سرانجام نام خلیجفارس به سرویس نقشه سایت گوگل بازگشت تا نگرانیهای پدید آمده در این باره تا اندازه بسیاری مرتفع شود. البته این کار خوشحال کننده در شرایطی رخ داده که هنوز در کنار این نام تاریخی، نام جعلی مطرح از سوی همسایگان آن سوی آب هم ـ البته در ابعاد بسیار کوچکتر ـ نوشته شده و افزون بر آن، نشانههای ناخوشایندی از این جعل در دیگر سرویسهای گوگل و حتی سایر سایتهای ارائه دهنده خدمات نقشه برخط (آنلاین) به چشم میخورد.
به گزارش «تابناک»، از چند سال پیش که مجله نشنال جغرافی، نام خلیجفارس را در نقشههای خود به یک نام بیهویت و جعلی تغییر داد و اعتراض گسترده ایرانیان در سراسر جهان را پدید آورد تا روزهای آغازین سال جاری که از حذف نام تاریخی پهنه آبی جنوب کشورمان در نقشههای گوگل آگاه شدیم، شاید کمتر کسی باور میکرد که کسی بخواهد اشتباه نشنال جغرافی را تکرار کند؛ اما این بار این واقعه با چنان شدتی بازگشته بود که به روشنی نشانههای دشمنی در آن به چشم میخورد، وگرنه چگونه میشود که همزمان با قوت گرفتن ادعای واهی مقامات اماراتی درباره جزایر ایرانی، چند سایت بزرگ اینترنتی هم در سرویس نقشههایشان یک نام تاریخی را جعل کرده و از واکنش کاربران پرشمار ایرانیشان ترسی نداشته باشند؟
این جعل تاریخی به سرعت بازخوردهای بسیاری در شبکههای اجتماعی، رسانهها و محافل گوناگون کشورمان یافته و تا جایی پیش میرود که روز به روز بر درخواست پیگیری حقوقی ماجرا توسط مسئولان کشورمان افزایش یافته و
نامه اعتراضی محسن رضایی به مدیرعامل شرکت گوگل نقش کاتالیزور این اتفاق را ایفا میکند؛ نامهای که به پیوست آن برخی از اسناد تاریخی اثبات این حقیقت تاریخی فرستاده شده تا شاید رویکرد مدیران این سایت از «
سرقت تاریخ و خدشه در اسناد» به «
امانتداری و اطلاع رسانی دقیق» تغییر پیدا کند.
این اتفاق، فصل جدیدی در رویکرد مسئولان به ماجرای رخ داده باز میکند تا پس از مدتی محمد خزاعی، نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نامه مشابهی به مدیر اجرایی گوگل، با ابراز ناخرسندی ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران از این اقدام این شرکت، خواستار تصحیح این اشتباه شده و در پی این نامه، وزارتخانههای ارتباطات و فناوری اطلاعات همسو و امور خارجه نیز از پیگیری حقوقی ماجرا خبر دهند.
بدین ترتیب در مدت کوتاهی، پیگیری این اعتراضات بخش ثابتی از پرسشهای خبرنگاران در نشستهای خبری سخنگوی وزارت خارجه را تشکیل داده و حتی بارها در نشستهای خبری سخنگوی قوه قضائیه هم تکرار میشود؛ اما متأسفانه تا به امروز پاسخ خاصی به خود نمیبیند.
به عبارتی بهتر، در شرایطی که ماجرای جعل نام تاریخی خلیج فارس توسط چند شرکت پرنفوذ و بزرگ اینترنتی تبدیل به یک مقوله ملی برای ایرانیان شده، به گواه زمان گذران شده، میتوان پیگیریهای حقوقی صورت گرفته از طرف مسئولان کشورمان را نامناسب ارزیابی کرد که اگر غیر از این بود، قطعا پس زدن این شرکتها در استفاده از نامی که جعلی بودن آن بارها از سوی سازمان ملل هم بر آن تأکید شده، کار دشواری نمینماید.
این در حالی است که در چند روز اخیر، آگاه شدیم که سایت گوگل در اقدامی چشمگیر، یک گام عقب نشسته و نام خلیج فارس را به نقشههای خود افزوده است؛ هرچند ابعاد خوش این کار نیز با بزرگنمایی در نقشههای این سایت تا اندازهای رنگ باخته و با بهکارگیری نام جعلی، البته با قلمی کوچکتر و داخل پرانتز، تحت الشعاع قرار خواهد گرفت.
اینجاست که با دو فرضیه روبهرو هستیم؛ نخست این که مدیران این سایت تصمیم گرفتهاند که اشتباه تاریخی و خندهدار خود را (بی نام رها شدن پهنه آبی گسترده در منطقه استراتژیک خاورمیانه) جبران کرده و در این میان تأکید بیشتری بر استفاده از نام واقعی این محدوده داشتهاند و در کنار این موضوع، از
مشتری مداری(!) برای همسایگان آن ور آبی هم غافل نشدهاند!
دوم، از پیگیری ابعاد حقوقی ماجرا بیمناک شده و تلاش کردهاند در فراری رو به جلو، اشتباه خود را به گونهای اصلاح کرده و با این اقدام نیمدار، انگیزههای پیگیری را در نزد مقامات کشورمان سست کنند.
البته روشن است که یک نگاه اجمالی به اسناد موجود در اثبات حقانیت دیدگاه کشورمان در قایله پدید آمده برای مفتضح شدن این دست مدعیان دروغین، کافی به نظر میرسد، چراکه انبوه نقشههای تاریخی موجود در این باره در سراسر جهان، گواهی میدهند که تا بوده و بوده، خلیج فارس هرگز نام دیگری به خود ندیده و هیچ دلیلی برای تغییر آن در آینده نیز پذیرفته نخواهد بود.
با این تفاسیر، جا دارد که اقدام مدیران گوگل را به فال نیک گرفته و با افزودن بر شدت اقدامات حقوقی در این باره، هر چه زودتر کاری کنیم که این کار نسبتا خوب مدیران گوگل، به تحقق کامل امانتداری توسط ایشان تبدیل شده و به تأسی از این ماجرا، سایر شرکتهای اینترنتی هم به حد و مرز قانونی برگردند؛ کاری که شاید اگر درباره جعل صورت گرفته در نشنال جغرافی به وقع میپیوست، امروز نه در گوگل و برخی دیگر از سایتهای فراگیر جهانی شاهد تکرارش بودیم و نه اگر امروز در به ثمر نشستن آن ممارست شود، در آینده کسی به خود اجازه خواهد داد که خیال خام مشابهی در سر بپروراند.