به گزارش تابناک اقتصادی؛ محمد مخبر، معاون اول رئیسجمهور در نامهای خطاب به رئیس شورا و مرکز ملی رقابت، خواستار تجدیدنظر در قیمتگذاری خودرو در اوضاع کنونی شد.
محمد مخبر در این نامه قیمتهای پایهای (کارخانهای) ارائه شده در جلسه اخیر شورای رقابت را افزایشی غیرمتعارف دانسته که آثار تورمی دارد.
در نامه معاون اول رئیسجمهور، با اشاره به اینکه اصلاح یکباره قیمتها در اوضاه کنونی مناسب نیست، از شورای رقابت خواسته شده تا در تعامل با وزارت صنعت، معدن و تجارت به فوریت نسبت به تجدیدنظر در قیمتگذاری مذکور اقدام شود.
نامه معاون اول رئیس خطاب به رئیس شورای رقابت، در حالی است که روز گذشته، نایب رئیس شورای رقابت در گفتوگویی با بیان اینکه قیمت کارخانهای خودروها، میانگین حدود ۴۰ درصد افزایش خواهد داشت، تاکید کرد: میانگین افزایش قیمت محصولات سایپا ۳۵ درصد و محصولات ایران خودرو، کمی بیشتر از ۳۵ درصد خواهد بود.باید به این نکته توجه داشت، در سالهای گذشته، متغیرهای تاثیرگذار در هزینه تولید از جمله نرخ ارز، نرخ دستمزد و قیمت نهادههای تولید افزایشی بودهاند و این افزایش هزینهها در صورتهای مالی خودرو سازان که به تایید حسابرسان رسمی رسیده مشهود است، در حالی که قیمت کارخانهای خودروها متناسب با این هزینهها افزایش نداشته است؛ بنابراین، افزایش قیمت کارخانهای خودروها، بازار خودروی سواری را به آرامش میرساند، چون منجر به افزایش تولید خواهد شد. انتظار داریم با اجرای دستورالعمل، از یک طرف تولید خودروسازان بیشتر شود و از طرف دیگر، نه تنها قیمت بازاری خودرو افزایش پیدا نکند، بلکه شاهد نزدیک شدن قیمت کارخانهای و قیمت بازار باشیم و نهایتا بازار خودرو به تعادل برسد و از طرف دیگر، انگیزهای برای سوداگری یا نگاه سرمایه گذاری در زمینه خودرو نباشد.
این اظهار نظر مقام مسئول در شورای رقابت در شرایطی بود که شورای رقابت نیز روز گذشته در بیانیهای ضمن تشریح عواملی که در تعیین قیمت کارخانهای خودروها موثر بوده است، اعلام کرد که قیمتهای خودروهای مونتاژی (CKD) نیز پس از طی فرایند مشابه متعاقباً ابلاغ خواهد شد.
در بخشی از بیانیه شماره چهارم شورای رقابت در خصوص بازار خودرو آمده بود: بازار خودرو از عوامل متعدد اقتصادی- سیاسی از جمله تحریم، نوسانات ارز، تورم داخل کشور و برخی قوانین مانند قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، قانون ساماندهی بازار خودرو، قانون بودجه سالانه و ... اثر میپذیرد و بر بخشهای دیگر اقتصاد کشور از جمله صنایع پایین دستی همچون قطعهسازی، صنایع پتروشیمی و معادن و نیز اشتغال در این زنجیره اثرگذار است.
شرایط تورمی کشور باعث شده مردم جهت حفظ ارزش داراییهای خود، تمایل زیادی به تبدیل وجوه نقد خود به کالاهای بادوام از جمله خودرو داشته باشند که این موضوع ورود واسطهگران به این بازار و افزایش بیشتر شکاف عرضه و تقاضا و برهم زدن نظم تقاضای مصرفی خودرو را در پی داشته است. کمااینکه بررسیها نشان میدهد، سطح تقاضای واقعی خودرو در کشور بالاتر از کل ظرفیت تولید خودرو اعم از تولید داخل و مونتاژ است. از سوی دیگر، با قانون جوانی جمعیت که ۵۰ درصد خودروها را به متقاضیان خاص اختصاص داده و از دسترس عموم متقاضیان خارج کرده، شکاف بین عرضه و تقاضا بیشتر شده است. در چنین شرایطی و برای جلوگیری از جهش زیاد قیمت و تضییع حقوق مصرفکنندگان واقعی، بالاجبار باید سیاست وضع سقف قیمت اتخاذ شود.
با توجه به این که قیمت درب کارخانه دو شرکت ایرانخودرو و سایپا یک سال و نیم تغییر نداشته و آخرین بار در پاییز سال ۱۴۰۰ و بر اساس تورم بخشی شش ماه نخست سال ۱۴۰۰ محاسبه و به روزرسانی شده است. این دو شرکت طی این مدت به رغم زیان، همچنان سعی بر افزایش تولید داشتهاند که با توجه به عدم پوشش کامل هزینههای تولید ایشان، افزایش تولید به زیان بیشتر آنان منتج شده است. این امر از یک بعد منجر به زیان سهامداران شرکتهای خودروساز و در بعد دیگر، اثر منفی بر بازار سرمایه داشته است. همچنین، انگیزه خودروساز برای افزایش تولید، کاهش یافته؛ ضمن اینکه جهت افزایش بهرهوری و کیفیت نیز نیازمند هزینههای تحقیق و توسعه بوده است که در این مدت، این امر هم مغفول مانده است. شایان ذکر است، در سالهای اخیر، خودروسازان هزینه تعمیرات و یا به روزرسانی تجهیزات را نداشتهاند که همین زیرساختهای نامناسب و فرسوده و قدیمی میتواند در سالهای آتی خود عامل کاهش تولید یا کاهش کیفیت محصولات آنها شود و از این طریق مشکل ناترازی بازار خودرو تشدید خواهد شد. به همین جهت به روزرسانی قیمت خودرو متناسب با هزینه تولید آن ضرورتی انکار ناپذیر است.
ملاک محاسبه قیمت در دستورالعمل مزبور، ضوابط قیمتگذاری مصوب هیات تعیین و تثبیت قیمتهاست که توسط سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان محاسبه شده است. این ضابطه اولاً بر اساس هزینههای تحقق یافته تولیدکنندگان است و ثانیاً در خصوص برخی هزینهها مانند هزینههای مالی و اداری و فروش و عمومی، درصدی از آنها مورد تأیید و محاسبه قرار میگیرند؛ بنابراین، در محاسبه قیمتها بر اساس ضوابط مذکور سعی شده تا احتمال هزینههای اضافی یا نامربوط تا حد امکان کاهش یابد و قیمت واقعی استخراج شود. در کنار این موضوع، شایان ذکر است که نرخ تورم طی مدت مزبور (یک سال و نیم) رقم قابل ملاحظهای است که چشم پوشی از آن باعث وارد آمدن زیان غیر قابل جبران به خودروسازان میشود.
قیمتهای پیشنهاد شده از سوی سازمان حمایت برای دو شرکت ایرانخودرو و سایپا، بر اساس صورتهای مالی شش ماهه اوّل سال ۱۴۰۱ این دو شرکت بوده است، در حالی که اگر صورتهای مالی کل سال ۱۴۰۱ مبنای محاسبه قرار میگرفت، قاعدتاً باید این ارقام بیشتر میشد اما به دلیل اینکه فرایند حسابرسی صورتهای مالی شش ماهه دوم سال ۱۴۰۱ هنوز کامل نشده، امکان لحاظ آن وجود نداشته است. در هر صورت رشد قیمتهای پیشنهادی سازمان حمایت از نرخ تورم در دوره مذکور بالاتر نبوده است.