سرویس اجتماعی - اینجا کربلاست و «بین الحرمین» خیابانی که به آن خیابان بهشت می‌گویند. جایی که زائران برای چند ثانیه نشستن در آن لحظه شماری می‌کنند ...
اربعین در لغت به معنی چهل است؛ سید مهدى بحرالعلوم در زمینه جایگاه عدد چهل فرموده است: «خود به عیان دیده‌ام و به بیان دانسته‌ام که این مرحله شریفه، از مراحل عدد را خاصیتى خاص و تاثیرى مخصوص است، در ظهور استعداد (ها) و تتمیم ملکات، در طى منازل و قطع مراحل.» خاصیت اربعین در ظهور فعلیت و بروزاستعداد و حصول صفات ملکه، امرى است که در آیات واخبار بر آن تصریح شده است، و در سلوک و خودسازى، براى جلب فیوضات وانوارالهى، چنانچه در قرآن و گفتار معصومین (ع) و سیره اولیاء آمده است، عدد اربعین دارای جایگاه ویژه و بلنداست./ اسرار عدد چهل در قرآن و روایات - محسن آشتیانی
در عراق روز اربعین یک روز نیست بلکه اربعین حسینی برای شیعیان عراقی از ۱۰ روز قبل از اربعین یعنی از اول ماه صفر آغاز می‌شود.
هیتهای مذهبی (موکب) به نام ائمه اطهار از ابتدای محرم در حاشیه کوچه و خیابانهای کربلا چادر برپا کرده و در مدت ۴۰ روز هر روز و هر شب بهترین و ناب‌ترین نذورات خود را میان زائران حسینی توزیع می‌کنند.
ولی جدای از روز عاشورا و تاسوعای حسینی اربعین برای شیعیان عراق و سایر شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. اهمیت این روز در احادیث و روایتهای بسیار تاکید شده و زیارت مخصوص دارد به نحوی که شبکه‌های ماهوراه‌ای مباشر و کربلا برای روز اربعین روز شمار گذاشته و به صورت ثابت آن را یادآوری می‌کنند.
امروز اربعین حسینی است. گردهمایی بیش از ۱۵ میلیون زائر شیعه که به عشق حضرت اباعبدلله و حضرت عباس (ع) از اقصی نقاط جهان خود را به کربلای معلی رسانده‌اند.
هوای عراق برای عزاداری زائران مطلوب است. نیروهای امنیتی از طریق زمین و هوا اوضاع کربلا را تحت نظر دارند. همچنین وزارت بهداشت عراق و نیروهای هلال احمر ایران - عراق و پاکستان هم خدمات درمانی به زائران ارائه می‌کنند.
اگر هدف تنها یادآوری است، چرا ۳۰ روز یا ۵۰ روز یا هر عدد دیگری را برای این امر اختصاص نداده‌اند؟ در عدد چهل چه سری نهفته است و بعد از گذشت این چهل روز چه روی می‌دهد و بایستی روی می‌داده است؟ شاید پس از گذشت این مدت انسان به روشن بینی نسبت به آن رویداد دست می‌یابد، غبار اندوه اندکی برخاسته و قدرت تحلیل سربرمی آورد و به انسان مجال می‌دهد به بازبینی آنچه گذشته بپردازد. گروه‌ها، هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری یک به یک از باب بغداد، باب جمهوری و سایرخیابانهای منتهی به بین الحرمین وارد حرم سید الشهدا (ع) و پس از آن وارد حرم حضرت عباس (ع) می‌شوند.
یکی از بهترین جلوه‌های عزاداری در کربلا وقت نماز است که تمامی هیئت‌ها متوقف شده و در هرمکانی که باشند نماز برپا می‌کنند.
اینجا کربلاست. مکانی که ۱۴۰۰ سال قبل بیابانی بیش نبود و به آن نینوا می‌گفتند. در حالی که امروز بر خاک نینوا مهر نماز میلیون‌ها شیعه در سراسر جهان شده است. اینجا کربلاست. محل دفن سید الشهدا (ع)، نوه رسول خدا (ص)، فرزند علی مرتضی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س)، مردی که برای زنده ماندن اسلام ناب محمدی (ص) و اقامه نماز تا پای جان ایستاد و نامش تا ابد در تاریخ زنده ماند.
اینجا کربلاست. محل دفن ابوالفضل العباس (ع)، فرزند خلف‌ام البنین و علی مرتضی (ع) برادری که حق برادری و ولایتمداری را در حق برادر و پیشوا و رهبرش به جای آورد.
در کربلا زمان متوقف است و عقربه ساعت‌ها گرد حرم سیدالشهدا (ع) می‌چرخند. زائران حسینی با پای پیاده، سینه خیز، با ویلچر، عصا و حتی با گاری و چرخ دستی خود را به سختی تا بین الحرمین می‌رسانند. اینجا کسی نمی‌خندد، شوخی نمی‌کند، نگاه به نامحرم معنا ندارد، چشم‌ها همه قرمز است و اشک‌ها خود به خود جاری می‌شود. همه بی‌اختیار سینه می‌زنند و نوحه می‌خوانند.
اینجا کربلاست. جایی که هر شیعه علی آرزوی آمدنش را دارد. جایی که فرشتگان خدا در آن بال می‌شویند و تازه می‌شوند. جایی که میلیون‌ها بیرق برای علمدار کربلا بر آسمان برافراشته شده است.
به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به کربلای معلی، حرکت زائران در تمامی خیابانهای شهر به کندی پیش می‌رود. کفشداریهای حرم دیگر جایی برای نگهداری کفش زائران ندارد. هر گوشه خیابان را که پیدا کنی باید همانجا بنشینی و زیارت روز اربعین را زمزمه کنی...
هیئتهای مذهبی با رنگهای سفید و سیاه و زرد و مشکی با بیرقهای سرخ می‌آیند و می‌روند. تعزیه خوان‌ها با لباسهای شامیان و اهل بیت سید الشهدا را به اسارت گرفته‌اند و تعزیه خوانی می‌کنند.
یک هیئت ایرانی هم از قم آمده است نه با هواپیما و نه با اتوبوس بلکه ماه‌ها است که پای پیاده به راه افتاده‌اند. پایشان تاول زده ولی به عشق حسین عزیز فاطمه خود را به کربلا رسانده‌اند.
چادرهای مرکز پزشکی حج و زیارت پر و خالی می‌شوند. زائران از درد زانو و تاول پا گله دارند و درخواست آمپول و پماد می‌کنند.
اینجا زنان هم هیئت دارند و با روبنده سبز و سیاه سینه می‌زنند و مویه می‌کنند.
اینجا کربلاست روز اربعین حسینی در سال ۱۴۳۳ هجری قمری. کربلایی بدون حضور صدام و اشغالگران آمریکایی. کربلایی آزاد و استوار که پس از سال‌ها با خیالی آسوده برای عزیز زهرا (س) سوگواری می‌کند.
اینجا کربلاست. و «بین الحرمین» خیابانی که به آن خیابان بهشت می‌گویند. جایی میان حرم حضرت سید الشهدا (ع) و حضرت عباس (ع). زائران برای چند ثانیه نشستن در خیابان بین الحرمین لحظه شماری می‌کنند.
هر زائر حسینی با صد‌ها نیت و خواسته و سفارش به اینجا آمده است تا گره‌های زندگی‌اش را با دستان پربرکت امام حسین (ع) و ابوالفضل العباس (ع) باز کند.
تصاویر بیشتر را اینجا ببینید منبع: مهر
یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حـسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین