تحلیل بنیادی یکی از روش های مورد استفاده برای سرمایه گذاران بازار سرمایه محسوب می شود تا با استفاده از این روش بتوانند شرکت ها را ارزش گذاری کنند و در نهایت تصمیم به خرید و یا فروش سهم بگیرند. از آنجایی که یکی از گام های اصلی در تحلیل بنیادی، بررسی وضعیت مالی شرکت ها و سودآوری آن ها با استفاده از صورتهای مالی است بر آن شدیم تا به شناخت عوامل اساسی و مهم در بررسی وضعیت مالی و سودآوری شرکت ها بپردازیم.
اولین گام و یکی از مهمترین معیارهای سنجش وضعیت مالی و سوددهی شرکت‌ها، ارزیابی صورتهای مالی آن‌ها است که منعکس کننده اطلاعات مالی و شرایط دارائی‌ها و بدهی‌های شرکت خواهد بود. لذا برای ارزیابی وضعیت مالی شرکت‌ها و موسسات تجاری، شناخت عناصر و اجزای تشکیل‌دهنده این صورتهای مالی ضروری است. در این مطلب به بررسی یکی از صورتهای مالی اساسی شرکت‌ها که صورت وضعیت مالی یا ترازنامه خوانده می شود می پردازیم و اجزای اصلی آن را توضیح خواهیم داد.
ترازنامه جزو صورتهای مالی اساسی است که کاربرد زیادی در تحلیل بنیادی دارد. همچنین ترازنامه منعکس کننده اقلام دائمی واحد تجاری در پایان یک دوره زمانی مشخص است. این گزارش خلاصه‌ای از دارایی ها، بدهی ها و سرمایه و حقوق صاحبان سهام است که در پایان سال مالی شرکت و حتی بازه های میان مدت سه ماهه، شش ماهه و 9 ماهه ارائه می‌شود. در حقیقت ترازنامه بیان می‌کند یک شرکت چه میزان دارایی ( زمین، ساختمان، وجه نقد و ..) و چه میزان بدهی ( حساب‌های پرداختنی و …) و سرمایه دارد.
از آنجا که ترازنامه وضعیت مالی شخصیت حقوقی شرکت را در زمانی مشخص را نشان می‌دهد، آن را صورت شرایط مالی یا صورت وضعیت مالی هم می‌نامند. این صورت مالی اطلاعاتی درباره وضعیت مالی شرکت نمایش می‌دهد که دربردارنده اطلاعات مهمی از ساختار مالی و میزان نقدینگی و انعطاف‌پذیری شرکت مورد نظر است.
