به گزارش خبرنگار بین الملل تابناک، «جوزف نای» پروفسور ممتاز بازنشسته دانشگاه هاروارد است. رياست مدرسه کندی اين دانشگاه را نيز به عهده داشته است. رياست شوراي اطلاعات ملي، دستيار وزير دفاع و دستيار معاون وزير خارجه برخي از مناصب دولتي است كه پيش از اين ناي بر عهده داشته است. وي علاوه بر همكاري با روزنامه نيويورك تايمز، واشينگتن پست و وال‌استريت ژورنال، چندين كتاب از جمله «پارادوكس ابرقدرتي امريكا در جهان» و «قدرت نرم: ابزارهاي موفقيت در سياست‌هاي جهاني» نگاشته است. او اندیشمندی متعلق به مکتب نئولیبرالیسم شناخته می شود و واضع «قدرت نرم» است.
دغدغه کنونی او در حال حاضر این است که آیا در دنیایی که با جنگ در اوکراین و غزه مشخص شده است، آیا عصر قدرت نرم به پایان رسیده است؟
«نای» در گفتگو با خبرنگار تابناک در خصوص این دغدغه می گوید: موضوع جنگ نرم در وهله اول به توانایی تاثیرگذاری بر دیگران از طریق اقناع به جای اجبار یا پرداخت اشاره دارد. نکته دیگر این است که این قدرت هم در زمان جنگ مطرح است و هم در زمان صلح و امری کوتاه مدت نیست.
وی افزود: همانطور که در مقالات اخیرم نیز گفته ام پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی و ورد جهان به نظامی تک قطبی، برخی تصور می کردند که دوره جنگ سخت به پایان رسیده است که اشتباه بودن آن مشخص شد.
دانشگاه هاروارد در ادامه یادآور شد: در حال حاضر نیز باید توجه داشت که نادیده گرفتن یا کم اهمیت پنداشتن قدرت نرم یک اشتباه استراتژیک و تحلیلی است. موضوع مهم در این میان ترکیب هوشمندانه قدرت نرم با قدرت سخت است.
وی افزود: در حال حاضر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین با جلب حمایت عاطفی کشورهای غربی می تواند بودجه تسلیحاتی از آنها بگیرد که باعث افزایش قدرت سخت اوکراین می شود. این موضوع نشان می دهد که قدرت نرم و قدرت سخت باید به صورت هوشمندانه ای ترکیب شود تا به عنوان موضوعی متضاد علیه یکدیگر نباشد.
دستیار اسبق وزارت دفاع آمریکا تأکید کرد: قدرت نرم آمریکا توسط فیلم‌های هالیوودی ایجاد می‌شود که برای مثال شخصیت‌های زن مستقل، معترضانی که برای حقوق خود تظاهرات می‌کنند، و فعالیت‌های مطبوعات متنوع و آزاد را نشان می‌دهند. وجود یک جامعه مدنی از منابع اصلی قدرت نرم است که برای نمونه چین فاقد آن است. این جامعه مدنی حق اعتراض به مردم می دهد. کنترل شدید حزب کمونیست بر سازمانها و نهادهای فکری این کشور، نیز از موانع دیگر قدرت نرم چینی است. بعید است در دوره «شی جین پینگ» این وضعیت در چین تغییر کند. چرا که کنترل دولت رو به افزایش است و نهادهای امنیتی بر نهادهای اقتصادی کنترل دارند.
وی در خصوص آینده قدرت نرم چین نیز می گوید: چین در حال حاضر رهبری «جنوب جهانی» را عهده دار است و از لحاظ روابط تجاری با کشورهای بیشتری در مقایسه با آمریکا ارتباط دارد. این کشور بر الگوی توسعه برابری خواهانه و سهل گیری در حقوق بشر تاکید دارد. پروژه «یک کمربند-یک جاده» چین بیشتر مبتنی بر قدرت سخت اقتصادی است تا قدرت نرم. با وجود اینکه چین به دنبال جایگزین کردن نظمی مقابل نظم لیبرال است ولی ممکن است مالک آینده نباشد چرا که قدرت نرم لازم را ندارد.
نای در ادامه یادآور شد: همانگونه که اشاره کردم قدرت نرم امری بلندمدت است. در کوتاه مدت ممکن است قدرت سخت از جمله قدرت نظامی یا اقتصادی بر قدرت نرم برتری یابد ولی قدرت نرم برای حفظ اتحادها در بلندمدت لازم و ضروری است.
وی در پایان گفت: با وجود اینکه قدرت نرم آمریکا فراز و نشیبهایی داشته است اما کماکان جاذبه زیادی دارد. وضعیت قدرت نرم آمریکا در دوره باراک اوباما و جو بایدن از دوره دونالد ترامپ بهتر بوده است.
اتفاقا برعکس ، این امریکا است که علی رغم منفور بودن در بین مردم دنیا با زور و تهدید و اقدام نظامی و ترور کشورها را در کنترل می گیرد . کشور چین هیچ کشوری را اشغال نکرد و هیچ مخالفی در دیگر کشورها ترور نکرد کودتا نکرد و تحریم نکرد ولی می بینیم روز به روز گرایش کشورها به چین بیشتر می شود... الان امریکا پایگاههای نظامی خودش را در جهان تعطیل کند و اقدام نظامی و ترور نکند حتی اروپایی ها حاضر به تبعیت نمی شوند 
قدرت نرم آمریکا یعنی تسلط بر اذهان مردم با اخبار گزینشی وعمدتا خلاف وتکرار آنها تا به باور بیاید 