براي پايتختي كه 38 روز هواي ناسالم داشته و مسئولانش اين اواخر حتي جلسه كميته مواقع اضطراري آلودگي هوا هم تشكيل نمي‌دادند، كمي دردناك است كه حل مشكل جايش را به بگومگوهاي نهادهاي مربوط به موضوع بدهد.
مثلا هادي حيدرزاده، مشاور شهردار تهران در امور محيط زيست با اشاره به وعده‌هاي وزارت بهداشت مبني بر اعلام آمار قربانيان بحث آلودگي هوا اعلام مي‌كند كه اين وزارتخانه 3 سال است وعده مي‌دهد آمار مرگ و مير ناشي از آلودگي هوا را اعلام مي‌كند اما هنوز اين وعده‌ها محقق نشده است.
از طرف ديگر حسن بيادي، نايب رئيس شوراي شهر تهران نيز مي‌گويد: ما از آلودگي هواي تهران و خطر آن براي سلامت مردم نگرانيم، برخي مسئولان براي ما اكسيژن را تعريف مي‌كنند. بعد از اين اظهارنظرها، مديركل سلامت محيط و كار وزارت بهداشت در پاسخ به اين اظهارنظرها مي‌گويد: وزارت بهداشت يك وزارتخانه تخصصي و متولي سلامت مردم كشور است و بنا ندارد به مسائل حاشيه‌اي كه با انگيزه‌هاي غيرعلمي و غيرحرفه‌اي از سوي برخي افراد مطرح مي‌شود، پاسخ دهد.
وي ادامه مي‌دهد كه طي سال‌هاي گذشته بعضي از اين سازمان‌ها اصلا به وظايف خود مطابق برنامه جامع كاهش آلودگي هوا عمل نكردند، برخي ناقص عمل كردند و برخي نيز كامل انجام دادند و تا زماني كه اين برنامه به طور كامل اجرا نشود، نمي‌توان انتظار داشت آلودگي هواي تهران و عوارض آن كم شود.
هر چند مساله انحرافي ماجرا چيز ديگري است اما جالب است كه مديركل سلامت محيط و كار وزارت بهداشت اعلام مي‌كند،اين آمار بعد از جمع‌بندي كل آمار سال 89 در سال 90 اعلام خواهد شد.
پيش از اين درخصوص شكايت شهروندان درخصوص آلودگي هواي تهران و اثبات مرگ ناشي از آلودگي نيز چنين اختلاف‌نظرهايي مطرح بود.به نظر مي‌رسد حل مشكلي به اين اندازه از اهميت بيشتر به «كي‌بود، كي بود، من نبودم» رسيده است؛ در حالي كه همه مي‌دانيم حل مشكل آلودگي هواي تهران به جاي اين فرافكني‌ها و پاسخگويي‌هاي بي‌نتيجه به همكاري نياز دارد.
راهكار كنترل آلودگي هواي تهران، اجراي كامل برنامه جامع كاهش آلودگي هواست كه از سال 1379 در هيات دولت به تصويب رسيده است. در اين برنامه قرار شد طي يك دوره 10 ساله ميزان آلودگي هوا به حد استانداردهاي ملي تقليل يابد كه متاسفانه بعد از 10 سال به جايي رسيده كه تهران ركورد بيشترين روزهاي آلودگي را زده است.
براساس برنامه جامع كاهش آلودگي هواي تهران 12 سازمان مختلف در برابر آن مسئوليت دارند كه اين مسئوليت اين روزها بيشتر به پاسخگويي اين سازمان‌ها تبديل شده تا رفع مشكل شهرونداني كه هواي تنفسي اشان روز به روز بدتر هم مي‌شود.
