در نظرسنجی که سایت «تابناک» در خصوص ادامه طرح زوج و فرد سراسری تهران انجام داد و از بینندگان خواسته شد تا نظر خود را نسبت به ادامه این طرح اعلام کنند، مشخص شد که بیش از نیمی از بینندگان با ادامه این طرح موافق هستند و این طرح را در کاهش آلودگی هوا و ترافیک تهران موثر دانسته اند و وجود مخالفت حدود 45 درصدی به ادامه این طرح، نشان از اما و اگرهایی هست که باید به آن ها توجه شود.
به گزارش خبرنگار
«تابناک» اجتماعی، از میان تعداد 45356 نفر شرکت کننده در نظرسنجی تابناک، 55.64 درصد موافق و 44.36 درصد مخالف ادامه طرح زوج و فرد سراسری در تهران بوده اند.
بنابر این گزارش، گرچه 55 درصد از مخاطبان تابناك به دائمي شدن طرح ترافيك موسوم به زوج و فرد دائمي راي داده و در مقابل 45 درصد با آن مخالفت كردند، با اين حال بايد گفت كه اين طرح زماني به موفقيت خواهد رسيد كه علاوه بر روان سازي ترافيك و كاهش حجم آلاينده ها رضايت شهروندان تهراني را در پي داشته باشد و حقوق آنان را نيز ناديده نگيرد.
بايد گفت تعداد زيادي از كساني كه خواهان دائمي شدن اين محدوديت ترافيكي در تهران بودند ، كساني بودند كه يا خود خودرويي ندارند و يا از اقشار مرفهي هستند كه چند خودرو دارند و مي توانند به تناوب در هر روز از خودرو هاي خود استفاده كنند. در اين ميان تكليف گروه اول كه مشخص است كه در هر صورت مي بايد با وسايل حمل و نقل عمومي در شهر تردد كنند. گروه دوم هم كه قاعدتا هر روز قادر خواهند بود از خودروهاي خود استفاده كنند. اما در اين ميان گروه سومي است كه خودروهاي خود را بر اساس اين طرح در پاركينگ ها نگهداري مي كنند و از وسايل نقليه عمومي استفاده مي كنند.
بر اين اساس بايد گفت كه گروه اول و گروه سوم، كه به ناچار از وسايل نقليه عمومي استفاده مي كنند ، اگر چه از مزاياي اين طرح همچون گروه اول منتفع مي گردند ، اما به دليل كمبود وسايل نقليه عمومي يا وقت زيادي از عمر خود را در خيابان ها به دنبال وسايل حمل و نقل عمومي مي گردند و يا بايد هزينه گزافي را براي رسيدن به محل كار خود با استفاده از آژانس و تاكسي بپردازند.
در واقع بايد افزود كه خلوت شدن خيابان ها و كم شدن حجم آلاينده ها بر اثر محدوديت در تردد خودروهاي شخصي زماني طرح مفيد و موثري است كه دولت و مردم به صورت همزمان هزينه هاي اين رفاه خواستني و مطلوب را بپردازند . بدين گونه كه مردم با عدم استفاده از وسايل شخصي خود ، به خاطر نفع جمعي، خودروها كه در واقع بخشي از سرمايه آنان است را در پاركينگ ها خانه ها مي خوابانند و در عوض دولت هم با افزايش ناوگان حمل و نقل عمومي سهم خود را در اين طرح ايفا كند.
نمي توان براي مردم تبليغ كرد كه خودروي داخلي بخرند و از يك سو خودروي داخلي را به عنوان يكي از آلاينده ترين وسايل معرفي كرد و از مردم خواست كه از خودروي خود استفاده نكنند ، پس در اينجا دولت علاوه بر اينكه وظيفه دارد وسايل حمل و نقل عمومي را افزايش دهد بلكه موظف است با هر نوع صنعت داخلي كه مضر به حال جامعه و مردم هست نيز برخورد كند تا اول جوالدوزي به خود بزند و سپس سوزني به ديگران .
در اين صورت است كه مردم باور خواهند كرد كه دولت طرفدار آنان است نه طرفدار صنايعي كه پس از 50 سال نتوانستند خود را كارآمد و قابل رقابت با صنايع مشابه رقيب جلوه دهند. بالاخره فرصت دادن به يك نوع صنعت براي رشد هم در نهايت بايد محدوديتي داشته باشد نه اينكه دولت به منظور حمايت از توليد داخل ، مردم را به كشتن دهد و باز هم انتظار داشته باشد كه آنان هزينه همه طرح هاي اجتماعي را بپردازند.
همچنين بايد افزود كه افزايش ناوگان عمومي در ايران كه چندين سال است در پيچ و خم دعواي دولت و شهرداري و مترو ، سر درگم است ، اگر هم محقق شود تازه اين اول راه است ، قدم هاي بعدي هم چون سرعت عمل ناوگان ، دقت و نظارت بر آن ، گام هاي مهم ديگري است كه تا كنون در كشور اجرا نشده است .
اكنون كه آزاد سازي اقتصادي در ايران در جريان است ، مردم از خود مي پرسند چرا آنان بايد در خط مقدم هزينه پردازي براي طرح هاي تحولي در اقتصاد و اجتماع باشند و دولت ، كارخانه جات غير استاندارد ، شركت هاي توليدي مضر و... هيچ اقدامي انجام نمي دهند ؟