«برای رشد اقتصاد کشور و اصلاح امور اقتصادی کشور، به طور قاطع باید به سمت اقتصاد دانشبنیان حرکت کنیم. اگر ما این سیاست را دنبال کردیم، منافع بسیاری برای کشور و برای اقتصاد کشور خواهد داشت»؛ این جمله بخشی از راهبرد استراتژیک رهبر انقلاب برای زیستبوم دانشبنیان کشور است. حالا که یک دهه از توجه ویژه به دانش بنیانی شدن شرکت ها و استفاده از توان نخبگانی گذشته است، لازم است ارزیابی ها و نتیجه گیری هایی در این زمینه انجام شود تا ببینیم تا چه اندازه کشور توانسته به این مهم توجه کند.
به گزارش تابناک اقتصادی؛ رشد اقتصادی و رشد تولید ملی از مسیر دانشبنیان شدن اقتصاد ملی و صنایع بزرگ کشور، یکی از دغدغههای اصلی رهبری است، در حالی که از قرن بیستم میلادی و با پیدایش مدل رشد سولو، نقش فناوری در تحقق رشد اقتصادی اهمیت ویژهای یافت و از آن پس نقش فناوری در رشد اقتصادی، موضوع مورد توجه اقتصاددانان بوده است.
برای تحقق مسیر دانشبنیان شدن اقتصاد ملی باید سه محور اصلی، همزمان پیگیری شود. مساله تحول در نظام تامین مالی اقتصاد دانشبنیان است که به تازگی و از مسیر اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، ورود فناوری به صنعت با صرفه اقتصادی بالایی همراه شده و همه هزینه کرد بنگاه به صورت اعتبار مالیاتی به بنگاه برخواهد گشت. همچنین در زمینه مدل موفق ورود فناوری و بومیسازی نیز، در چند سال اخیر، کارگروه تولید بار اول، مدلسازی موفقی در صنایع مختلف کشور در جهت بومی سازی فرآیندها و تجهیزات گلوگاهی داشته که صنعت نفت و گاز به خوبی از این ظرفیت بهره برده است.
مساله آخر در زمینه بزرگ شدن اقتصاد دانشبنیان و همچنین تسهیل ورود به اکوسیستم، اقتصاد دانش بنیان است؛ جایی که نیازمند تغییرات جدی است و باید نوع ارزیابی و حمایتها به نحو بسیاری تغییر کند و نقش تنظیم گری معاونت علمی در این بخش بسیار جلوه خواهد کرد. در همین رابطه و نقشه راه دانش بنیان شدن اقتصاد ملی، با اکبر قنبرپور، کارشناس کارآفرینی به گفتگو پرداختیم که در ادامه خواهید خواند.
اکبر قنبرپور کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی در گفتگو با تابناک اقتصادی درباره منویات رهبری در زمینه عبور از خام فروشی و رسیدن به اقتصاد دانش بنیان اظهار کرد: به طور کلی در درجه نخست باید اولویتهای خود را در این حوزه مشخص کنیم و این اولویتها را از دو جهت میتوان به آن پرداخت.
وی با بیان اینکه توجه به حجم کالاهای مورد نیاز و ماده خام که خارج میشود و ساخته شده برمیگردد و مزیتهای رقابتی کشور و مزیتهای نسبی منطقه با توجه به بزرگ بودن صنعتی مانند نفت در کشور ما اولویت دارد، افزود: رویکرد ما در این حوزه میتواند استفاده از شرکتهای دانش بنیان باشد. مسالهای که در شرکتهای دانش بنیان وجود دارد، این است که این شرکتها در این ده سالی که قانون برایشان ایجاد شده و توسعه پیدا میکنند، ابعاد بزرگ پیدا نکردند و مقیاس پذیر نشدند.
وی با اشاره به اینکه برای بزرگ شدن شرکتهای دانش بنیان و توجه به اقتصاد دانش بنیان باید خود شرکتها سرمایه جذب کنند، تصریح کرد: اگر نتوانیم بازار را به این توان گره بزنیم، شرکتها دانش بنیان بزرگ نمیشوند و زمانی که شرکتها بزرگ نشوند، نمیتوان از توان آنها استفاده کرد. از بدنه جوان و نخبه کشور انتظار داریم، چون میدانیم ظهور و بروز بدنه نخبه و جوان کشور در شرکتهای دانش بنیان است.
قنبرپور در پایان گفت: چند هزار شرکت دانش بنیان داریم که اگر وارد آن شویم، متوجه میشویم تقریبا ٨٠ درصد شرکتهای دانش بنیان، سهم بزرگی در اقتصاد دانش بنیان کشور ندارند و باید تمرکز اصلی معاونت علمی بر شرکتهای فناور و بزرگ دانشبنیان باشد تا بتوانیم با نظام حمایتی جدید به سمت افزایش سهم اقتصاد دانش بنیان از کل تولیدات ملی حرکت کنیم.