به گزارش «تابناک»، روزنامه «ایران» نوشت: عصر روز ۱۶ خردادماه سال ۹۵؛ درست در روز محیط زیست زخمی شد. او محیطبان منطقه حفاظت شده دنا در کهگیلویه و بویراحمد بود که با شلیک یک شکارچی غیر مجاز بشدت از ناحیه پا آسیب دید. ۷ سال گذشته، اما از زخم کهنه‌اش همچنان خون می‌چکد. «علی آرامش‌فر» هرچند خوش‌شانس بود و زنده ماند، اما چنان دردناک از آن روز نحس صحبت می‌کند که انگار همین دیروز بود که ۱۱۰ ساچمه در پایش جا خوش کرد. درد همچنان با او است و صدای بغض‌آلودش از آن سوی خط نشان از غم عمیقی دارد.
محیطبان آرامش‌فر می‌گوید: «مشکل اینجاست که محیطبان‌ها به اسلحه مجهزند، اما اگر از اسلحه استفاده کنند و شکارچی‌ای در این میان کشته شود، با خطر اعدام روبه‌رو هستند و اگر از آن استفاده نکنند با خطر مرگ مواجه خواهند بود.»
شاید به همین دلیل است که شکارچی‌ای که به پای آرامش‌فر شلیک کرد، قبل از آن چهار بار دستگیر شده و دادگاه هر چهار بار با وجود داشتن اسلحه غیرمجاز، او را رها کرده بود. در آخرین مورد هم در ارتفاعات کوه حجاز بود که آرامش‌فر به او فرمان ایست داد ولی شکارچی به او مهلت نداد و ماشه را چکاند.
آرامش‌فر که سرپرست منطقه حفاظت‌شده دنای شرقی بود، اکنون کمتر به مأموریت می‌رود و بیشتر به کار ستادی در اداره مشغول است. او از این وضعیت هم گله‌مند است و می‌گوید: همین یکجانشینی، پای مرا بدتر کرد. پزشکان توصیه کرده بودند که باید مدام پایم دراز بماند. با وجود این، او غم نان و درمان دارد و به همین دلیل همچنان به کار مشغول است، با این حال می‌گوید که بیشتر از ۱۰ دقیقه روی صندلی نمی‌توانم بنشینم و خون از پایم جاری می‌شود.
او می‌گوید: «برادرم کارش را از دست داده و هر هفته مرا به بیمارستان شیراز، تهران و اصفهان می‌برد تا پایم را به این دکتر و آن دکتر نشان دهم. رگ‌های پایم قطع شده است! تاول تاول می‌شود و خون از آن جاری می‌شود. پزشکان برای پر کردن زخم از جای دیگری گوشت و پوست برداشتند. حالا هم می‌گویند که بار دیگر هم باید این عمل انجام شود.»
زخمی که از شکارچی به پایش افتاده، او را جانباز ۲۰ درصد کرده است. آرامش‌فر می‌گوید: «عنوان جانبازی با ۲۰ درصد، امتیازی برای این وضعیت من ندارد. جانبازی بالای ۲۵ درصد ارزش دارد. دادگاه هم حکم دیه را تا خوب شدن زخم، به آینده موکول کرده است. ضارب هم توان پرداخت آن را ندارد. ما باید پشتیبان داشته باشیم که در چنین مواقعی از ما حمایت شود.» این گفته‌ها بغض را در گلوی محیطبان زخمی دنا می‌شکند و او با صدایی زخمی می‌گوید: «هزینه‌های مراحل درمان سرسام‌آور است. این هفته وقت عکس داشتم اما برای جور کردن هزینه بالای آن مجبور شدم نوبت عکس را به هفته دیگری به تعویق بیندازم.»
گلایه از همکاران و مدیران
سازمان محیط زیست هزینه درمان او را پرداخته است، اما محیطبان آرامش‌فر با بیان اینکه «علی سلاجقه، رئیس سازمان محیط زیست نسبت به رؤسای دوره‌های قبل بیشتر پیگیر کار من بوده است» ادامه می‌دهد که از همکاران و مدیران اداره کل محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد گلایه‌مند است و می‌گوید: «برادرم تمام کارهای مرا انجام می‌دهد. قرار بود به صورت شرکتی در اداره مشغول شود. حتی رئیس سازمان هم نامه آن را امضا کرده است، اما همکاران در این اداره کم‌کاری می‌کنند و به بهانه‌های واهی مرا سر می‌دوانند و وعده سرخرمن می‌دهند.»
او در مورد آخرین وضعیت درمان پایش می‌گوید: «در دو ماه گذشته، ۱۲ بار دکتر رفته‌ام و معاینه شده‌ام. پزشکی که مرا عمل کرده بود مرا شناخت و به من گفت که باز شدن زخم به احتمال زیاد به دلیل چسبیدگی سیاهرگ و سرخرگ است که فشار وارد می‌کنند و موجب خونریزی می‌شود.» آرامش‌فر از اصطلاحات پزشکی سر درنمی‌آورد و می‌گوید: «من که نمی‌دانم آنها چه می‌گویند اما این را متوجه شدم که دوباره باید پوست و گوشت از جای دیگر بدنم بردارند تا زخم را پوشش دهند.»
این محیطبان از سازمان هم گله‌مند است و می‌گوید: «بعد از ۴-۳ سال پیگیری توانستم پول درمان را بگیرم. متهم هم که پول ندارد پول دیه را بدهد. آن زمان دادگاه ۱۳۰ میلیون تومان دیه تعیین کرد که به پول الان ۹۰۰ میلیون تومان می‌شود.»
۲۹۹ جانباز محیط زیست
فرمانده یگان حفاظت سازمان محیط زیست، درخصوص وضع مالی این محیطبان و مشکلاتش برای هزینه‌های درمان می‌گوید: «هزینه درمان این محیطبان که هنگام انجام وظیفه زخمی شده، تحت نظر بیمه است. حدود ۴۰۰ میلیون تومان آن پرداخت شده و ۳۳ میلیون باقیمانده در سال آینده پرداخت خواهد شد. در صورت ادامه درمان، هزینه آن به او پرداخت خواهد شد.»
سرهنگ جمشید محبت‌خانی، درباره گلایه‌های این محیطبان چنین توضیح می‌دهد: «حوزه اجرایی محیطبانان، مبارزه با مخربان محیط زیست است. وقتی محیطبانان در مقابل آنها قرار می‌گیرند، در واقع از جان خودشان مایه می‌گذارند تا از محیط زیست حفاظت کنند.» به گفته این مسئول، در حال حاضر ۲۹۹ جانباز در سازمان محیط زیست وجود دارد و تلاش سازمان بر این است که از جانبازان و مدافعان محیط زیست در حد بضاعت و بودجه موجود از آنها حمایت کند، زیرا این عزیزان در راستای حفاظت از محیط زیست در وضعیت نامناسبی قرار گرفته‌اند.»
به گفته محبت‌خانی، در ستاد حمایت از محیطبانان و حافظان محیط زیست از محیطبانانی که وضع مشابه دارند، آسیب دیده‌اند و مشکلاتی دارند، حمایت می‌شود. محیطبان آرامش‌فر نیز در صورت ادامه روند درمان می‌تواند به تهران بیاید و درمان خود را تکمیل کند. این سازمان از ایشان حمایت می‌کند.»
