شرط بندی یا بخت آزمایی یکی از مسائلی بود که پس از انقلاب اسلامی ایران در سطح کشور، علیالخصوص از ورزش رخت بربست تا جایی که حتی در قرعهکشی حسابهای پسانداز قرض الحسنه نیز این جمله موکداً بیان میشود که به نیت خیرو کمک به نیازمندان، به این امر پرداخته شود اما به نظر میرسد، این فعل حرام بار دیگر در آستانه فراگیر شدن در ورزش است.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ شرط بندی و لاتاری جزو مسائلی بود که پیش از انقلاب با وجود مفاسد فراوان آن دوران، به امری معمول تبدیل شده بود و اگرچه غالب مردم مومن ایران برای آن حرمت قائل بودند اما برخی اقشار مردم به عنوان یکی از هنجارهای جامعه پذیرفته بودند و بعضاً به آن میپرداختند؛ گروهی نیز در این زمینهآنچنان آلوده میشدند که هستیشان را از دست میدادند و نابودی را با گوشت و پوستشان لمس میکردند.
واقعیتی که مخصوص شرط بندهای داخل کشور نبود و در اروپا به شدت بیش از این مشهود بوده و با توجه به آثار زیانبارش در متزلزل ساختن ساختار اجتماع، در اروپا و آمریا اگرچه فیلمهای متعددی در جهت تبلیغ انواع و اقسام شرطبندیها به صورت مستقیم و یا در لوای داستان فیلم تولید شده اما آثار چشمگیر و تاثیرگذاری نیز در چند دهه اخیر به نمایش درآمده که چهره شرط بندهای حرفهای و آسیبهایی که نصیبشان میشود، به نمایش گذاشتهاند و مخاطب عام را قانع کردهاند که این عمل تا چه حد میتواند مخرب باشد.
در این اوضاع که حتی جامعه غربی نیز به این نتیجه رسیده که شرط بندی، تنها آثار منفی به همراه دارد و غالباً قشری خاص از سرمایهگذاران در این زمینه زودبازده و پرسود فعالیت میکنند، به صورت زیرپوستی، بساط قمار رسماً در ورزش کشور پهن شد تا این جریان به آهستگی رشدی غیرقابل باور داشته باشد و بخش قابل توجهی از مردم را آلوده این بازی بدون عاقبت کند.
شاید هنگامی که رئیس سابق فدراسیون تيراندازي عنوان کرد: "در این رشته مثل اسب سواري، شرط بندي مجاز است و از نظر شرعي هيچ عيب و ايرادي ندارد، پس تيراندازي و شرط بندي مي تواند جاذبه خوبي باشد كه در اين ورزش رقابت را از همان ابتدا در بين مبتديان برقرار كند و بر دقت و مهارت آنان بيفزايد." هیچ کس تصور نمیکرد، حتی این چهارچوب شرعی نیز بدین شکل به اجرا گذاشته شود، چه رسد به آنکه عد این مسئله در حاشیه زمینهای فوتبال همچون بمبی خبری منفجر شده و بدون آنکه رسانهای شود، هزاران فوتبالدوست را جذب کند.
اخیراً سایتهای اینترنتی فارسیزبان که توسط عدهای در داخل کشور اداره میشود با عنوان پیشبینی نتایج راهاندازی شدهاند، در اقدامی غیرقابل باور اقدام به شرط بندی بر روی نتایج مسابقات فوتبال میکنند.
روال این سایتهای شرطبندی بدین شکل است که متقاضی شرکت در این شرط بندیهای آنلاین که علاوه بر لیگ برتر ایران، در خصوص نتایج بازیهای لیگهای اروپایی نیز انجام میشود، پس از ثبتنام و عضویت آنلاین در این سایتها، با واریز مبالغی، شارژ مالی خریداری کرده و با توجه به میزان شارژی که در اختیار دارند، بر روی مسابقات مختلف قمار میکنند که در نهایت بخش اعظم مبلغ میان برندگان قمار تقسیم میشود و بخشی از این مبلغ نیز به عنوان حق کارگزاری اداره کننده سایت که در گذشته ساقیگری خوانده میشد (!)، برداشت میشود و بدین شکل روال قمار آنلاین در حال رقم خوردن است.
برخی از این سایتها که به نظر میرسد شیادان نقش ساقیشان را برعهده دارند، حتی مدعی شدهاند برندگانی تا چند ده میلیون در شرطبندیهایشان داشتهاند که البته بعید به نظر میرسد چنین استقبال گستردهای در مدتی نه چندان طولانی از این اقدام خلاف شرع، اخلاق و قانون شده باشد.
ادارهکنندگان این سایتها که علیالظاهر از پشتوانهای قدرتمند برخوردار هستند، عمدتاً علاوه بر ذکر شماره حسابهای داخلی و بینالمللی، برای کسب اطلاعات بیشتر شرکت کنندگان در این قمارها از نحوه و رویه برگزاری این شرط بندیها، حتی شماره تماسهایی را نیز درج کردهاند که نشان میدهد شرایط برای چنین اقداماتی تا چه میزان باز شده و چنین احساسی بوجود امده که هیچ برخوردی با این رویه نخواهد شد، پس چرا نباید با بساط قمار را به عنوان تجارتی کثیف و غیراخلاقی بیش از پیش گسترد و از سود سرشارش بهره برد؟!
در این مقطع زمانی که خطر لوث شدن محرمات به وطر جدی احساس میشود و فضای ورزش کشور را هر روز بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد، سکوت متولیان و عدم پیگیری این تخلفات، این پرسش را مطرح ساخته که آیا به واقع این جریان قماربازی توسط اشخاصی ذی نفوذ به عنوان مافیای شرطبندی ورزش تقویت و حمایت میشود و یا این تنها شایعهای برای آن است که رسانهها جرات ورود به این مقوله را نداشته باشند؟
البته این سکوت رسانه ها چنین پرسشی را مطرح میکند که اگر پشتوانهای برای این جریان سرطانی وجود ندارد، چرا رسانههایی که از کوچکترین حاشیه و تخلفی نمیگذرند، به این موضوع به طور جدی نپرداختهاند و این تخلف آشکار و جدی مسکوت باقی مانده است؟ تخلفی که در صورت عدم برخورد شاید در ادامه، با راهاندازی کازینوهای آنلاین همچون کشورهای غربی، در جهت توسعه قمار توسعه پیدا کرده و این جریان را تقویت کند.
نکته جالب آنکه یکی از سایتهای ورزشی که نقش وبمستر سایت سازمان تربیتبدنی و تعدادی سایتهای مرتبط و همچنین برخی فدراسیونهای ورزشی را برعهده دارد، جزو مبلغین اصلی این اقدامات غیرقانونی هستند و این مسئله نیز برخی شائبهها را تقویت میکند. اگرچه اقدامات خلاف قانون این سایت نمیتواند ارتباطی به سازمان ورزش داشته باشد ولی انتظار میرود حساسیت دستگاه ورزش و نهادهای زیرمجموعه به این موضوع بیشتر مشهود شود.
آنچه مسلم است قانونگذار در مواد 208، 210 و 211 قانون مجازات اسلامی تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده مصوب 2/3/1375، به صراحت ذکر کرده که "قمار بازي با هر وسيله اي ممنوع و مرتكبين آن به يك تا شش ماه حبس و يا تا (74) ضربه شلاق محكوم مي شوند و در صورت تجاهر به قماربازي به هر دو مجازات محكوم کرده است" و همچنین آورده است: "هر كس آلات و وسايل مخصوص به قماربازي را بسازد يا بفروشد يا در معرض فروش قرار دهد يا از خارج وارد كند يا در اختيار ديگري قرار دهد به سه ماه تا يك سال حبس و يك ميليون و پانصد هزار تا شش ميليون ريال جزاي نقدي محكوم مي شود." و در نهایت تاکید کرده است: "هر كس قمارخانه داير كند يا مردم را براي قمار به آنجا دعوت نمايد به شش ماه تا دو سال حبس و يا از سه ميليون تا دوازده ميليون ريال جزاي نقدي محكوم مي شود." که با توجه به این مجازاتها در صورت برخورد با این اشخاص، مجازات سنگینی انتظارشان را خواهد کشید اما آیا چنین برخوردی صورت خواهد پذیرفت یا این دغدغه همچنان به واسطه ملاحظاتی در دستورکار قرار نخواهد گرفت.
ناگفته نماند در ماده 209 این قانون این بحث نیز صراحتا بیان شده است که "هر كس آلات و وسايل مخصوص به قماربازي را بخرد يا حمل يا نگهداري كند به يك تا سه ماه حبس يا تا پانصد هزار تا يك ميليون و پانصد هزار ريال جزاي نقدي محكوم مي شود." و بر این اساس میبایست علاوه بر در نظر گرفتن آسیبهای اخلاقی و اجتماعی وارده به واسطه پیگیری این حرکت غیرقانونی، به مجازاتهای درنظر گرفته شده برای قماربازی نیز توجه کرد و از کنار وسوسههای این قبل سایتها مبنی بر بردهای میلیونی گذر کرد تا این جریانات که با مختصات مافیا همچون مافیای شرطبندی در سایر کشورها پیش میروند، نتوانند به اهدافشان در کشورمان دست یافته و مخاطب فارسی زبان را آلوده قمار کنند.