زمانی که فرزند شما مرتکب خطا می‌شود چگونه با او رفتار می‌کنید؟ مثلاً زمانی که در یک مسابقه فوتبال می‌باشد یا اینکه نمره بدی می‌گیرد یا هرگونه شکست در زندگی او را چگونه پاسخ می‌دهید و برخورد شما معمولاً چگونه است؟
بسته به نوع موقعیت و اتفاقی که رخ داده است، والدین در برابر فرزندان عکس العمل‌های متفاوتی نشان می‌دهند و بعضی از آنها ممکن است روی این تمرکز کنند که چرا کودک کار خطایی را انجام داده یا گاهی اوقات والدین بدون هیچ فکری از دست او عصبانی می‌شوند، بدون اینکه حرف هایش را بشنوند و بیشتر خانواده‌ها در این موارد قضاوت ناعادلانه خواهند داشت.
چگونه عکس العمل ما روی فرزندانمان تاثیر گذار است؟
ما خودمان این موضوع را تشخیص نمی‌دهیم، اما عکس العمل‌های ما در مورد شکست کودکان تاثیر‌های ابدی روی آنها خواهد گذاشت و این رفتار‌ها مستقیم بر روی اعتماد به نفس فرزندان و چگونگی مواجهه آنها با مشکلات تأثیرگذار خواهد بود و عکس العمل والدین در برابر شکست آنها می‌تواند در هوش کودکانشان نیز تاثیر گذار باشد.
اگر والدین اشتباه فرزندشان را به فال نیک بگیرند، باعث می‌شود که کودک خودباوری خود را افزایش دهد و هوش او ارتقاء پیدا کند و باور کودکان در مورد هوش خودشان نیز تاثیر زیادی روی عملکرد آنها خواهد داشت.
اما والدین چگونه می‌توانند پیام درست را انتقال دهند؟
مراقب عکس العمل فرزندتان باشید
قبل از هر کاری نسبت به عکس العمل کودک به شکست خودش توجه کنید که آیا از این موضوع خوشحال است که بیشترین تلاش خودش را کرده؟ آیا از دست خودش عصبانی است؟ آیا نگران است و ترسیده است؟ سعی کنید که احساسات او را طوری مدیریت کنید که بتواند برای دفعه بعد بیشترین تلاش خود را به کار بگیرد و انگیزه کافی برای این کار را داشته باشد.
روی آینده تمرکز کنید
به جای این که در مورد گذشته و شکست او صحبت کنید، در مورد این با او حرف بزنید که چگونه دفعه بعد می‌تواند بهتر عمل کند و به کودک خود یادآوری کنید که هر اشتباهی می‌تواند در آینده راهی برای موفقیتش باشد.
رفتار خودتان را نیز زیر ذره بین قرار دهید
و ببینید که دفعه‌های قبل چگونه با فرزند خود در صورت اشتباه کردن رفتار میکردید. آیا فکر می‌کنید که توصیه‌های شما برای او در این موقعیت‌ها کاربردی بوده و نقش حمایتی داشته اید؟ آیا با او در نهایت آرامش و گرمی صحبت میکردید یا اینکه خشونت و رفتار منفی داشته اید؟ سعی کنید که به جای ناامید کردنش، انگیزه کافی را به او بدهید.
بیشتر روی تلاش او تاکید داشته باشید تا نتیجه کار
در مورد نکات مثبت کاری که فرزندتان به آن علاقه دارد صحبت کنید و همانطور که در نمناک گفته ایم سعی کنید که ذهن او را مثبت نگه دارید و به او کمک کنید که از طریق راه‌هایی بتواند انرژی لازم برای کار را به دست بیاورد و بر روی سرگرمی هایش تمرکز کنید تا بتواند یادگیری خود را ارتقا دهد و بیشتر روی تلاش خود تمرکز کند تا نتیجه کار.
برای کودک دلسوزی نکنید
سعی نکنید که با دلداری‌های نابجا حس دلسوزی کردن را به انتقال دهید که این کار به او آسیب خواهد زد و این پیام را می‌رساند که انسان ناتوانی است و به جای آن به او بگویید که بسیار متاسفم که این اتفاق افتاد، اما این راهی برای موفقیت‌های بعدی می‌باشد.
شکست او را به عنوان یک دیدگاه تلقی کنید
به این معنی که کودک خود را مطمئن کنید که این نتیجه هیچ تاثیری در طرز فکر دیگران در مورد شخصیت او و توانایی هایش نخواهد گذاشت و هنوز هم می‌تواند در بسیاری از کار‌ها عالی عمل کند.
با او در مورد زمان‌هایی صحبت کنید که خودتان شکست خورده بودید و بعد به یک نتیجه عالی رسیدید و او را مطمئن کنید که تمام انسان‌های دنیا در زندگی خود شکست می‌خورند و او هم جزء یکی از این انسان‌ها می‌باشد.
با یکدیگر یک کار بامزه و سرگرم کننده انجام دهید
برای بازیابی دوباره اعتماد به نفس فرزند و افزایش اعتماد او به خودش سعی کنید کارهایی را انجام دهید که عاشق آن است و سعی کنید بیشتر روی ایده‌ها و استراتژی‌هایی تمرکز کنید که بتواند دفعه بعد این مشکلش را بهتر از همیشه حل کند.
سعی نکنید که اشتباه او را لاپوشانی کنید
به فکر برطرف کردن اشتباهات خودتان باشید، تنها می‌توانید در این راه به او مشاوره دهید و عشق بی دریغ خود را نسبت به او یادآوری کنید با این کار کودک شما می‌تواند دوباره اعتماد به نفس خود را پیدا کند و بداند که خانواده اش در همه حال پشتیبان او خواهند بود و طوری رفتار کنید که او بداند می‌تواند روی عشق شما حساب کند و مهم نیست که چه اشتباهی مرتکب شود.
در مورد اتفاقی بودن اشتباه صحبت کنید
مثلا آیا بشقاب را در آشپزخانه شکسته یا اینکه کلا لباس هایش را بدون اینکه خودش بخواهد کثیف کرده؟ قبل از این که شخصیت کودک خود را له کنید، باید چنین خطاهایی را به او یادآوری کنید و بگویید که کاملا تصادفی بوده است و معمولا خود کودکان زودتر متوجه این اشتباهات می شوند و مطمئن باشید که هیچ کودکی از عمد بطری آب را روی زمین پخش نمی کند.
همچنین باید به خودتان یادآوری کنید که این اشتباه او کاملاً تصادفی بوده و این کار کمک می کند تا آرامش خود را حفظ کنید و همه ممکن است این اشتباهات را انجام دهند، حتی خودمان.
چند بار تا حالا فراموش کردیم که کلید های خانه را با خودمان ببریم یا اینکه چند بار یک فنجان آب روی زمین ریخته باشیم.
از کودک خود تشکر کنید
زمانی که کودک اشتباه خودش را می پذیرد، با کلام از او تشکر کنید؛ بله قبل از اینکه شخصیت او را له کنید از او تشکر کنید که خودش متوجه اشتباهش می باشد و قبل از این که به او تذکر دهید تا دقت خود را افزایش دهد، بهتر است از او تشکر کنید که حقیقت را به شما گفته است.
لحظات اشتباه کردن را به لحظات یادگیری تبدیل کنید.
اشتباهات رایج در بین کودکان می تواند به عنوان یک معلم برای آن ها عمل کند. زمانی که کودک شما دچار اشتباه می شود نباید به آن ها حس شرمندگی بدهید. این اشتباهات بسیار کمک کننده خواهند بود و بهتر است که به آن ها یاد بدهید چه کارهایی را انجام دهند و چه کارهایی را انجام ندهند. به کودکانتان آموزش دهید که چگونه روی احساسات خود تسلط داشته باشند و به آن ها اجازه اشتباه کردن بدهید.
از اشتباهات رایج و معمول جلوگیری کنید
در حالی که نمی توان از اشتباه کردن جلوگیری کرد اما می توانید اشتباهات معمول را به آن ها یادآور شوید تا مرتکب آن نشوند، مثلا این که اجازه ندهید در مکان های کثیف بازی کنند و به آن ها فعالیت های صحیح تر و سالم تر آموزش دهید و فنجان قهوه یا لیوان آب را در کنار دست او نگذارید.
آنها را مجبور به اصلاح کردن نکنید
معمولاً نتایج طبیعت قدرتمند هستند، به آن ها یاد بدهید که اگر به فردی صدمه بزند، دنیا نیز به آن ها صدمه خواهد زد. زمانی که از فرزندان مان در برابر خطر های جسمی مراقبت می کنیم، صدای طبیعت می تواند اثرات و نتیجه کار آنها را به خودشان نشان دهد و بدون این که کاری از دست ما ساخته باشد.
قبل از برچسب زدن به حرف های او گوش دهید
زمانی که کودک تان جلوی شما مرتکب خطایی می شود، به سرعت او را سرزنش نکنید و به او یادآوری نکنید که کارش اشتباه بوده یا چرا این کار اشتباه را انجام داده است و به جای آن سعی کنید که به حرف هایش گوش دهید و از او بپرسید که چه اتفاقی افتاده است و اجازه دهید که کودک تجربه خودش را مرور کند و آن را با کلمات خودش بیان کند.
خوب مرحله بعد از این برخوردها با اشتباهات کودکان چه؟
حال که با توضیحات کارشناسانه ی نمناک فهمیدید چگونه باید در این شرایط با کودک رفتار کنید، باید به او نیز یاد دهید که اگر دفعه بعد در چنین موقعیتی متفاوت رفتار کند، نتیجه متفاوتی خواهد گرفت.
به او بگویید که لازم نیست برای این خطاها خودش را سرزنش کند یا از آن ها احساس شرمندگی داشته باشد و می تواند به جای آن یک کار ارزشمند دیگر را در پیش بگیرد و همچنین یادآوری کنید که نباید بیش از حد ایده آل گرا باشد اما باید تلاش خود را به حداکثر برساند.
اگر ما اشتباه خود را بپذیریم و آن را به فال نیک بگیریم، کودک نیز این کار را از ما یاد می گیرد و متوجه این حقیقت می شود که ما انسان ها با ارزش هستیم، حتی اگر دچار اشتباه شویم و این کار باعث می شود که در تمام مراحل زندگی اعتماد به نفس داشته باشد.
حقیقت اینجاست که کودکان به اشتباه کردن نیاز دارند تا بتوانند زندگی کردن را یاد بگیرند پس به کودک خود یاد دهید که چگونه راه برود و او قطعاً در وهله اول به دفعات زمین می خورد.
آیا در چنین موقعیت هایی او را سرزنش می کنید؟
خیر، قطعاً سرزنش کردن در چنین شرایطی کار مسخره ای می باشد و اشتباه کردن در مراحل دیگر زندگی توسط کودکان نیز همین گونه است و باید شما اشتباهات را قبول کنید و آرامش خودتان را حفظ کنید و هیچ قضاوتی نداشته باشید و مطمئن باشید که این تجربه درس مهمی را به او یاد می دهد و در آخر سعی کنید که با او ملایم رفتار کنید و به جای این که همیشه او را نقد کنید یا سعی کنید که موارد را به او دیکته کنید، بهتر است که راه ملایم رفتار کردن را پیش بگیرید و از او بپرسید که آیا مایل است شیوه و روش خود را تغییر دهد و اجازه می دهید که عقاید شخصی خودش را به کار بگیرد و همین کار باعث افزایش اعتماد به نفس در او می شود و همچنین از وی بخواهید که این دفعه در چنین موقعیتی کار متفاوتی را انجام دهد.
.هیچ چیز بدتر از این نیست که یک کودک توسط والدین خود سرزنش بشود و این کار باعث می شود که فرزندان در رابطه نیز آسیب بینند.
آن ها در مدرسه نیز خطا می کنند و اعتماد بنفسشان کاهش می یابد و آسیب های رفتاری نیز در آن ها به وجود می اید، مثلا از شیشه ماشین آشغال به بیرون می اندازند، پس تمام رفتارهای کودک در آینده به شما بستگی دارد، در این باره بسیار مراقب باشید .
