به گزارش «تابناک»، نوروزی در گفتگو با خبرنگار عصر ایران افزود: در قانون اساسی دو رسانه رادیو و تلویزیون در انحصار دولت هستند. رادیو و تلوزیون رسانه هایی هستند با تعریف مشخص و سایر پلتفرم های تصویری یا صوتی، به هیچ وجه رادیو یا تلویزیون محسوب نمی شوند که در این صورت آنها را مشمول انحصاری بودن رادیو و تلویزیون درایران بدانیم.
این حقوقدان افزود: در رژیم حقوقی ایران انواع و اقسام رسانه ها وجود دارد که هر کدام ماهیت مشخصی دارند و طبیعی است که رژیم حقوقی مستقل خودشان را هم دارند. قطعا سینمای خانگی رسانه ای است که مخاطبانش آن را در خانه های خود از صفحه یک دستگاه موبایل یا کامپیوتری یا پرده نمایش یا نمایشگری به نام تلویزیون می بینند اما معنای آن این نیست که نمایش خانگی هم کار تلویزیونی انجام می دهد.
وی در همین زمینه اضافه کرد: سینمای خانگی که بر بستر اینترنت منتشر می شود، به تنهایی الگو و مدل جدید پخش، تصویر خاص خودش را داراست و ارتباطی به رسانه ای به نام تلویزیون پیدا نمی کند. منتها انحصار طلبی بسیار گسترده ای در سازمان صدا و سیما وجود دارد که هر نوع کار تصویری را گویی می خواهد در سیطره خودش بگیرد.
نوروزی ادامه داد: در حالی که اتفاقا خود این سازمان در پایین ترین سطوح کارآمدی تاریخ فعالیت تلویزیون در ایران قرار گرفته و حوزه نفوذش را از دست داده است. وقتی نمی تواند کار خودش را انجام بدهد در عین حال اصرار دارد تمام پلتفرم های تصویری دیگر از جمله سینمای خانگی را تحت نظارت خودش در بیاورد.
این حقوقدان در پایان گفتگو بار دیگر تصریح کرد: به هر حال سپردن نمایش خانگی به سازمان صدا وسیما به نظر من از چارچوب مقررات حاکم بر صدا و سیما بیرون است و حقوقی نیست.
حالا نیست خیلی خوش درخشیده صدا و سیما! یه مرتبه همه کانال ها با هم تبلیغ دارند! با سریال های بسیار کند و بی معنی! 
بعضی وقتها همه کانالها برنامه مذهبی با حضور روحانیون پخش می کنند که اینگونه بر ذهن ها متبادر می شود که آنتن تلویزیون منزلشان از پشت بام به مسجد افتاده است !!!!!!!!!!!! 