مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران گفت: اکنون ۵۰ میلیون نفر در جهان با بیماری دمانس (زوال عقل) زندگی می‌کنند که از این تعداد ۷۵۰ هزار نفر ایرانی هستند.
به گزارش «تابناک»، معصومه صالحی به مناسبت روزجهانی آلزایمر در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن بیان شعار امسال انجمن جهانی آلزایمر مبنی بر "بیایید بدون شرم درباره بیماری صحبت کنیم" درباره تفاوت بیماری آلزایمر و دمانس، گفت: دمانس و آلزایمر هر دو شامل اختلالات رفتاری، شناختی، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و ... هستند؛ اما نکته قابل توجه آن است که باید میان بیماری آلزایمر و دمانس تفاوت قائل شویم. دمانس نوعی اختلال قابل برگشت در حافظه است که به دلایل مختلفی نظیر کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، افسردگی، مصرف داروهای موثر بر روی مغز و... به وجود می‌آید.
وی با بیان اینکه حدود ۷۰درصد از دمانس‌ها را بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد، افزود: تشخیص و درمان به موقع دمانس می‌تواند به قابل برگشت بودن بیماری کمک شایانی کند، اما بروز بیماری آلزایمر غیرقابل برگشت بوده و درمان قطعی نیز ندارد، اما می‌توانیم با درمان زودهنگام آن را تا حد زیادی کنترل کنیم و بروز اختتلات ثانویه بیماری را به تعویق اندازیم.
بیشترین سن ابتلا به آلزایمر
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در ادامه با اشاره به اینکه هر یک سال تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر می‌تواند تا پنج سال عوارض بیماری را به تعویق اندازد، گفت: آلزایمر به دنبال از بین رفتن سلول‌های قسمتی از مغز به وجود می‌آید. آلزایمر می‌تواند در افراد بالای ۶۰ سال بروز پیدا کند، البته بیشترین سن ابتلا به آلزایمر از ۸۵ سالگی به بعد است. این نوع از آلزایمر در روند پیری اتفاق می‌افتد؛ اما، بیماری دمانس و نوعی خاص از آلزایمر که در پی مشکلات ژنتیکی بروز پیدا می‌کند، می‌تواند در سنین پایین‌تر نیز اتفاق افتد.
۵۰ میلیون مبتلا به دمانس در دنیا
وی با اشاره به اینکه افزایش امید به زندگی در جوامع باعث افزایش تعداد سالمندان در کشورها شده است، افزود: به همین دلیل است که بیماری‌های غیرواگیر نظیر فشارخون، دیابت نوع دو، آلزایمر و... در حال افزایش است. طبق آخرین آمار جهانی که انجمن جهانی آلزایمر در اختیار ما قرار داده است، ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با دمانس زندگی می‌کنند که حدود ۷۰ درصد از این افراد دچار آلزایمر هستند.
۷۵۰هزار مبتلا به دمانس در ایران
صالحی ادامه داد: در جهان در هر سه ثانیه یک نفر به دمانس مبتلا می‌شود. در ایران نیز بر اساس تخمین‌های صورت گرفته در میان جمعیت سالمندی، سال گذشته ۷۰۰ هزار نفر به دمانس مبتلا بودند که در سال جاری ۵۰هزار نفر دیگر به آنها اضافه شده و در مجموع ۷۵۰هزار نفر در ایران به دمانس مبتلا هستند.
وی با بیان اینکه انجمن آلزایمر کار خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرده است، تصریح کرد: طی سالیان گذشته حدود هشت هزار نفر عضو انجمن آلزایمر شده‌اند که اعضای فعال کنونی ما در حدود ۲۵۰۰ نفر هستند. با اطلاع‌رسانی‌های صورت گرفته افزایش جمعیت اعضای ما از آغاز تاکنون پیشرفت چشمگیری داشته است، اما بازهم در زمینه اطلاع رسانی نیاز به فعالیت‌های بیشتری است.
وی در خصوص فعالیت‌های انجمن آلزایمر ایران ادامه داد: در مرکز جامع توانبخشی و مراقبت روزانه انجمن، بیماران از هشت صبح تا دو بعدازظهر خدمات توانبخشی، کار درمانی، حرکات اصلاحی، فیزیوتراپی و سایر درمان‌های غیر دارویی را دریافت می‌کنند. علاوه بر آن طی تمریناتی با تقویت حواس پنج‌گانه از پیشرفت بیماری و افت شرایط عمومی بیمار جلوگیری می‌شود. همچنین بیمار طی هشت جلسه مشاوره در انجمن، می‌آموزد که چگونه باید با بیماری خود برخورد کند.
نقش کنترلی داروهای آلزایمر
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران با بیان اینکه داروهای آلزایمر درمان کننده نیست وتنها نقش کنترلی دارد، افزود: طی چندسال اخیر مشکلاتی برای تامین داروی بیماران آلزایمر به وجود آمد که خوشبختانه برطرف شد، اما نمی‌توان اثر تحریم‌ها بر تامین داروی این بیماران را انکار کرد.
تدوین شناسنامه بیماری دمانس
وی درخصوص همکاری وزارت بهداشت با انجمن آلزایمر نیز گفت: علی‌رغم اینکه در سالیان ابتدایی آغاز فعالیت‌مان وزارت بهداشت چندان همکاری مناسبی با انجمن نداشت، اما از سه سال گذشته که پیش‌نویس سند ملی دمانس توسط انجمن تهیه و به وزارت بهداشت ارائه شد، بررسی‌ها و جلسات مشترک میان سازمان‌های ذی‌ربط مانند سازمان بهزیستی، شهرداری و وزارت رفاه برای مشارکت بر روی این سند آغاز شده و شناسنامه بیماری دمانس نیز تدوین شده است.
صالحی در پایان با اشاره به اینکه در تمام جهان ترس از بیان بیماری وجود دارد، تصریح کرد: بر این اساس شعار امسال روز جهانی آلزایمر با عنوان "بیایید بدون شرم درباره بیماری صحبت کنیم" انتخاب شده است تا نشان دهد باید بدون ترس درباره بیماری و درمان آن صحبت کرد. همچنین صحبت پیرامون بیماری می‌تواند به انگ زدایی از بیماری آلزایمر کمک کرده و آگاهی نسبت به بیمار و نوع برخورد با او را افزایش دهد.
الزایمر بیماری وحشتناکیه