به گزارش تابناک به نقل از فارس؛ چندی پیش معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران به پایین آمدن سن ابتلا به آلزایمر در بین ایرانی‌ها اشاره کرد، این در حالی است که بر اساس آخرین برآورد‌های بخش جمعیت سازمان ملل متحد، میانگین سن امید به زندگی در ایران برای هر دو جنسیت(مرد و زن) به ۷۷ سال رسیده است، از طرفی هم پیش‌بینی‌های سازمان ملل از جمعیت نشان می‌دهد که جمعیت ایران در سال ۱۴۳۰، به ۹۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر می‌رسد که در این صورت نیز جمعیت مبتلایان به دمانس افزایش خواهد داشت.نگهداری از بیماران مبتلا به دمانس چه در منزل، مراکز درمانی یا مراکز نگهداری سالمندان نیازمند برخی انجام برخی اقدامات برای عدم پیشروی بیماری آن‌هاست، اقداماتی چون توجه به استحمام، لباس، غذا، سلامت روحی و روانی و مراقبت از دندان‌های این بیماران که هر کدام نقش ارزنده‌ای در زندگی این بیماران ایفا می‌کنند.همچنین برآورد‌های مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۳ که به‌تازگی منتشر شده نشان می‌دهد که جمعیت ایران به ۸۵ میلیون و ۸۸۲ هزار و ۵۹۵ نفر رسیده است، از سویی هم مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران سال گذشته در گفت‌وگو با رسانه‌ها از آمار تقریبی بیماران مبتلا به آلزایمر و دمانس سخن گفته است. او تأکید کرده که قریب به یک میلیون و ۳۰۰ هزار بیمار مبتلا به دمانس در کشور زندگی می‌کنند که تنها ۴ هزار نفر از آن‌ها در تهران تشکیل پرونده داده‌اند. این آمار در دنیا نیز ۵۵ میلیون نفر است که تاکنون شناسایی شده‌اند.
دمانس را بیشتر بشناسیدزوال عقل یا دمانس، در پزشکی و روان‌پزشکی اختلالی است مزمن همراه با زوال عصبی پیش‌برنده که با تغییر شخصیت‌های ناگهانی روبرو است. عاملی که به‌واسطه اختلالات شناختی و رفتاری، چالش‌های بسیاری را برای بیمار و اطرافیان او به همراه خواهد داشت و مراقبت‌کنندگان در خانواده بیشترین مسئولیت‌های مراقبتی را بر عهده دارند. به طور معمول بیماری آلزایمر در دو سوم افراد مبتلا به این اختلال، تشخیص داده نمی‌شود و از این بیماری به نام فراموشی در دوران سالمندی یا کهولت سن یاد می‌کنند.
بیماری آلزایمر اختلالی است که در عملکرد مغز ایجاد می‌شود، این اختلال یا آسیب به دلایلی چون استرس، اضطراب، پیری و سالمندی، ترومای سر، افسردگی بالینی و حتی فشارخون و دیگر عوامل پدیدار می‌شود و تشخیص آن با بررسی سابقه بیماری و اخذ آزمون‌های شناختی از فرد بیماری صورت می‌گیرد.در واقع دمانس یا اختلال شناخت به شرایطی اطلاق می‌شود که در اثر آن به‌تدریج، عملکرد‌های مغز دچار آسیب می‌شود و کاهش سطح حافظه یکی از آن بخش‌هایی است که در پی این بیماری بروز و ظهور پیدا می‌کند و اغلب بیماران با آشکار شدن چنین عوارضی به پزشکان متخصص مراجعه می‌کنند.از مهم‌ترین علائم آلزایمر می‌توان به ایجاد چالش در کارکرد‌های اجرایی مانند توجه، انعطاف‌پذیری فرد، تفکر و حتی نقص در حافظه اشاره کرد، این‌ها برخی از ویژگی‌های اولیه ابتلا به آلزایمر است و بعد‌ها ممکن است افراد پس از ابتلا به این بیماری، دچار افسردگی نیز شوند.
زنان بیشتر از مردان به آلزایمر مبتلا می‌شوندبر اساس نتایج برخی مطالعات و بررسی‌ها، تقریباً ۸۲ درصد از زنان کشور درباره خطرات بیماری آلزایمر اطلاعاتی ندارند، این مطالعات می‌افزاید که به طور تخمینی از هر ۵ زن ۶۵ساله به بالا یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا است.از سویی دیگر هم دلایل بیولوژیکی نشان می‌دهد که زنان بیشتر از مردان جامعه به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.چالش‌های دمانس برای بیمارانبدگمانی، بدبینی و هذیان یکی از مهم‌ترین عارضه‌هایی است که پس از شدت‌گرفتن بیماری به مبتلایان آلزایمر عارض می‌شود که از انواع هذیان می‌توان به موضوعات ذیل اشاره کرد:*ممکن است فرد بیمار دچار این یقین شود که همسرش به او خیانت کرده است.* در جایی غیر از خودش قرار دارد.* در غذای او سم ریخته شده است.*
همسایه‌ها از او جاسوسی می‌کنند.* واقعی دانستن تصاویر افراد در تلویزیوناز دیگر عوارض شایع در میان مبتلایان می‌توان به دمانس بی‌اختیاری ادرار و مدفوع، بی‌حوصلگی در بیماری‌های مغزی، توهم، بی‌قراری در فرد مبتلا به آلزایمر، تکرار مکررات، مشکل در تشخیص زمان و مکان، فقدان درک، اختلال رفتاری در غروب و غلبه بی‌خوابی اشاره کرد.
علائم ابتلا به آلزایمرآلزایمر اختلالی است که به دنبال آن قریب به ۹۰ درصد از فعالیت‌های روزمره فرد بیمار با اختلال روبرو می‌شود، به‌طوری که خانواده‌ها مجبورند فرد بیمار را به طور کامل بستری و یا تحت مراقبت قرار دهند.اما به‌طورکلی بیمارانی که به آلزایمر شدید مبتلا هستند قدرت تکلم را به‌صورت ناقص یا کامل از دست می‌دهند و کلمات را به صورت گنگ و نامفهوم ادا می‌کنند، قدرت راه رفتن را از دست می‌دهند، کنترل دفع ادرار و مدفوع را از دست می‌دهند.
فرد مبتلا به آلزایمر نمی‌تواند موضوعی را یادداشت نکند، یک سؤال را چندین بار می‌پرسد، وسایل خود را گم می‌کند و این‌ها مربوط به تغییراتی است که در ذهن و مغز فرد بیمار ایجاد می‌شود.به‌طورکلی آلزایمر به سه دسته زودرس، کشنده و مرگبار تقسیم می‌شود، در آلزایمر زودرس اغلب بیماران بالای ۶۵ سال به آن مبتلا می‌شوند اما ممکن است افراد مستعد در سنین بین ۴۰ تا ۵۰ سال به آن گرفتار شوند. در آلزایمر کشنده شدت بیماری آن قدر بالا است که ذهن فرد بیمار به مانند اعضای بدنش پیر و از بین می‌رود.اما آلزایمر مرگبار با شیب سریع‌تری فرد را به سمت زوال عقل می‌برد و نگهداری روزانه فرد را سخت و سخت‌تر می‌کند، به طوری که دیگر فرد کنترل خود را از دست می‌دهد و دیگر قدرت تفکر ندارد.
