند و من تهیه کننده ای ندیدم که از شش صبح در صحنه حاضر باشد.

شادی مختاری بازیگر این فیلم سینمایی در جواب به انتقاد یکی از خبرنگاران به نحوه بازی‌اش در فیلم «پرونده باز است» گفت: نظر شماست و من احترام می‌گذارم. در تولید فیلم، ما در خدمت گروه هستیم و اگر از بازی من راضی نباشند، یک پلان‌ را بارها برداشت خواهند کرد.

قائم مقامی در پاسخ به سوالی درباره غیبت کارگردان گفت: همه می دانند چرا ایشان نیامده! می توانم بگویم ایشان کسالت داشته ولی من یک بار به ایشان گفتم تمایل نداشتند و نیامدند.

تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که چرا جامعه خبریِ فیلم شبیه به دنیای واقعی خبرنگاران نیست، عنوان کرد: این فیلم در سال ۱۳۹۰ است و شرایط رسانه شبیه به سال ۱۴۰۱ نیست. این که می‌گویید خبرنگار در فیلم «پرونده باز است» واقعی نیست به این دلیل است که شرایط خبری در ۱۱ سال اخیر تغییر پیدا کرده است. لوکیشن خبری در خبرگزاری ایلنا فیلمبرداری شده است.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: هدف و حرف فیلم «پرونده باز است» گذشت کردن است‌. فیلمنامه این فیلم بارها توسط مرکز رسانه‌ای قوه قضاییه خوانده و بررسی شده و به هیچ وجه ایرادات حقوقی و کیفری ندارد.

قائم مقامی در ادامه در پاسخ به اینکه چرا خطای اهالی سینما را به گردن خطای رسانه انداختید؟ گفت: ربطی به رسانه ندارد و در فیلم این ماجرا تقصیر خواهر مقتول بود که خبر را جلوجلو منتشر کرد و سردبیر هم به او اعتماد می کند.

وی در پاسخ به سوال دیگری درباره پرونده ای که فیلم به آن اشاره دارد، گفت: همان‌طور که گفتم تنها ۵۰ درصد این فیلم واقعیت دارد. باید بگویم که تایید نهایی قوه قضاییه را داریم.

تهیه کننده در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا کارگردان مشاور رسانه ای برای بازنمایی فضای رسانه ای نداشته است، عنوان کرد: این فیلم سال ۱۳۹۰ را نمایش می دهد که این همه خبرگزاری و کانال و … نبوده است. نکته دیگر اینکه ماجرا براساس قانون آن سال است. قانونی که در سال ۱۳۹۲ عوض شد و ما به خاطر همین اول فیلم می گوییم که داستان این فیلم در یازده سال پیش اتفاق می افتد.

وی در پاسخ به این این سوال که آیا قوه قضاییه در این فیلم سرمایه گذاری کرده است یا خیر؟ پاسخ داد: این فیلم در بخش خصوصی تهیه شده است. سرمایه آن متعلق به بنده است و هیچ سازمانی در تهیه آن دخیل نیست. کاری که قوه قضاییه کرد، امکاناتی مانند در اختیار گذاشتن زندان و دادگاه بود که ما توانستیم در آن فیلمبرداری کنیم و همکاری خوبی داشتند.

سرهنگ ثریا

تهیه کننده: جلیل شعبانی
کارگردان: لیلی عاج
نویسنده: لیلی عاج
فیلمبردار: علیرضا برازنده
بازیگران: ژاله صامتی، وحید آقاپور، حمیدرضا محمدی، دیبا زاهدی، شهروز آقاپور
خلاصه داستان: تنها پسر ثریا با سودای مهاجرت به آلمان و به کمک قاچاقچی به ترکیه می‏رود؛ اما در آن‎جا توسط سازمان منافقین اغفال و ربوده می‏‌شود…
نکته قابل توجه: -

ژاله صامتی برای این فیلم از جان مایه گذاشت / منافقین پسرم را ربودند

نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی سرهنگ ثریا به کارگردانی لیلی عاج شامگاه ۱۴ بهمن ماه در پردیس ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست لیلی عاج گفت: من در سال ۹۹ از سوی مرکز هنرهای نمایشی دعوت به همکاری شدم که مربوط به سوژه‌ای درباره تاریخ معاصر بود. با توجه به اینکه بچه گیلانغرب هستم یادم می‌آید که در عملیات مرصاد پدربزرگم گم شد و امکان دسترسی به خانواده را نداشت همیشه فکر می‌کردم این خاطره را بنویسم و تبدیل به نمایشنامه شد. در ادامه همانطور که درباره منافقین تحقیق می‌کردم عکسی از مادرانی دیدم که کنار سیم خاردار ایستاده بودند، به همین دلیل چیزی درون من گفت قصه باید همین باشد. در تحقیقات به خانم ثریا عبداللهی رسیدم و با ایشان معاشرت کردم، خیلی از مادرانی را که فرزندانشان اسیر فرقه رجوی هستند، دیدم و با آنها گفتگو کردم و در نهایت این فیلم شکل گرفت.

سپس این کارگردان درباره در نظرگیری مخاطبان جهانی گفت: کلیدواژه‌های این فیلم مادر، انتظار و فرزند هستند که فرامرزی هستند به زعم خودم این کلیدواژه‌ها می‌تواند فرا جهانی باشد.

جلیل شعبانی تهیه‌کننده این اثر هم گفت: یادم است زمانی که روی فیلمنامه بحث می‌کردیم حرفمان این بود که این اتفاق هر جای جهان می‌تواند رخ بدهد یعنی هر جای جهان یک اشرف می‌تواند باشد و فرقه‌ای افراد را فریب بدهد. فکر می‌کنم خود سوژه بین‌المللی است و می‌تواند هر جای جهان رخ بدهد.

عاج درباره اردوگاه اشرف توضیح داد: انتخاب من این بود که دوربین این سوی دیوارهای اشرف باشد چون می‌خواستیم قصه ثریا را روایت کنیم انتخاب ما این بود که از این سوی اشرف روایت کنیم.

وی درباره الهام گیری از مستند «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» اظهار کرد: من هر آنچه که درباره پدر و مادرها بود را بارها دیدم پس من آن مستند را هم دیدم و درباره کاراکتر آن هم صحبت کردیم واقعاً شباهت اتفاقی بوده و ربطی به آن ندارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا موفقیت این فیلم در گرو همکاری با اوج است؟ گفت: موفقیت همه چیز در دست خداست ربطی به هیچ‌کس و هیچ چیز ندارد.

بهزاد عبدی آهنگساز هم عنوان کرد: برای خلق یک اثر هنری سعی می‌کنیم به روح اثر نزدیک شویم من هم آثاری درباره مجاهدین دیده‌ام اما ما به دوگونه کار کردیم و در نهایت این مسیر را انتخاب کردیم.

عاج درباره صبر و استقامت مادران هم اظهار کرد: من امروز میزبان خانواده‌هایی هستم که وقتی فیلم را می‌دیدند چشمانشان خیس می‌شد مادری داریم که چهل سال است فرزندش اسیر فرقه رجوی است. من امروز میزبان مادران این فرزندان هستند. خدا خیلی من را دوست داشت چون یک گروه بی‌نظیر داشتم.

عاج درباره بخش پایانی فیلم که به مرکز رسانه‌ای مجاهدین می‌پرداخت و نسبت آن با التهابات اخیر گفت: ابتدا باید بگویم من از مستندهای دیگر برداشتی نداشتم چون اشک و آه مادران به اندازه کافی به آدم درام می‌دهد. آنچه در پایان فیلم می‌بینید این است که می‌خواستیم بگوییم آن فرقه منحوس الان کجاست و چه می‌کنند قسمت پایانی برای این بودیم که بگوییم آنها حالا چه فعالیتی دارند.

این کارگردان اظهار کرد: به نظرم سازمان منافقین تلاش می‌کند که اوضاع را سفید کند، آن‌ها فکر می‌کنند ما عقبه چهل ساله را در روزگار فعلی فراموش می‌کنیم اما این‌طور نیست.

بابک پناهی طراح صحنه هم گفت: بخشی از استفاده از لامپ‌های ال‌ای‌دی به نور برمی‌گردد ضمن اینکه قصه ما در سال ۸۹ روایت می‌شود پس در همان موقع هم این لامپ‌ها بودند. ما در طراحی این کار چند بخش داشتیم یکی پادگان اشرف بود که با خانم عاج به این نتیجه رسیدیم که پادگان اشرف باید منطبق با واقعیت باشد متاسفانه ما این امکان را نداشتیم که دقیقاً به همین لوکیشن برویم به همین دلیل از روی عکس‌ها و فیلم‌ها این لوکیشن شکل گرفت. در بخش کمپ ثریا هم باید بگویم اگر می‌خواستیم همان موقعیت را طراحی کنیم چندان لطفی نداشت پس تصمیم گرفتیم آن را بر اساس ذهنیت خودمان طراحی کنیم از سوی دیگر این سه نقطه یعنی کمپ اشرف، کمپ ثریا و مقر عراقی‌ها از هم دور بودند با صحبت‌هایی که داشتیم تصمیم گرفتیم اینها را به هم نزدیک کنیم تا فضا را درک کنیم.

شعبانی هم گفت: علیرضا برازنده سر فیلمبرداری فیلم آقای شعیبی بود به او زنگ زدم و گفت با وجود اینکه دوست دارد در این‌جا باشد اما نمی‌تواند. خانم صامتی هم سر فیلمبرداری است و نمی‌توانست بیاید باید بگویم خانم صامتی از جان و دل برای این فیلم مایه گذاشت.

عاج درباره اینکه چرا در بخش‌های عربی فیلم زیرنویس ندارد گفت: فکر می‌کردم زیرنویس حس و حال را می‌گیرد و از سوی دیگر تمرکز را بر هم می‌ریزد ضمن اینکه با زبان بدن می‌شد حدس زد که چه می‌گویند.

مهرناز اکبری هم گفت: ما بعد از اینکه مستندهایی درباره مجاهدین دیدم سعی کردیم به آدم‌های واقعی نزدیک بشویم. با خانم عاج فیلم‌هایی را دیدیم و برخی چیزها را تغییر دادیم اما سعی کردیم به مستند نزدیک باشد.

آرش قاسمی صداگذار هم مطرح کرد: فیلمنامه این اثر برایم خیلی جذاب بود. درباره صدا هم باید بگویم با صحبت‌هایی که داشتیم به این نتیجه رسیدیم که فضای فیلم از نظر صوتی تداعی‌کننده یک جنگ باشد. شاید در بخش‌هایی صداهای بلندگوها آزاردهنده بود اما ما تعمد داشتیم. من حس خوبی با کار داشتم و با فیلم درگیر شدم.

ثریا عبداللهی شخصیت واقعی ثریا هم گفت: همانطور که فیلم نشان داد من مادر امیر اصلان هستم که پسرم سال ۸۱ از ترکیه ربوده شد و حالا ۲۱ سال است که در بند منافقین است، به خانم عاج دست مریزاد می‌گویم که زحمات زیادی کشید. او نزدیک به سه سال است که برای این فیلم زحمت می‌کشد. ما چهار سال در کمپ بودیم من عکس و فیلم‌های خانواده‌ها را به خانم عاج دادم؛ خانواده‌هایی که عزیزانشان توسط منافقین ربوده شدند.

وی گفت: از خانم صامتی تشکر می‌کنم ایشان چون خودشان مادر هستند حس مادرانگی را خوب به تصویر کشیدند. باید بگویم این فیلم تمام دردهای ما را در آنجا نشان داد با دیدن این فیلم حس می‌کنم دوباره متولد شدم.

عبدالهی مطرح کرد: من از طریق انجمن نجات عازم عراق شدم فکر می‌کردم وقتی داشتم می‌رفتم فکر می‌کردم من تنها هستم ولی وقتی به مرز رفتم دیدم خیلی از مادرها و پدرها به دنبال فرزندان خود هستند وقتی به آنجا رفتیم منافقین اجازه دیدار با فرزندان را به ما ندادند اجازه ندادند صدای ما به گوش بچه‌هایمان برسد. بخش بلندگوها واقعاً منطبق با واقعیت است. نتیجه فیلم بسیار عالی است از سوی تمام خانواده‌ها از زحمات خانم عاج تشکر می‌کنم خانم عاج همانی را خلق کرد که در واقعیت بر سر ما گذشته بود.

عاج درباره انتخاب خانم صامتی گفت: او انتخاب اول و آخر من بود چون به دنبال یک مادر واقعی بودم که حتی وقتی راه می‌رود ما را یاد مادر ایرانی بیندازند او نه تنها یک بازیگر که یک انسان فوق‌العاده است.

عطر آلود

تهیه کننده: یوسف منصوری
کارگردان: هادی مقدم دوست
نویسنده: حسین حسنی
فیلمبردار: روزبه رایگا
بازیگران: مصطفی زمانی، هدی زین‌العابدین، کوروش تهامی، همایون ارشادی، حسام محمودی، سودابه بیضایی و شهروز ابراهیمی
خلاصه داستان: علی عطرسازی با استعداد است که در آستانه بچه‌دار شدن، سرطان می‌گیرد. او دچار ترس از مرگ و فقر همسر و فرزند بعد از خودش شده است. همسر علی سعی می‌کند او را کمک کند تا عطرش را بسازد اما ترس علی او را دچار اشتباهاتی می‌کند…
نکته قابل توجه: -

کار با هادی مقدم دوست یکی از بهترین تجربه هایم بود / سینمای هادی مقدم‌دوست ویژگی‌های خود را دارد

آخرین نشست رسانه‌ای روز سوم چهل‌و‌یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر امشب ۱۴ بهمن با حضور عوامل فیلم سینمایی «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم دوست و تهیه‌کنندگی یوسف منصوری و با حضور مصطفی زمانی بازیگر پس از پایان اکران این فیلم سینمایی و با حضور اهالی رسانه در سالن نشست پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

هادی مقدم دوست در ابتدا گفت: این فیلم برای من یک تجربه جدید از حیث سینما، مضمون و شکل و داستانی که باید آن را می ساختم، بود.

وی درباره حال درونی آدم‌ها در فیلم‌هایش بیان کرد: نمایش حال درونی آدم‌ها و تغییراتشان غیر از اینکه عنصر مهم نمایشی است و موضوعی برای جذابیت است، یک دغدغه مهم برای مخاطب هم هست که در زندگی شاهد این تغییرات باشد. به نظرم موضوع تغییر مساله آدم‌هاست و دوست دارند این حال درونی و تغییر درونی را هم ببینند.

یوسف منصوری تهیه‌کننده در ادامه درباره شروع کار اظهار کرد: شکل‌گیری کار به یک سال پیش برمی گردد که من و نویسنده با هم گفتگویی‌هایی داشتیم و هادی مقدم‌دوست گزینه ما برای کارگردانی بود.

وی افزود: سینمای هادی مقدم‌دوست ویژگی‌های خود را دارد که اهالی سینما و هنر آن را می‌شناسند. سینمای او انسانی، اخلاقی و درست با نگاهی امیدوار به زندگی است که هم در زیست شخصی و هم در زیست هنری می‌تواند روحیه او را ببینید.

منصوری تاکید کرد: دغدغه این فیلم از علایق خودش هم بود و مسیر به صورت پله پله جلو رفت. از رفقای خود در سازمان سینمایی سوره که جلو آمدند و زمان برای کار گذاشتند، تشکر می‌کنم. مصطفی زمانی هم با جان و دل پای کار آمد. در حقیقت او هر بار که به دفتر می‌آمد، منبعی از انرژی بود و دنیایی را با خود می‌آورد.

مصطفی زمانی بازیگر در ادامه نشست ضمن عرض تسلیت به خانواده درگذشتگان چهار ماه اخیر بیان کرد: برخی قوانین در ارشاد باید بازبینی شود، چون فیلمنامه‌هایی که می‌خوانیم دور از واقعیت شده است و معادلش را پیدا نمی‌کنیم . دسترسی مردم به فیلم‌های جهان زیاد است و باورپذیری نقش‌هایی که بازی می‌کنیم، در این فضا سخت است. در فرهنگ خودمان این فیلم‌ها باورپذیر است و من انرژی‌ام را روی این فیلم‌ها گذاشتم.

وی ادامه داد: من با هادی مقدم‌دوست کار نکرده بودم اما گپ و گفت‌های بسیار زدیم و بعد از آن قرارداد بستیم. البته پیش‌تولید برای چند ماه متوقف شد اما من هم کاری را قبول نکردم.

زمانی یادآور شد: فیلمنامه خوب بود اما کمتر کسی را در این حوزه می‌شناسم که شوق زیادی برای فیلمسازی دارد. کار با مقدم‌دوست یکی از بهترین تجربه‌های من بود چون او ابتدا فیلم را می‌سازد و بعد اجرایش می‌کند. به نظرم هادی مقدم‌دوست در آن خیلی تاثیر داشت و البته اگر بد هم بود، خودش مسئول است (با خنده)

حسین حسنی نویسنده «عطرآلود» درباره اینکه فیلمنامه را به تنهایی نوشته است یا خیر، عنوان کرد: مگر می‌شود با هادی مقدم‌دوست کار کرد و تنها نوشت. من افتخار داشتم با او بنویسم و کار یاد بگیرم و البته زندگی کردن هم از او یاد بگیرم.

وی درباره استفاده از عطر برای یادآوری خاطرات اظهار کرد: تمام تلاش ما این بود کاراکتر اصلی را به گونه‌ای جلوه دهیم که عطر ویژگی اصلی این شخصیت باشد و نمی‌دانم این اتفاق واقعا افتاد یا نه.

تهیه‌کننده «عطر آلود» در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره پرداختن به روزمرگی‌ها گفت: ما می‌خواهیم درون آدم‌ها را مطالعه کنیم و اگر مطالعه ما صرفا برای حوادث داغ باشد، کیفیت آن به همان شکل معمول می‌شود. واقعا نمی‌توان فیلم‌هایی را که قصدش مطالعه درون آدم‌هاست، نفی کرد. مگر اینکه این سلیقه ما نباشد. این مدل نگاه گونه‌ای معروف از سینماست و حداقل اینگونه را بپذیریم.

روزبه رایگا فیلمبردار اثر نیز در ادامه درباره همکاری با عوامل سازنده «عطرآلود» بیان کرد: من پیش از این در فیلم «سر به مهر» با عوامل همکاری داشتم و وقتی فیلمنامه را خواندم، فهمیدم این اثر هم به همان شیوه است و خوشحال شدم. درباره تک تک لوکیشن‌ها و نورهایی که قرار بود در صحنه کار شود، بسیار صحبت شد. چراکه فیلمنامه برای ما مثل کتابی بود که همیشه به آن رجوع می‌کردیم. هادی مقدم‌دوست هم مدام فضا را توضیح می‌داد و تشریح می کرد. این باعث می‌شد در دکوپاژ هم چالش داشته باشیم هم به خوبی پیش رویم.

محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه فیلم درباره سختی طراحی خانه قدیمی و فضای عطرآلود آن بیان کرد: غیر از آیتم‌های همیشگی رنگ و فرم چالش عطر هم بود که چطور عطر را در فیلم حس کنیم. هادی مقدم‌دوست بسیار جزیی‌نگر و خلاق است و جسارت ما را هم بالا برد. ما می‌خواستیم در یک خانه قدیمی عطر جوانی هم ساطع کنیم پس من سعی کردم با توجه به خود فیلمنامه و هماهنگی و رفاقت پشت صحنه با هادی مقدم دوست این را انجام دهم.

تهیه‌کننده «عطرآلود» درباره طراحی خانه نیز گفت: شاید کسی نداند آن خانه که خانه علی و عاطفه است، یک خرابه کامل بود که می‌خواستند آن را بکوبند و بسازند و میرزامحمدی به گونه‌ای آن را ساخت و طراحی کرد که همه در پشت صحنه شگفت زده می‌شدند و از طراح صحنه سوال می‌کردند.

مصطفی زمانی بازیگر فیلم در ادامه درباره شباهت نقش با شخصیت خودش عنوان کرد: من هنوز نتوانستم شخصیت حقیقی‌ام را پیدا کنم. من بیست و چند سالم بود که برای «یوسف پیامبر» رفتم و از همان موقع می‌دانستم سر هر کاری بروم انگار در یک زمین بازنده وارد شدم چون سریال «یوسف پیامبر» کار بزرگی بود. اما برای من یاد گرفتن مهم است و این آن چیزی است که امید برای زندگی می‌دهد.

وی درباره اینکه چطور به این نقش رسیده است گفت: وقتی به این نتیجه رسیدم که می‌شود از مقدم‌دوست یاد گرفت به نوعی به نقش رسیدم. از سوی دیگر نمی‌توان به مرگ فکر کرد و دنیا همان باشد که یک ساعت پیش بوده است. اینکه بگویید به خاطر فرزندم یا خانواده‌ام زندگی می‌کنم، دروغ است چون انسان برای بقا زاییده شده است. من با هادی مقدم‌دوست حرف می‌زدم و گفتم این سه مرحله دارد که اول حق بودن مرگ است و مهربان می‌شوید. دوم نوعی سوءظن و پرخاشگری پیدا می‌کنید و مرحله سوم تسلیم است.

زمانی تاکید کرد: این جزو معدود اتفاقاتی بود که می‌شد با کارگردان حرف زد و نتیجه را روی کاغذ و در فیلم دید. اینکه دوستی گفت که اتفاقات ساده روزمره است، باید گفت زندگی واقعا همین است. شبکه‌های اجتماعی هیجانات را به وجود آورده‌اند. این فیلم فشار روی من آورد و برای من خیلی سخت بود به گونه‌ای که هنوز خروجی فیلم را جرات نکرده‌ام که ببینم.

وی در ادامه درباره چالش‌های نقش خود تصریح کرد: ما دو ماه فیلمبرداری داشتیم و طی دو ماه هیچ کس را ندیدم و با کسی هم حرفی نزدم. حتی گوشی موبایل هم سایلنت بود. چون نقش واقعا سخت بود و هادی مقدم‌دوست هم بسیار حساس است.

هادی مقدم‌دوست کارگردان «عطرآلود» در پاسخ به سوالی درباره هدفش از ساخت این فیلم تصریح کرد: واقعیت این است که نمی‌توان از هدف درباره ساخت فیلم سخن گفت چون روی نتیجه آن اثر می‌گذارد و بیشتر باید درباره دریافت مخاطب از فیلم صحبت کرد. اگر من از هدفم بگویم در واقع گفته‌ام شما باید فیلم را اینگونه ببینید؛ درحالیکه تماشاگر باید دریافت خود را داشته باشد.

وی در پاسخ به سوالی درباره لحظات آرام فیلم و نسبت آن با التهاب امروز گفت: زندگی ترکیبی از غم و امید است. زمانی نیست که اینها همه با هم وجود نداشته باشد در حقیقت در لحظه‌ای که بیمناک یا محزون هستید حتما امید هم دارید. امروز که در آن هستیم چند سال دیگر «گذشته» می‌شود و بازگشت به معصومیت تعبیر بهتری برای سوالی است که پرسیدید.

تهیه‌کننده «عطرآلود» در ادامه در پاسخ به سوالی از آهنگساز که در نشست حضور نداشت، مطرح کرد: محدودیتی برای حضور عوامل در نشست بود و ما مجبور شدیم به نمایندگی از همه دوستان اینجا باشیم.

مقدم‌دوست درباره همکاری با آهنگساز یادآور شد: من پیش از این با او در سریال «سرباز» همکاری داشتم و به قریحه آهنگسازی‌اش اعتماد دارم. من همین ترکیب‌ها را از مسعود سخاوت دوست خواستم؛ موسیقی‌ای که وقار و حزن داشته باشد. من یک یا دو بار منزل او رفتم و درباره موسیقی‌ای که ساخته بود، نظراتی می‌دادم ولی کار اصلی را خود سخاوت‌دوست انجام داد.

این کارگردان در ادامه درباره اینکه ممکن است تدوین دوباره روی فیلم صورت بگیرد یا نه؟ پاسخ داد: جشنواره برای این است که بازخوردها را بگیریم و بررسی کنیم. اگر بررسی کنیم و لازم باشد حتما این کار را خواهیم کرد.

حسین حسنی نویسنده «عطرآلود» در پاسخ به انتقادی درباره اینکه اگر یک ساعت از فیلم حذف شود، چه اتفاقی می‌افتاد، گفت: جنس این فیلم لحظه به لحظه زندگی آدمی است که با تغییرات و اتفاقاتی مواجه می‌شود. اینکه بگوییم یک ساعت اول را نبینیم یا بخشی حذف شود، باید گفت جنس این فیلم‌ها این مدلی است.

مقدم‌دوست هم درباره فیلمنامه عنوان کرد: قوس شخصیت و چالش تغییر آدم از نقطه‌ای به نقطه دیگر برای من اهمیت دارد. من طرح را که دیدم، فهمیدم این چالش را دارد. اگر قطعه‌ای از این فیلمنامه برداشته شود، انگار گامی از مسیر این تغییر برداشته شده است و به نظرم تغییر دیگر برای مخاطب ملموس نخواهد بود.

مقدم دوست در پاسخ به سوالی درباره همکاری با حمید نعمت الله کارگردان سینما عنوان کرد: از زمانیکه من بیشتر فیلم ساختم، تنظیم برای نوشتن با یکدیگر به هم خورد و نتوانستیم فیلم ها را با یکدیگر بنویسم. با این حال من برایم آرزوست که دوباره با آقای نعمت الله بنویسم.

منصوری نیز در پایان گفت: در بحث ویژوال یک چالش جدی بود که فضا مصنوعی نباشد و باورپذیر شود. در بحث موسیقی نیز برای آن نوعی شخصیت تعریف شده بود.

آغاز نمایش فیلم‌های کوتاه و مستند

نمایش آثار کوتاه و مستند چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر از امروز جمعه ۱۴ بهمن ماه آغاز می‌شود. در روز اول اکران این آثار در پردیس سینمایی ملت که به اصحاب رسانه اختصاص دارد در ساعت ۱۸ مستند بلند «کوهستان بی صدا» در سالن ۵ به نمایش در می‌آید. همچنین در برج میلاد به عنوان خانه جشنواره در ساعت ۲۰:۳۰ مستند بلند «کوهستان بی صدا» در سالن ۱ به نمایش در خواهد آمد.

واکنش دبیر جشنواره به انصراف فیلم‌سازان خارجی

مجتبی امینی دبیر چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر همزمان با سومین روز میزبانی پردیس سینمایی ملت از اصحاب رسانه با حضور در جمع خبرنگاران به سوالات آن‌ها درباره حواشی روزهای اخیر این رویداد پاسخ گفت.

امینی درباره خبرهای منتشر شده در رسانه‌ها درباره انصراف برخی کارگردانان خارجی از حضور در جشنواره فیلم فجر گفت: هیچ انصرافی تا به امروز نداشته‌ایم. در حوزه حضور فیلم‌های خارجی در جشنواره‌ها پروتکل‌های بین‌المللی وجود دارد که همه فعالان صنعت سینما به آن واقف هستند. پخش‌کننده‌ها متولیان ارائه فیلم‌ها به جشنواره‌ها هستند و در همه جای دنیا هم همین شرایط حاکم است.

ی افزود: در جشنواره فیلم فجر هم پخش‌کننده‌ها آثاری را ارائه کرده‌اند و برای حضور ثبت‌نام کرده‌اند. تفاهمی شکل گرفته و حق پخش آثار پرداخت شده و نسخه دی‌سی‌پی این فیلم‌ها با کیفیت بالا در اختیار جشنواره قرار گرفته است. به تعبیری همه این اتفاقات به‌صورت کاملاً حرفه‌ای اتفاق افتاده و اگر کسی در گوشه‌ای از جهان می‌پرسد چرا؟ باید بدانید این چرا از نظر پروتکل‌های حقوقی و بین‌المللی حاکم بر فستیوال‌های دنیا کاملاً تعریف شده است.

امینی گفت: وقتی نسخه باکیفیت فیلمی به دبیرخانه جشنواره‌ای تحویل و همه چیز براساس پروتکل‌های درباره رعایت شده و حق رایت آن را هم براساس ارز بین‌المللی پرداخت کرده‌ایم، فیلم دیگر در اختیار فستیوال است و حتماً نمایش داده می‌شود.

دبیر جشنواره تأکید کرد: فیلم‌هایی که این اخبار درباره آن‌ها منتشرشده است فیلم‌های حاضر در بخش «جشنواره جشنواره‌ها» هستند که اساساً از بخش‌های رقابتی جشنواره فجر نیست. ما دو بخش رقابتی «جلوه‌گاه شرق» و «سوای سیمرغ» را در جشنواره داریم اما بخش «جشنواره جشنواره‌ها» تنها به اکران فیلم‌هایی اختصاص دارد که پیش‌تر در جشنواره‌های دیگر درخشیده‌اند. آثار این بخش اساساً مورد داوری قرار نمی‌گیرند که قرار باشد جایزه‌ای به آن‌ها تعلق بگیرد. این آثار تنها برای اهالی رسانه اکران می‌شوند.

در همه جشنواره‌ها طرف حساب اصلی تهیه‌کننده است

وی درباره عدم حضور بازیگران چهره در روزهای گذشته از جشنواره چهل‌ویکم هم گفت: در همه جای دنیا یک اثر سینمای سه ضلع اصلی دارد؛ تهیه‌کننده، کارگردان و فیلمنامه‌نویس. در کل فستیوال‌های دنیا هم این سه ضلع به‌عنوان مولفین یک اثر به‌حساب می‌آیند و پدرومادر معنوی اثر محسوب می‌شوند. درباره این مسئله سال‌ها در کشور ما هم بحث و گفتگو شده است و امروز همه به بلوغ رسیده‌اند. همه می‌دانند که متولی هدایت و راهبری تولید یک پروژه تهیه‌کننده است. اوست که می‌گوید برای فیلم من چه اتفاقی باید بیفتد. آیا در یک جشنواره باید حضور داشته باشد یا نداشته باشد. از این منظر همه عوامل در اختیار و زیر چتر تهیه‌کننده فیلم هستند. این قانون مربوط به جهان سینماست و مختص سینمای ایران نیست. در همه فستیوال‌های حرفه‌ای جهان طرف حساب اصلی تهیه‌کننده فیلم‌هاست.

دبیر جشنواره درباره احتمال افزوده شدن سیمرغ فیلم‌نامه اقتباسی به ترکیب جوایز این دوره از جشنواره گفت: کماکان در حال بررسی هستیم و نتایج نهایی را اعلام خواهیم کرد.

امینی درباره برگزاری نمایشگاه عکس مرور خاطرات چهل دوره گذشته جشنواره فیلم فجر هم توضیح داد: این نمایشگاه به اهتمام مسعود نجفی افتتاح شده است و کتاب آن هم بعد از برگزاری جشنواره با عنوان «چهل بعلاوه یک» رونمایی و منتشر خواهد شد. این حاصل زحمات همه خانواده سینمای ایران است که در پردیس سینمایی ملت به نمایش گذاشته شده است. تاریخ صنعت سینمای ایران این زحمات را ثبت کرده است. ما هم از زحمات همه دبیران گذشته جشنواره فجر سپاس گزاریم. امروز هم آقای نقاش‌زاده افتخار دادند و برای رونمایی از این رویداد حضور پیدا کردند. امیدواریم ما هم بتوانیم این کشتی را به ساحل برسانیم و سکان آن را به نفر بعد بسپاریم تا دوره چهل و دوم هم با افتخار و اقتدار برگزار شود. این تاریخ سینمای ایران است که قابل پاک شدن نیست همه از آن اطلاع دارند و امیدواریم این دوره هم با قوت و قدرت به پایان خواهد رسید.

مهدی فخیم‌زاده: جشنواره فیلم فجر چراغ نفتی نیست

مهدی فخیم‌زاده با بیان این‌که جشنواره فیلم فجر مطابق عمر انقلاب اسلامی ریشه‌دارد، می‌گوید: جشنواره چراغ‌نفتی نیست که خاموش شود.

محروم کردن تماشاگر ظلم بزرگی است که به تاریخ سینما می‌کنیم

فرشید نوابی از بازیگران و برنامه سازان باسابقه سینمای ایران از حل و هوای این روزهای جشنواره فجر صحبت کرد و گفت: من امسال بعد از سی و یک سالی که جشنواره فجر را دنبال می‌کنم فهمیدم بخشی از عشق من دیدن فیلم‌ها بوده‌است. بخش مهمی از جشنواره فجر دیدن دوستانم بود. بخش مهمی از آن صندلی‌هایی بود که رویش ساک و کیف می‌گذاشتند و جا پر بود و ما به دنبال صندلی می‌گشتیم و گاهی روی پله‌ها می‌نشستیم. بخش مهمی از جشنواره گپ زدن‌های دم در بود. بخش مهمی از جشنواره نقدها و گفتگوهای سینماگران و سینما دوستان بود بخش مهمی از آن تماشاگران عاشق سینما هستند. ما نمی‌توانیم این واقعیت را انکار کنیم که سینما با عوامل سینما معنی دارد یعنی با بازیگران سینما با منتقدان سینما و… کسانی که سینما مال آنهاست و وقتی آنها نباشند ما فقط یک فیلم داریم.

وی با اشاره به اینکه امیدوار است روزهای خوبی برای سینمای ایران پیش رو باشد عنوان کرد: من از تریبون شما استفاده می‌کنم و از وزیر محترم از مسئولین محترم می‌خواهم که اگر عوامل سینما به هر دلیلی قهر می‌کنند راهش این نیست که آنها را بیشتر از خودمان دور کنیم بیاییم یک وفاق و آشتی ملی بگذاریم وظیفه یک متولی سینمایی این است که همبستگی و همگرایی ایجاد کند اگر کسی به هر دلیلی قهر می‌کند یا روی خوش نشان نمی‌دهد ما هم نبایدروی خوشمان را از او بگیریم به نظرم این ناهمگونی‌ها به درد کسی نمی‌خورد. امیدوارم روزهای آینده روزهای بهتری برای سینمایی ایران باشد.

وی در ادامه درباره حضورش در جشنواره چهل و یکم توضیح داد: علت حضور من در جشنواره این است که فکر می‌کنم اولویت نوشتن تاریخ مهم‌تر از یک اعلام برائت و تحریم است. سینما مال ما است. ما برای این سینما زحمت کشیده‌ایم هر کدام به اندازه خودمان. مثل صاحب خانه هستیم که نمی‌توانیم از خانه خودمان قهر کنیم. اصلاً من به خاطر این جشنواره می‌آیم که فیلم‌هایی را ببینم که شاید بعداً نتوانم آنها را ببینم. دوست ندارم خودم را محروم کنم از این ماجرا. پس بنابراین همین بستر را هم ما از بین ببریم و تماشاگر را محروم کنیم از دیدن فیلم ها ظلم بزرگی است که به تاریخ سینما کرده‌ایم.

فرشید نوابی در مورد تخصیص سیمرغ به بخش‌های مختلف جشنواره اعلام کرد: سیمرغ باید به بخش‌هایی که مهمتر است داده شود مثلاً هنر و تجربه که در یک مقطعی بود ولی اصلاً در بخش مسابقه نبود یا فقط یک سیمرغ به آن داده می‌شد. در صورتی که در بخش هنر و تجربه فیلم‌های کاملاً درخشانی دیده می‌شدند و واقعاً جای فیلم‌های هنر و تجربه در این دوره خالیست.

وی با اظهار تاسف برای حذف سیمرغ آراء مردمی توضیح داد: من بیشتر ناراحت سیمرغی هستم که امسال هم خبری از آن نیست. سیمرغ بخش آرای مردمی که یکی از ارزشمندترین جوایز جشنواره بود. حذف این سیمرغ لطمه بزرگی است به جشنواره. ما چیزی به اسم تاریخ داریم که می‌ماند و در همین لحظه در حال شکل گرفتن است. بهتر است بخشی از دغدغه مسئولان این باشد که تاریخ را به نفع خودشان بنویسند. این به نظر من بزرگترین کاری است که می‌شود کرد. البته هنوز هم دیر نشده و راهکارهایی را می‌توان ایجاد کرد که هم مردم هم سینماگران و هم کسانی که قهر کرده‌اند دوباره به سینما برگردند. سینما مخاطب می‌خواهد. برای سینما باید بلیط پاره شود. مردم و مخاطب باید به سینما بروند. یکی از دلایلی که من به جشنواره می‌آیم این است که برخی از این فیلم‌ها شاید امکان اکران عمومی و اقبال عمومی نداشته باشند.

فرشید نوابی در پایان از علل جذابیت جشنواره چهل و یکم به حضور جوانها اشاره کرد و گفت: جذابیت سینما به همین رفت و آمد نسل هاست. هیچ کس نمی‌تواند در سینما ابدی باشد و هیچ کس نمی‌تواند تا ابد در اوج بماند. سینما مال جوان هاست. ذات سینما جوانگرایی است. با توجه به فیلم‌هایی که در روز دوم جشنواره دیدم باید بگویم به نظرم می‌رسد خیلی استعدادها در این دوره شکوفا‌تر شده‌اند. در زمینه تولید و کارگردانی فیلم‌ها بالغ تر شده‌اند. البته که صنعت دیجیتالی شدن به فیلم‌ها و سینما کمک زیادی کرده‌است و دست فیلمساز‌ها را برای فیلم سازی باز گذاشته است.

«کت چرمی» به سانس فوق العاده رسید

محمدرضا فرجی مدیر امور سینماهایی جشنواره بین المللی فیلم فجر اعلام کرد: بنا به استقبال مخاطبان از فیلم سینمایی «کت چرمی» فردا ساعت ۱۵سانس فوق العاده برای این فیلم در سالن اصلی پردیس سینمایی نارسیس در نظر گرفته شده است.

حواشی روز سوم

*یکی از نکته‌های قابل توجه نشست مطبوعاتی فیلم «پرونده باز است» این بود که یکی از عوامل اظهار کرد، «پرونده باز است» آخرین فیلم کیومرث پوراحمد خواهد بود.

*قتل ناموسی از سوژه های پرتکرار روزهای اول جشنواره بوده که اگرچه در فیلم کیومرث پوراحمد پیرنگ اصلی داستان نبود اما با روایت زندگی یکی از شخصیت‌ها به این موضوع - که در یکسال گذشته هم بارها موارد مختلفی از آن در جامعه خبررسانی شده بود- اشاره شد.

*سومین فیلم نمایش داده شده برای اهالی رسانه در این روز «عطر آلود» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست بود که برخلاف دیگر فیلم‌ها بازیگر اصلی آن یعنی مصطفی زمانی به نشست مطبوعاتی آمد تا طلسم حاضر نشدن چهره‌های بازیگری در این دوره شکسته شود. درباره مصطفی زمانی با وجود برخی اختلاف‌نظرها نسبت به فیلم، این پیش‌بینی هم عنوان می‌شود که او از نامزدهای کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگری باشد.

*خبر آزادی جعفر پناهی در میانه‌های نشست مطبوعاتی فیلم «سرهنگ ثریا» در حالی مخابره شد که در روز دوم، رسول صدرعاملی، تهیه کننده فیلم «جنگل پرتقال» و نیز سخنگوی هیئت مدیره خانه سینما ابراز امیدواری کرده بود که تا یکی دو روز آینده این فیلمساز به همراه محمد رسول‌اف آزاد شود.

*عصر جمعه خبر رونمایی از جدیدترین دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج) همزمان با برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر و با عنوان «سینما؛ کلید پیشرفت» منتشر شد که تصویر دیوارنگاره بازخورد چندان مثبتی از اهالی رسانه به ویژه در فضای مجازی نگرفت.

*سومین روز چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر در حالی به پایان رسید که هنوز از نام اعضای هیئت داوران بخش سودای سیمرغ این دوره از جشنواره خبری نیست.