محمد مهماندوست یکی از حاضرین در واقعه قیام مردم ورامین در 15 خرداد سال42 بوده است که در آن ایام تنها پانزده سال داشته است.
به گزارش نما، وی خاطرات آن روز را این گونه بیان می‌کند:
وقتی خبر دستگیری حضرت امام خمینی (ره) به ورامین و پیشوا رسید آن‌روز دوازدهم بود. با آن پیام، عاشورای دیگری در کل منطقه ایجاد شد و همه مردم اعم از روحانی، کاسب، کشاورز، کارگر و اداری به صورت خودجوش در محلات مختلف جمع شدند و تصمیم به قیام بر ضد رژیم پهلوی گرفتند. آن روز که من نوجوان ۱۵ ساله‌ای بودم شاهد این اتفاقات بودم.
مردم ورامین با گرفتن پیام از قم و بازار تهران، با راهنمایی حاج سید آقا احمدی که معمم و کاسب بود و دیگر متدینین از مکان محله پاچنار حرکت کردیم و دور میدان قدیمی چرخیدیم و شعار «یا مرگ یا خمینی» را سر دادیم و حدود عصر بودکه جمعیت به سمت تهران حرکت کرد و همزمان دستجات دیگر هم از پیشوا و محمدآباد عرب‌ها، جوادآباد و دیگر روستاهای همجوار در مسیر همه به هم پیوستند و در جاده باقرآباد قرار گرفتند.
آن زمان جاده شوسه و خاکی و باریک بود و طول راهپیمایی مردم به حدود ۵ تا ۷ کیلومتر می‌رسید که عده‌ای با چوب دستی و بیل و عده‌ای هم با داس حضور داشتند، چون وقت درو گندم و جو بود. لذا هر کس با هر وسیله‌ای که داشت به جمعیت و قیام می‌پیوست. وقتی خبر این راهپیمایی عظیم به مرکز رسید، حکومت تصمیم به برخورد نمود و قبل از غروب آن روز که این جمعیت به نزدیک باقرآباد می‌رسد، از طرف گاردی‌ها و کماندو‌های رژیم سفاک پهلوی پشت پل باقرآباد که آن موقع حالت تپه ماهور داشت، روبروی مردم جبهه گرفته و اعلام کردند که حق تیراندازی دارند و همه را تهدید کردند.
تعداد زیادی از برادران مبارز ما همچون شهید طباطبایی و شهید محمدشاهی جلو رفتند و من شنیدم که این بزرگواران سینه سپر می‌کنند و با کمال شهامت از مرجعیت و روحانیت حمایت می‌کنند و مأمورین رژیم ناجوانمردانه آن‌ها و مردم بی‌سلاح را با تیرهای مستقیم به شهادت می‌رسانند.
مردم بی‌سلاح که در کشتزار‌ها و مزارع و چاه‌ها و قنوات در بیابان‌ها متفرق شده بودند، مزدوران شاه عده زیادی را با تیربار به شهادت رساندند و عده زیادی هم زخمی شده بودند، به طوری که شهدا و بعضی از زخمی‌های این صحنه را با کامیون‌های ارتش حمل کردند و در جاده خاوران در کنار مسجد سید‌الشهداء فعلی چندین گردان که از قبل آماده کرده بودند می‌ریزند، حتی عده‌ای نیمه‌جان بودند که ما در ورامین سراغ داریم آقای آقایی یکی از افراد داخل کامیون بود که در موقع دفن دسته‌جمعی خود را از جمع کشته شده‌ها جدا کرده بود. آن حرکت مردمی با راهنمایی و پیشتازی آیت الله محمودی که خود ازپیشگامان نهضت است انجام شد و در مقابل مزدوران شاه سینه سپر کردند.
