هر برنامه ورزشی دیگر، HIIT نیز میتواند عوارض و چالشهایی به همراه داشته باشد. این مقاله به بررسی عوارض احتمالی ورزش HIIT و روشهای مدیریت آن میپردازد.
ورزش HIIT به دلیل ماهیت پرشدت خود شامل حرکات سریع، پرشها، و تغییرات ناگهانی در سرعت و قدرت است. این حرکات باعث وارد شدن فشار زیاد به مفاصل، تاندونها و عضلات میشود که میتواند منجر به آسیبهای شایعی مانند:
*کشیدگی عضلات و پارگی رباطها
*التهاب تاندونها (تاندونیت)
*درد زانو و مچ پا
*مشکلات کمر به دلیل فرم نادرست اجرای حرکات
1-گرم کردن مناسب: انجام ۵ تا ۱۰ دقیقه حرکات کششی و گرمکننده برای افزایش انعطافپذیری و کاهش ریسک آسیب.
2-استفاده از فرم صحیح حرکات: اجرای صحیح تکنیکها با تمرکز بر کنترل بدن و اجتناب از حرکات ناگهانی.
3-تقویت عضلات حمایتی: تمرینات قدرتی برای تقویت عضلات اطراف زانو، مچ پا، و مفاصل اصلی.
4-استفاده از کفش مناسب: پوشیدن کفشهایی که جذب ضربه خوبی دارند و از پا حمایت میکنند.
برای جلوگیری از آسیبهای ناشی از تمرینات HIIT، توصیه میشود در باشگاههایی تمرین کنید که دارای مربیان متخصص و تجهیزات استاندارد باشند. باشگاه ورزشی موج در به عنوان متمایزترین باشگاه ورزشی قیطریه با امکانات مدرن، ست کامل دستگاههای بدنسازی، وزنههای آزاد و دیواره سنگنوردی، محیطی ایدهآل برای تمرین ایمن و بهینه فراهم کرده است. برای اطلاعات بیشتر می توانید با شماره تلفن 02122214558 تماس بگیرید.
تمرینات HIIT به دلیل شدت بالا باعث افزایش ضربان قلب تا ۸۰-۹۰٪ حداکثر ظرفیت قلبی میشود. این وضعیت در افرادی که مشکلات قلبی دارند یا تازهکار هستند میتواند خطرناک باشد و منجر به علائمی مانند:
*سرگیجه و احساس ضعف
*تپش قلب شدید
*خستگی مفرط
*فشار خون نوسانی
1-کنترل شدت تمرین: استفاده از ساعتهای هوشمند یا مانیتور ضربان قلب برای نظارت بر ضربان قلب و جلوگیری از رسیدن به محدوده خطرناک.
2-افزایش تدریجی شدت تمرین: شروع با شدت متوسط و افزایش تدریجی سطح سختی تمرینات.
3-استفاده از روش تمرینی مناسب: تغییر در زمان استراحت بین ستها برای تنظیم شدت تمرین و جلوگیری از فشار ناگهانی بر قلب.
4-مراقبت از علائم بدن: اگر احساس سرگیجه یا تپش قلب شدید داشتید، استراحت کنید و شدت تمرین را کاهش دهید.
HIIT یک تمرین بسیار چالشبرانگیز است که در صورت انجام مکرر بدون استراحت کافی، میتواند بدن را به مرحله تمرینزدگی برساند. برخی علائم تمرینزدگی شامل:
*کاهش عملکرد ورزشی
*خستگی دائمی و کمبود انرژی
*افزایش ضربان قلب در حالت استراحت
*کاهش کیفیت خواب
*افزایش استرس و بیحوصلگی در تمرین
1-برنامهریزی مناسب تمرین: انجام HIIT حداکثر ۳ تا ۴ روز در هفته و ترکیب آن با تمرینات کمشدت مانند یوگا، پیادهروی و تمرینات کششی.
2-استراحت کافی: حداقل ۴۸ ساعت فاصله بین جلسات HIIT برای بازیابی عضلات.
3-بهبود کیفیت خواب: خواب ۷ تا ۹ ساعت در شب برای بازسازی عضلات و جلوگیری از تمرینزدگی.
4-مدیریت استرس: استفاده از تکنیکهای تنفس عمیق، مدیتیشن، و تمرینات ریلکسیشن.
برای جلوگیری از تمرینزدگی و کاهش فشار روی بدن، توصیه میشود برخی روزها به جای تمرینات شدید HIIT، از ورزشهای سبکتر مانند کوهنوردی و طبیعتگردی استفاده کنید. این فعالیتها نهتنها به تقویت استقامت و توان هوازی کمک میکنند، بلکه باعث کاهش فشار روی مفاصل میشوند. برای داشتن یک تجربه ایمن و لذتبخش در کوه، همراه داشتن وسایل ضروری کوهنوردی مانند کوله پشتی مناسب، کیسه خواب، کفش کوهنوردی، و پوشاک فنی اهمیت زیادی دارد.
HIIT ذاتاً یک تمرین با شدت بالا و مصرف انرژی زیاد است که میتواند در صورت انجام زیاد و بدون دریافت تغذیه کافی، باعث کاهش توده عضلانی شود. این موضوع بهویژه زمانی اتفاق میافتد که فرد:
*میزان کالری مصرفی خود را بیش از حد کاهش دهد.
*پروتئین کافی دریافت نکند.
*تمرینات مقاومتی را نادیده بگیرد.
1-ترکیب HIIT با تمرینات قدرتی: اجرای تمرینات مقاومتی با وزنه برای حفظ حجم عضلات.
2-مصرف پروتئین کافی: حداقل ۱.۶ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز.
3-کنترل میزان کالری دریافتی: اطمینان از دریافت کالری کافی برای حمایت از عملکرد عضلات.
4-استفاده از مکملهای مناسب: در صورت نیاز، مصرف مکملهایی مانند BCAA و کراتین میتواند از تحلیل عضلانی جلوگیری کند.
تمرینات HIIT باعث ترشح هورمون کورتیزول (هورمون استرس) میشود. در صورت انجام بیش از حد این تمرینات، سطح کورتیزول در بدن بالا میرود که میتواند عوارضی مانند:
*کاهش کیفیت خواب
*افزایش چربی شکمی
*کاهش ایمنی بدن
*مشکلات تمرکز و خلقوخو
1-تنظیم تعداد جلسات HIIT: انجام ۲ تا ۴ جلسه در هفته و ترکیب آن با تمرینات ریکاوری مانند یوگا.
2-کاهش استرس روزانه: استفاده از تکنیکهای آرامسازی مانند مدیتیشن و تمرینات تنفسی.
3-تغذیه مناسب: مصرف غذاهای حاوی آنتیاکسیدان مانند سبزیجات برگدار، چای سبز، و ماهیهای چرب.
4-افزایش مدت زمان استراحت بین ستها: برای کاهش فشار ناگهانی بر سیستم عصبی.
تمرینات شدید HIIT گاهی میتوانند سطح استرس را افزایش داده و باعث خستگی بیش از حد شوند. یکی از راههای بهبود این وضعیت، دویدن در فضای باز است که به افزایش ترشح اندورفین و کاهش استرس کمک میکند. برای داشتن یک تجربه لذتبخش در دویدن، استفاده تجهیزات مناسب دویدن از قبیل کفشهای تریل رانینگ مناسب، لباسهای مقاوم در برابر شرایط آبوهوایی، و کوله کمری سبک برای حمل آب و تغذیه توصیه میشود.
تمرینات شدید مانند HIIT میتوانند جریان خون را از سیستم گوارشی به عضلات هدایت کنند و باعث مشکلاتی مانند:
*تهوع و استفراغ
*درد معده و نفخ
*سوءهاضمه و اسهال
1-عدم مصرف غذاهای سنگین قبل از تمرین: مصرف غذاهای سبک و حاوی پروتئین و کربوهیدرات حدود ۹۰ دقیقه قبل از تمرین.
2-هیدراتاسیون مناسب: نوشیدن آب کافی قبل، حین و بعد از ورزش.
3-عدم انجام تمرینات شدید بلافاصله بعد از غذا خوردن: حداقل ۲ ساعت فاصله بین وعدههای غذایی سنگین و تمرین.
ورزش HIIT یکی از کارآمدترین روشهای تمرینی برای افزایش استقامت، چربیسوزی و بهبود عملکرد ورزشی است، اما انجام نادرست آن میتواند عوارضی مانند آسیبهای عضلانی، خستگی مفرط، مشکلات قلبی، کاهش عضلانی و افزایش استرس را به همراه داشته باشد. برای بهرهگیری بهینه از این نوع تمرین، لازم است شدت و تعداد جلسات را مدیریت کرده، تغذیه مناسب داشته باشیم و از تکنیکهای ریکاوری استفاده کنیم.
با رعایت نکات بالا، میتوان از مزایای HIIT بهره برد و از عوارض آن جلوگیری کرد! البته که مطالعه مطالب و کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ورزش نیز برای مدیریت عوارض تمرینات بسیار مفید می باشد. به عنوان پیشنهاد نهایی می توانید انواع مطالب آموزشی و برنامه های تمرینی را در وب سایت باشگاه موج مطالعه نمایید.
انتهای رپرتاژ آگهی/
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.