میلاد تقوی که جانشین محمدرضا داورزنی در فدراسیون والیبال و همچنین برد کنفدراسیون والیبال آسیا شده است، در انتخابات فدراسیون جهانی والیبال شرکت کرد. با این حال حضور در این انتخابات ثمری برای والیبال ایران نداشت.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، انتخابات فدراسیون جهانی والیبال برگزار شد که محمدرضا داورزنی، عضو پیشین هیئت رئیسه جهانی و رئیس سابق فدراسیون والیبال ایران به همراه میلاد تقوی، رئیس فدراسیون والیبال در این انتخابات حضور داشتند. با این حال خروجی این انتخابات نه تنها برای والیبال ایران ثمری نداشت که کرسی ایران در هیئت رئیسه جهانی نیز از دست رفت.
محمدرضا داورزنی در گفت‌وگو با خبرنگار تابناک درباره مسائل مختلفی از جمله انتخابات فدراسیون جهانی والیبال، از دست رفتن کرسی ایران در فدراسیون جهانی، وضعیت پیش‌روی والیبال ایران و... صحبت کرده است.
تابناک: کرسی ایران در هیئت رئیسه جهانی والیبال از دست رفت و شاید این انتظار وجود داشت که میلاد تقوی جای شما را در هیئت رئیسه جهانی بگیرد، اما اینطور نشد.
موضوع این است که این کرسی را به نوعی آسیا مرکزی از دست داد. به این صورت که من از سنترال زون آسیا (منطقه آسیای مرکزی) عضو هیئت رئیسه آسیا بودم که از این منطقه در هیئت رئیسه جهانی نیز حضور داشتم. حالا به جای آسیای مرکزی، اردن را از غرب آسیا انتخاب کردند تا عضو برد جهانی باشد.
تابناک: آیا امکان حفظ این کرسی وجود نداشت؟
مکانیزم اینطور است که در پایان دوره چهار ساله یک تعدادی عوض شدند. حتی تعدادی از افراد که عضو هیئت رئیسه جهانی بودند، چون ۷۵ سال را رد کردند، دیگر نمی‌توانستند بمانند و حتی در انتخابات قاره‌ای هم شرکت نکردند. از طرفی یک سری تغییرات در قاره اروپا هم صورت گرفته و افراد جدیدی آمده‌اند که از هیئت رئیسه قاره‌ای به جهانی راه یافته‌اند. از هر قاره ۵-۴ نفر عضو انتخاب می‌شوند که از منطقه آسیای مرکزی کسی انتخاب نشد. در ۸ سال گذشته، من از زون مرکزی عضو برد آسیایی بودم و از برد آسیایی هم در هیئت رئیسه جهانی حضور داشتم که اکنون دیگر عضو نیستم.
تابناک: انتخابات فدراسیون جهانی را چطور ارزیابی می‌کنید و تغییراتی که صورت گرفت به چه شکل است؟
اتفاقی که افتاد یک تغییرات کلی در فدراسیون جهانی بود؛ فابیو آزودو جانشین آری گراسا شد. البته فابیو مدت‌های زیادی بود که با گراسا همکاری داشت و حدودا از ۱۲ سال ویش در فدراسیون جهانی کنار او کار می‌کرد. حتی آنها یک بنیاد خیریه تأسیس کردند که ریاست آن با گراسا است و نایب رئیسی با فابیو. تقریباً یک تغییر کلی هم در هیئت رئیسه جهانی اتفاق افتاد.
تابناک: کرسی ایران یا آسیای مرکزی به چه شکل به اردن رسید؟
اکنون غرب آسیا دو کرسی دارد که علی الکواری، رئیس فدراسیون قطر و آية بنت فيصل، رئیس فدراسیون اردن جزو برد جهانی انتخاب شدند. باید تغییرات را در یک قالب بزرگ ببینیم. به طور مثال فیلیپین شاید جایگاه آنچنانی در والیبال نداشته باشد، اما ۲۵ میلیون به فدراسیون جهانی کمک کرد تا تضمینی برای میزبانی مسابقات قهرمانی جهان باشد که سال آینده در مانین فیلیپین برگزار می‌شود. آنها در بعد فنی والیبال قدرت ندارند، اما با گرفتن میزبانی‌ها جایگاه خودشان را در آسیا و فدراسیون جهانی ارتقا داده‌اند. نکته جالب توجه حضور نفراتی از اقیانوسیه در فدراسیون جهانی است. به طور مثال این دوره آمریکا و ایتالیا در هیئت رئیسه نیستند، اما از اقیانوسیه و کشورهایی که بیشتر در ساحلی قدرت دارند تا والیبال سالنی، عضو هیئت رئیسه جهانی شدند، اما از آسیای مرکزی که ۲.۵ میلیارد جمعیت دارد، نماینده‌ای نیست.
تابناک: وضعیت منطقه آسیای مرکزی چطور است و چرا این کرسی در فدراسیون جهانی حفظ نشد؟
ریاست آسیای مرکزی در اختیار آقای لطیف است و من هم نایب رئیس هستم. من نمی‌توانستم در فدراسیون جهانی باشم، چون دیگر در برد آسیا نیستم و شرط حضور در برد جهانی نیز حضور در برد آسیایی است. در برد آسیایی هم ما فقط می‌توانستیم یک سهمیه داشته باشیم که باتوجه به رسیدن آقای تقوی به عنوان رئیس فدراسیون والیبال ایران، باید او در هیئت رئیسه آسیایی حضور داشته باشد که حالا باید تلاش شود تا کرسی جهانی را هم به دست بیاوریم. باید از ریاست فدراسیون ایران حمایت شود، اما به این نکته توجه کنیم که در آسیای مرکزی ۱۴ کشور حضور دارند که ۴ سهمیه بیشتر در برد آسیایی ندارد که یک سهمیه هم خود رئیس منطقه‌ای محسوب می‌شود.
تابناک: تحلیل شما به عنوان عضو سابق هیئت رئیسه چیست و اینکه چرا این کرسی از آسیای مرکزی خارج شد؟
موضوع به توانمندی و سابقه اشخاص بازمی‌گردد و از طرف دیگر قدرت ارتباطی اهمیت بالایی دارد. از طرفی رئیس کنفدراسیون آسیا، آقای رامون سوزا هم توضیحاتی را درباره نفرات می‌دهد تا آنها در برد جهانی حضور داشته باشند. اردن که اکنون رئیس فدراسیونش کرسی آسیای مرکزی را گرفته، والیبال ندارد. زمانی که ما در برد آسیایی حضور داشتیم، میزبانی‌های مهمی را هم می‌گرفتیم. همانطور که گفتم، توانمندی و جایگاه افراد اهمیت بالایی دارند که به عنوان نماینده قاره به فدراسیون جهانی معرفی شوند. در فدراسیون جهانی هم رأی‌گیری می‌شود، نظرات را می‌پرسند، رئیس کنفدراسیون توضیحات را می‌دهد و برای آقای سوزا مهم بود که از آسیا چه کسانی در برد جهانی باشند و در هر صورت تشخیص داده شد که این نفرات عضو شوند و شاید آنها ارتباط نزدیک‌تری داشته‌اند.
تابناک: این شرایط اکنون برای ایران که سال‌هاست از قدرت‌های برتر آسیا محسوب می‌شود، چطور پیش خواهد رفت.
باید از ریاست فدراسیون والیبال حمایت کنیم؛ البته فقط این نیست که رئیس فدراسیون در برد کنفدراسیون آسیا باشد. ما نماینده‌های مختلفی را باید در کمیته‌های مختلف داشته باشیم. در کمیته داوران آسیایی و جهانی، کمیته مربیان، کمیته مسابقات و بخش‌های مختلف باید حضورمان را حفظ کنیم. ما اکنون ۱۷ نفر را در جایگاه‌های مختلف داریم که باید این کرسی‌ها حفظ شود و در اینجا به ما کمک می‌کند که منافع‌مان را حفظ کنیم تا در بخش داوری، مربیان یا جدول مسابقات بتوانیم حق‌مان و منافع‌مان را حفظ کنیم. با این حال یک نکته مهم است که آقای تقوی هم باید آن را دنبال کند.
تابناک: چه نکته‌ای؟
این موضوع مربوط به وضعیتی است که اکنون در اقیانوسیه می‌بینیم. اقیانوسیه ۲۲ کشور دارد که برگرفته از استرالیا، نیوزلند و جزایر کوچکی هستند که جمعیت کمی هم دارند و شاید همگی با هم ۴۰ میلیون نفر جمعیت هم نشوند، اما ۲۲ رأی در فدراسیون جهانی دارند که بسیار تعیین کننده است. ما در سنترال زون آسیا ۲.۵ میلیارد جمعیت هستیم که ۱۴ میلیون رأی داریم. باید با یک برنامه‌ریزی درست، این قدرت را کنترل کرد تا وقتی قرار است از شما حمایت کنند، از برنامه‌های و میزبانی‌ها حمایت شود، باید تعداد نفرات زیادی را به عنوان حامی داشته باشید. اقیانوسیه اکنون صاحب رأی است و می‌بینیم که سه نفر از آنها نیز به فدراسیون جهانی راه یافته‌اند، اما از سنترال زون آسیا کسی نیست و همین مسائل تعیین کننده می‌شود.
نکته دیگری که هست، عموماً زبان رسمی و اصلی کشورهای اقیانوسیه انگلیسی است و همین موضوع هم به آنها در ارتباطات کمک کرده است. طبیعتاً زبان انگلیسی نقش‌آفرین است. در تصمیمات فدراسیون جهانی ۲۲۰ کشور حضور دارند و تلاش فدراسیون جهانی نقش و توجه بیشتر به کشورهای کوچک است و از پروژه توسعه استفاده می‌کند و به کشورهای کوچکی که والیبال آنها توسعه نیافته کمک می‌کند در مسابقات مختلف حضور داشته باشند و به مسابقات منطقه‌ای هم پوئن می‌دهد که در سیستم رنکینگ تأثیر گذار باشد. همین موضوع برای کشورهای مختلف انگیزه ایجاد کرده است. مسابقات منطقه‌ای از بحث‌های مهم در فدراسیون جهانی است و باید با برنامه‌ریزی باید کمک شود تا والیبال ایران هم به قدرت اصلی خود برگردد. تیم ملی قدرتمند که داشته باشیم، این امکان به ما داده می‌شود که با حضور در عرصه بین‌المللی حق خودمان را بهتر بگیریم و حضور قدرتمندی در تعاملات بین‌المللی داشته باشیم. آقای تقوی در این حوزه کارهای خوبی می‌کند و در برنامه دارد که کارهای خوب رقم بخورد و امیدوارم که والیبال ایران به زودی در جمع ۸ تیم برتر دنیا بازگردد و پس از آن تلاش کند تا به جمع ۴ تیم برتر برسد که همه باید کمک کنیم که در این مسیر قرار بگیریم.
