سرویس اجتماعی ـ به تازگی تصویری از یک سحابی بزرگ تهیه شده که بیشباهت به یک چشم نیست؛ چشم بزرگی که در آن سوی کهکشانها به نظاره ما نشسته است.
به گزارش «تابناک» به نقل از «سیانان»، با استفاده از این تصویر، اکنون اخترشناسان میتوانند جزییات بیشتری از سحابی هلیکس (مارپیچ) را ببینند؛ تصویری از یکی از نزدیکترین سحابیهای سیاره نما به زمین.
این رخداد با استفاده از تصویری محقق خواهد شد که به تازگی و با تلسکوپ ویستا، بزرگترین تلسکوپ تحقیقاتی جهان، در رصدخانه پارانال شیلی تهیه شده است؛ تصویری که با فیلترهای نور مادون قرمز تهیه شده و سپس دانشمندان با بهره از طیف تابشی دریافتی از این سحابی، آن را رنگ کردهاند.
«جرمی والش»، دانشمند آلمانی رصدخانه جنوبی اروپا درباره این تصویر میگوید: این بهترین تصویری است که تاکنون از سحابی هلیکس ثبت شده است.
صحبت از سحابی سیاره نمای بزرگی است که بر خلاف نامش، شبیه ستارهای است که با افزایش سن، توده گازی که پیرامونش را فرا گرفته، مثل یک توپ گازی دمیده بزرگتر میشود؛ مجموعهای که در صورت فلکی دلو واقع شده است و نزدیک هفتصد سال نوری با ما فاصله دارد.
یک سحابی که به معنای واقعی بزرگ است و حلقههایی به بزرگی دو سال نوری پیرامون آن را فرا گرفته و مواد پیرامونی آن تا چهار سال نوری هم میرسد؛ با یک ستاره در مرکزش که برای تبدیل شدن به یک کوتوله سفید، در حال تکامل است.
والش ادامه میدهد: این هدف بزرگی برای تلسکوپ ویستاست، به این دلیل که با یک میدان گسترده، میتواند بخش گستردهای از یک منطقه از آسمان را پوشش دهد.
این عکس نشان میدهد که گاز موجود در این سحابی، عمدتا هیدروژن است که با نزدیک ۱۰ ٪ هلیوم و ۱ ٪ سایر عناصر مخلوط شده است.
نمایی از تلسکوپ ویستا که در شمال شیلی واقع شده و در قلب آن دوربینی سه تنی است. در این تصویر، بر خلاف تصاویر ثبت شده با نور مرئی از این سحابی، شاهد گرههای بزرگی از هیدروژن هستیم که بر خلاف رشتههای هیدروژنی سیستم خورشیدی منظمومه ماست.
تودهای از گاز و گرد و غبار که به شکل ستارههای دنبالهدار دیده میشود، اما ستاره دنبالهداری در میان نیست و چگونگی شکلگیری آن، یکی از رمز و رازهای این سحابی است.
اینجاست که والش میگوید: این سحابی هنوز هم یک منطقه فعال پژوهشی به شمار میرود.