به گزارش «تابناک»، اقتصاد اسرائیل اقتصادی مبتنی بر بازار و تکنولوژی است. اسرائیل واردکننده نفت خام، حبوبات، مواد اولیه وتجهیزات نظامی و صادرکننده الماس برش داده شده، کالاهای با فناوری بالا و محصولات کشاورزی است.
اتحادیه اروپا، بزرگ‌ترین شریک تجاری اسرائیل است.
در سال ۲۰۰۸ تولید سالیانه در اسرائیل به ازای سرانه نیروی کار برابر با هفتاد درصد این میزان در ایالات متحده آمریکا بوده‌است. در زمینه میزان تولیدات و خدمات با فناوری بالا اسرائیل رتبه دوم بعد از ایرلند را در بین کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه داشته‌است.
از لحظ شاخص رقابت پذیری جهانی در سال ۲۰۱۱_۲۰۱۰، اسرائیل رتبه بیست وچهار را در جهان داشته‌است.
سال گذشته کمپانی انرژی Energean مستقر در لندن هفته گذشته اعلام کرد که صادرات نفت از اسرائیل را آغاز خواهد کرد. اقدامی که اسرائیل را برای نخستین بار به صادرکننده نفت و نه فقط گاز طبیعی تبدیل خواهد کرد.
به گزارش اعتمادآنلاین به نقل از المانیتور ، این کمپانی اعلام کرد که نفت خام اسرائیل را از میدان گازی "کاریش" که در شرق دریای مدیترانه در سواحل شمال اسرائیل قرار دارد، استخراج خواهد کرد. بر اساس بیانیه مطبوعاتی این کمپانی ، نفت استخراج شده اسرائیل از طریق توافق با شرکت انرژی سوئیسی "ویتول" به بازارهای مختلف جهانی فروخته خواهد شد.
این خبر به طور گسترده توسط رسانه های اسرائیلی و بین المللی پوشش داده شد، اما برخی از کارشناسان می گویند این صادرات اهمیت خاصی ندارد.
الای رتیگ، استاد دانشگاه و محقق در مرکز بگین سادات با اشاره به اینکه میادین گازی به طور منظم حاوی مقادیر کمی نفت هستند، به المانیتور می گوید: «در هر میدان گازی نفت وجود دارد. این مقدار نه چندان قابل توجه است و نه یک رویداد تغییر دهنده اقتصادی محسوب می شود. این میزان نفت از نظر ژئوپلیتیکی مهم نیست و اسرائیل را به یک صادرکننده واقعی نفت تبدیل نمی کند. »
بر اساس گزارش بلومبرگ از اواسط ماه می، اسرائیل تقریباً ۲۲۰ هزار بشکه نفت خام در روز وارد کرده است. یکی از جنبه های جالب این واردات این است که نزدیک به ۶۰ درصد از آن از دو کشور اکثریت مسلمان سرچشمه می گیرد.
به نوشته اس اندپی گلوبال، اسرائیل تقریبا هیچ نفتی در داخل تولید نمی‌کند و ۳۰۰ هزار بشکه در روز نفت خام برای فرآوری در ۲ پالایشگاه خود در حیفا و اشدود وارد می‌کند.
بر اساس آمار‌های اس اند گلوبال، تقریبا نیمی از این حجم شامل نفت خام CPC Blend قزاقستان است که از طریق بندر نووروسیسک روسیه در دریای سیاه و نفت آذری لایت آذربایجان از طریق بندر جیهان ترکیه در دریای مدیترانه صادر می‌شود.
قزاقستان و آذربایجان هر ۲ عضو سازمان همکاری اسلامی هستند و در عین حال از اعضای کشورهای غیراوپکی گروه اوپک پلاس که قرار است در ۲۶ نوامبر در وین گرد هم بیایند نیز هستند.
