می گویند خدا نکند گذرت به بیمارستان بخورد، آدم سالم هم مریض می شود، وقتی اورژانس بیمارستان "ع" که مثلاً یک بیمارستان لوکس بالای شهری است، پزشک متخصص ندارد و ۱۰ برابر یک درمانگاه خصوصی هزینه می گیرد وای به حال بیمارستانهای فرسوده قدیمی دولتی.
به گزارش اعتدال ، مشکلات بخش سلامت به خصوص در بیمارستانها، یکی دو تا نیست، خصوصی و دولتی هم نمی شناسد. تعرفه های بالا، پوشش ندادن بیمه، بی توجهی و بی حرمتی به بیماران، تشخیص های اشتباه و نارضایتی مردم از پزشکان عمومی، خواباندن بیمار کنار راهرو، برخورد بد مسئولان بیمارستان با بیماران و همراهانشان، پذیرش نکردن بیمار اورژانسی اگر پول نداشته باشد و هزار و یک مشکل دیگر.
شرایط بیمارستان های دولتی به نحوی است که اوج نارضایتی مردم را در پی داشته است. نظرسنجی ها نشان می دهدکه مراجعان به بیمارستان های دولتی از نحوه ارائه خدمات دریافتی راضی نیستند. کمبود تخت های بیمارستانی، عدم تناسب امکانات با تعداد مراجعین ، محدودیت اعتبارات ومنابع، فعال نبودن داروخانه های شبانه روزی،واگذاری آمبولانس های بیمارستان ها به بخش خصوصی ،اخذ وجوه غیرقانونی خارج از صورتحساب بیمارستان و... بخشی از مشکلات مراجعان به بیمارستان هاونارضایتی بیماران می باشد.
در این میان کمبود تخت های ویژه در بخش دولتی، یکی از عمده مشکلاتی است که قشر آسیب پذیر جامعه که می بایست از خدمات رایگان درمانی و بهداشتی برخوردار باشد با آن مواجه است. متاسفانه این وضعیت در سال های اخیر نیز روند مطلوبی نداشته و به گفته دکتر محمد مهدی قیامت رئیس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران، همچنان بیمارستان های دولتی از کمبود تخت های ICUوCCU رنج می برند.
البته وضعیت بیمارستان های خصوصی بسیار بهتر از این است اما هزینه های سرسام آور این بیمارستان ها کجاو درآمداندک قشر آسیب پذیر کجا؟ به همین دلیل است که در بیمارستان های دولتی شاهد ازدحام وشلوغی مراجعین اعم از بیمار،همراه یا سرپرست هستیم که به امید درمان خود یا خویشاوند خویش و پرداخت هزینه های کمتر از طلیعه آفتاب تا پاسی از شب در بیمارستان و مراکز درمانی دولتی در تکاپو هستند که صد البته این ازدحام وشلوغی نه برای محیط بیمارستان با آن وضعیت ویژ ه اش مناسب است ونه برای فرد بیمار مراجعه کننده با آن وضعیت جسمی و روحی اش اما چه می توان کرد؟ کمبود مراکزدرمانی دولتی ای که تامین کننده همه خواسته های بیمار باهزینه های متعادل باشد یکی دیگر از دلایل نارضایتی عمومی از مراکز درمانی دولتی است.
موضوع دیر آمدن پزشکان در زمان بستری نیز از مشکلات رایجی است که در همه بیمارستان ها دیده می شود.با وجود تمام مشکلات گفته شده کنترل و نظارت درستی بر بیمارستانها انجام نمی شود و مشکل اساسی به این موضوع باز می گردد.به راستی چه کسی مسئولیت نظارت را بر عهده داد؟ بارها گفته شده است نظارت انجام می شود پس چرا باید شاهد مشکلات پایان ناپذیر بیمارستان ها باشیم؟
پدر یک بیمار که برای اخذ نوبت عمل جراحی قلب به یک بیمارستان دولتی مراجعه کرده بود به خبرنگار ما گفت: "پس از کلی پرس و جو پزشک آشنایی را در یکی از بیمارستان های دولتی می یابم خرسند از اینکه با توجه به درآمد پایین خود می توانم فرزندم را در یکی از این بیمارستان ها و به دست یک پزشک ماهر و با هزینه پایین درمان کنم اما شنیدن این جمله که تمام نوبت های عمل برای چند ماه آینده پر بوده و وقت عمل فرزندم به تعویق می افتد همه آرزوهایم را به سراب تبدیل کرد.
به راستی چرا باید بیمارستان های دولتی با چنان ازدحامی مواجه باشند که توان خدمات دهی به بیماران بخصوص بیماران ناتوان به لحاظ اقتصادی را نداشته باشند؟ چرا درچنین شرایطی دریافت هزینه های سنگین بیش از نجات جان انسان هااهمیت دارد؟ اینها و دهها پرسش دیگر از جمله چراهایی است که مسئولان ذیربط باید به آنها پاسخ دهند.
یک کارشناس نظام پزشکی می گوید: تجهیزات پزشکی، ساختمان، پزشکان مشاغل و نیز نوع و میزان خدمات درمانی که توسط بیمارستان به بیماران ارائه می شود، اساس درجه بندی این بیمارستان ها است.
دکتر خسرونیا در گفتگو با خبرنگار ما افزود: در تهران حدود 30 درصد بیماران به بیمارستان های خصوصی مراجعه می کنند و بیمارستان های درجه یک خصوصی اغلب به دلیل بالابودن کیفیت خدمات درمانی که ارائه می دهندفاقد تخت خالی است.
از سویی پس از هدفمند سازی یارانهها یکی از حوزههای که پس از مدتی و برخلاف تصورات و توجیههای مسئولان در اجرای این طرح ملی دچار مشکل شد بیمارستانها بودند که به نوعی محل مراجعه اکثر آحاد جامعه به حساب میآید.
نکته قابل تأمل در این زمینه؛ متفق القول بودن همه دست اندرکاران حوزه سلامت در تأیید مشکلات عدیده اداره بیمارستانها ناشی از هدفمندسازی یارانهها است. بهطوری که مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت نیز بر این مشکل صحه گذاشته و اعلام کرد که بار ناشی از هدفمندی یارانهها بر دوش بیمارستانها سنگینی میکند و خواستار برطرف شدن این مشکل شد.
وزیر بهداشت میگوید: ما بر اساس برآوردمان در اوایل امسال در مورد بار مالی بیمارستانهای دولتی و دانشگاهی ناشی از هدفمندی یارانهها و افزایش قیمتهای حاملهای انرژی حدود 760 میلیارد تومان کسر بود که این کسریها باید جبران شود.ش
حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت مجلس میگوید: واقعاً در اینکه هدفمندسازی یارانهها در حوزه سلامت هزینههای زیادی را تحمیل و مشکلاتی را به وجود آورده است شکی نیست.
وی ادامه میدهد: در حال حاضر بیمارستانها به طور جدی بر اثر هدفمندکردن یارانهها دچار مشکل شده اند مثلاً بیمارستانها با افزایش قیمت مواد خوراکی که با تورم بیش از ۳۰ درصدی افزایش یافته برای توزیع مواد غذایی به بیماران در بیمارستان دچار مشکل هستند، وزارت بهداشت هم ۶ هزار میلیارد تومان از دولت مطالبه معوقه دارد.
شهریاری میگوید: مسئله سلامت جزء اولویتهای دولت قرار ندارد و توجه هم نمیکنند و با وجود تذکرات مکرر متأسفانه مشکل ما این است که قانون اجرا نمیشود اگر قانون اجرا شود ما هیچ مشکلی نخواهیم داشت.
وی ادامه میدهد: ما نگران سلامت جامعه هستیم که متأسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و علیرغم اینکه همه مسائل توضیح داده شده است و قانون نیز شفاف بوده و هیچ گیری ندارد امیدواریم دولتمردان توجه بیشتری به سلامت کرده و سلامت مردم را جدی تر بگیرند.
دکتر محمودرضا محقق مشاور و معاون اجرایی معاون درمان وزارت بهداشت و درمان اما با اشاره به وضعیت نامناسب بیمارستان های دولتی و بدهی های چند میلیارد تومانی بیمارستان ها گفت: غیرواقعی بودن تعرفه های بیمارستانی نظام سلامت، نگه داری و مدیریت بیمارستان های دولتی را با مشکل مواجه کرده و کیفیت درمان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. وی بالا رفتن هزینه های جاری بیمارستان ها در پی اجرای طرح هدفمندی یارانه ها و افزایش قیمت حامل های بیمارستانی را علت دیگر مشکلات بیمارستان های دولتی عنوان کرد و گفت: با افزایش قیمت ها پس از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها هزینه نگه داری بیمارستان ها رشد قابل توجهی یافته و مدیران بیمارستان ها را در حفظ وضعیت مطلوب بیمارستان با مشکل مواجه کرده است. وی با اشاره به برآورد وزارت بهداشت در ابتدای سال جاری درخصوص میزان افزایش هزینه ها از محل هدفمند شدن یارانه ها گفت: برآورد وزارت بهداشت افزایش ۳۵۰ میلیارد تومانی هزینه های جاری بیمارستان ها بود و انتظار می رفت با جبران این مبلغ از محل هدفمندی یارانه ها از سوی دولت، بتوانیم کیفیت بیمارستان ها را در سطح سال قبل حفظ کنیم که البته این مهم محقق نشد. وی تصریح کرد: پرداخت نشدن مابه التفاوت افزایش قیمت حامل های انرژی، بیمارستان ها را برای سرپاماندن مجبور به استفاده از دیگر منابع شان کرده است که این موضوع بر سطح کیفی خدمات درمانی تاثیر گذاشته است.
و در آخر اما می رسیم به جمله اول خودمان : خدا نکند گذرت به بیمارستان بخورد! آنهم از نوع دولتی اش ...