وزیر ورزش در ادامه اظهارنظرهای عجیب خود رؤسای فدراسیونها را به دادن وعده مدال تشویق کرد در حالی که در شرایط فعلی پیشبینی آینده نزدیک هم بسیار سخت و دشوار است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، یکی از کلیدواژههایی که مسئولان ورزش ایران در ماهها و هفتههای اخیر بسیار از آن استفاده کردهاند «ما میتوانیم» بوده تا نشان دهند این بخش پتانسیل بالایی برای مدالآوری و کسب موفقیت دارد. همان طور که بارها اشاره شده پتانسیل بالقوه ایران در پرورش نیروی انسانی برای ورزش بسیار بالاست، اما سؤمدیریت همیشگی و برنامهریزی نادرست سبب هدر رفت منابع مالی و انسانی شده است.
احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان در نشستی که با احسان حدادی رئیس فدراسیون دوومیدانی داشت، از اهمیت ویژه این رشته سخن گفت. او در میانه صحبتهایش اظهارنظر عجیب احسان حدادی در مجمع انتخاباتی فدراسیون را مورد تمجید قرار داد و گفت: «رؤسای فدراسیونهای ما باید این شهامت را داشته باشند که برای رسیدن به موفقیت قول بدهند، همانطور که احسان حدادی این جسارت را داشت و برای بازیهای آسیایی قول داد. ۲۰ ماه تا آغاز بازیهای آسیایی ناگویا فرصت زیادی نیست و باید از همین الان برنامههای خود را اجرایی کنیم.»
حدادی ۱۱ تیر سال جاری بعد از انتخاب به عنوان رئیس فدراسیون گفت: «میتوانیم در بازیهای آسیایی ۱۰ مدال بگیریم و آن زمان به رشته اول ایران تبدیل میشویم. اگر شما حمایت کنید این قول را میدهم، چون دوومیدانی ایران پتانسیل زیادی دارد.» این اظهارنظر حدادی همان زمان هم انتقادهای زیادی به همراه داشت، چرا که وضعیت دوومیدانی ایران به گونهای نیست که این رشته در ناگویا به تعداد انگشتان یک دست هم مدال بگیرد چه برسد به ۱۰ مدال!
احسان مهاجر شجاعی قهرمان اسبق دوومیدانی ایران درباره این ادعای حدادی گفت: «کدام بازیهای آسیایی؟ مهم است که بدانیم دقیقاً کدام دوره را گفته است اگر منظور همین بازیهای آسیایی ناگویا باشد که به نظرم حرف احساسی زده و از حدادی هم بعید است با توجه به تجربهای که دارد چنین حرفی را بزند. در این فاصله کوتاه، کسب ۱۰ مدال واقعاً نیاز به معجزه دارد ما باید کار کنیم آن هم نه برای ناگویا و حتی ۱۰ مدال؛ فدراسیون باید استعدادیابی کند و برنامه خود را حداقل برای ۸ سال آینده تنظیم کند. معتقدم با این وضعیت در بازیهای آسیایی ناگویا که هیچ در بازیهای آسیایی بعدی هم شانس کسب ۱۰ مدال را نداریم. اصلاً در تاریخ دوومیدانی هم سابقه نداشته که ما بتوانیم در چنین رویدادی ۱۰ مدال به دست بیاوریم.»
حالا وزیر ورزش بدون آن که ادعای حدادی را بررسی کرده باشد از آن تعریف و تمجید هم میکند و به نوعی از رؤسای دیگر میخواهد حدادی را الگوی خود برای قول دادن قرار دهند! اگر قرار باشد رؤسای فدراسیونها بدون واقعبین بودن و بررسی شرایط قول بدهند بدعتی به راه میافتد که مسبب اصلی آن وزیر ورزش است که بدون کارشناسی، رؤسا را به زدن حرفهای بیاساس و قولهای خلاف واقع تشویق کرده است.
دنیامالی در ادامه گفت: «حمایت خود را از رشته دوومیدانی خواهیم داشت و حتماً در بحث بودجهبندی دوومیدانی را در اولویت قرار خواهیم داد. همچنین در بحث حضور مربیان خارجی حمایت میکنیم. هر چند باید توجه داشت که مربیان خارجی به لحاظ کیفی کارآمد باشند.» حمایت از این رشته و قول افزایش بودجه را هر وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی داده، اما در عمل قدم اساسی و تأثیرگذاری برداشته نشده است.
این واکنش دنیامالی برای افزایش بودجه پس از قول بدون کارشناسی احسان حدادی، سؤالی را ایجاد میکند که باید از وزیر ورزش و جوانان پرسید؛ اینکه اگر یک فدراسیون بدون کارشناسی و صرفاً برای خودنمایی در رسانهها قول مدالآوری دهد بودجه بیشتری به فدراسیون مربوطه تعلق میگیرد؟
در شرایط فعلی که هیچ فدراسیون ورزشی و هیچ سازمان و ارگان ورزشی و غیرورزشی نمیداند در چند ماه آینده چه اتفاقی رخ میدهد و آیا با توجه به شرایط اقتصادی کشور توانایی انجام برنامههای خود را دارند یا نه، وزیر ورزش به دنبال قول گرفتن است! نکته جالب توجه اینکه احمد دنیامالی در همین ماههای گذشته دو مورد از اقداماتی که گفته بود انجام میگیرد را به سرانجام نرساند!
او در صحبتهای خود بارها از ساخت استادیوم جدید در تهران خبر داد، اما همین چند هفته پیش بود که اعلام شد به خاطر کمبود منابع مالی، روی این هدف خط قرمز کشیده شده است!
دنیامالی ۱۸ مهر و بعد از جلسه هیئت دولت درباره زمان پایان بازسازی استادیوم آزادی گفت: «ورزشگاه آزادی تا پایان آذرماه تکمیل خواهد شد.» با توجه به شرایط موجود بعید به نظر میرسد وعده وزیر محقق شود چرا که با توجه به خاموشیهای برنامهریزی شده، پایان عملیات عمرانی با تأخیر روبهرو میشود. همچنین مدیران ورزشگاه آزادی هم اعلام کردهاند تکمیل شدن پروژه نیاز به زمان بیشتری دارد.
همین مورد نشان میدهد که در شرایط موجود قول دادن بسیار دشوارتر از آن است که دنیامالی با بهبه و چهچه از آن سخن میگوید. اگر وعده دادنها در ورزش به آسانی است که وزیر میگوید، شاید بهتر باشد شخص دنیامالی درباره ۲۸ مدال طلایی که از آن برای بازیهای ناگویا صحبت میکنند قول نهایی را بدهد!
بعد از بازیهای آسیایی هانگژو و المپیک ۲۰۲۴ پاریس انتقادات نسبت به فدراسیونهایی شکل گرفت که در فاصله اندک تا بازیها از بالا بودن کیفیت و آمادگی ورزشکارانشان و احتمال مدالآوری میگفتند، اما در رقابتها کاری از پیش نبردند و حتی گاهاً نزدیک به مدال نشدند!
درواقع این راه نادرستی است که فدراسیونها برای گرفتن بودجه بیشتر انتخاب میکنند و با بزرگنمایی و کارشناسیهای نادرستی که به وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تحویل میدهند، رشته خود را در وضعیت آرمانی معرفی میکنند. متأسفانه وزارت و کمیته هم بدون صحت سنجی در بیشتر موارد آن را تأیید میکند، اما خروجی صفر میشود.
حالا رفتاری که دنیامالی در پیش گرفته این رویه غلط را پررنگتر از قبل میکند و احتمالاً فدراسیونها برای قولهای بی پایه و اساس از یکدیگر پیشی میگیرند تا جسارت خود را به وزیر ورزش ثابت کنند!