دست به جان نمی‌رسد تا به تو برفشانمش
بر که توان نهاد دل تا ز تو واستانمش
قوت شرح عشق تو نیست زبان خامه را
گرد در امید تو چند به سر دوانمش
ایمنی از خروش من گر به جهان دراوفتد
فارغی از فغان من گر به فلک رسانمش
آه دریغ و آب چشم ار چه موافق منند
آتش عشق آن چنان نیست که وانشانمش
هر که بپرسد ای فلان حال دلت چگونه شد
خون شد و دم به دم همی از مژه می‌چکانمش
عمر من است زلف تو بو که دراز بینمش
جان من است لعل تو بو که به لب رسانمش
لذت وقت‌های خوش قدر نداشت پیش من
گر پس از این دمی چنان یابم قدر دانمش
نیست زمام کام دل در کف اختیار من
گر نه اجل فرارسد زین همه وارهانمش
عشق تو گفته بود هان سعدی و آرزوی من
بس نکند ز عاشقی تا ز جهان جهانمش
پنجه قصد دشمنان می‌نرسد به خون من
وین که به لطف می‌کشد منع نمی‌توانمش
قطعه‌ای از استاد محمدرضا شجریان منتشر شده که سال 1393 در استودیویی در لندن ضبط شده و تاکنون منتشر نشده بوده است. ویدیوی از لحظه ثبت این قطعه در استودیو که بر اساس غزلی از سعدی است را می‌بینید و می‌شنوید.
مرحوم استاد شجریان تنها صوت و حنجره نبود.ایشان واسطه القای معانی و اتحاد بین شعر و موسیقی است. در آثار شجریان تناسب و تعادل بین کلام در بهترین حالت درک میشود. 
