ماجرای رفع توقیف فیلمها در حالی به نقطه حساسی رسیده و بدنه فرهنگی دولت، رفع توقیف برخی از آثار سینمایی را اولویت دستور کار قرار داده که مقاومت سنگینی را از سوی برخی جریانها و برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی میبینیم؛ مقاومت در برابر رفع توقیف برخی فیلمهایی که توجیهی برای استمرار توقیف برخیشان نیست، ولی با توجه به آنکه این اتفاق، یک امتیاز برای مدیران فرهنگی خواهد بود، نباید عملیاتی شود!
به گزارش «تابناک»، دولت یازدهم با شعار رفع توقیف برخی آثار سینمایی به میدان آمد و در همان گام نخست، رفع توقیف «قصهها» و «پریناز» اعلام عمومی و حتی «قصهها» آخرین ساخته رخشان بنی اعتماد در جشنواره فجر سی و دوم نیز اکران شد؛ اما در ادامه فشارها به خصوص از ناحیه برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی که در آن متمرکز هستند، منجر به تغییر وضعیت این آثار شد و عملاً فیلم بنیاعتماد در وضعیت توقیف ماند!
«پاداش» (۱۳۸۷) به کارگردانی کمال تبریزی، «خیابانهای آرام» (۱۳۸۹) اثر دیگر کمال تبریزی، «گزارش یک جشن» (۱۳۸۹) اثر مهم ابراهیم حاتمی کیا ـ که برای نخستین و آخرین بار در بیست و نهمین دوره جشنواره بینالمللی فجر به نمایش درآمد ـ «خرس» (۱۳۹۰) به کارگردانی خسرو معصومی، بخش دیگری از آثاری هستند که زمزمه رفع توقیفشان به گوش میرسید و البته به واسطه همان موضع برخی جریانهای خاص و برخی نمایندگان مجلس، امکان رفع توقیف این آثار نیز تاکنون فراهم نشده است.
در روزهای اخیر، خبر توقیف «زادبوم» اثر ابوالحسن داودی نیز منتشر شد؛ اثری که در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر (1387) نامزد کسب سیمرغ بلورین بهترین فیلم شد. مسعود رایگان و پگاه آهنگرانی نیز برای بازی در این فیلم، نامزد دریافت سیمرغ بلورین نقش اول مرد و نقش مکمل زن شدند و در پایان سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را گرفت اما این فیلم نیز همچون بسیاری از فیلمهای دیگر که منتخب تماشاگران بود، نتوانست به سادگی به پرده نقرهای سینماهای تهران و شهرستانها راه یابد و هم اکنون نیز اثری از اکرانش نیست!
در واقع در ماههای اخیر تنها خبر رفع توقیف شنیده شده و عملاً واکنش برخی نمایندگان مجلس به این خبرها، پروسه رفع توقیف از برخی آثار سینمایی را متوقف ساخته است. این در حالی است که بسیاری از این فیلمها به لحاظ محتوایی با اشکالات لاینحلی مواجه نیستند و حتی نسبت به بسیاری از آثار اکران شده در دوره پیشین، موجهتر هستند.
برای نمونه «پاداش» که برای خبرنگاران نیز اکران شده، روایت یک مدیر را به تصویر میکشد که به عنوان پاداش کاری راهی سفر حج میشود. این سفر حج اما یکباره برای او شکلی غیرمنتظره مییابد و این مدیر که طاقت دشواریها را ندارد، به جای حضور در کاروانی درجه یک، میان عوامل آشپزخانه کاروانها قرار میگیرد و سفری ناخواسته، او را به فضایی متفاوت و عرفانی تا خانه دوست (کعبه) میبرد؛ اثری که برای مخاطب یادآور «لیلی با من است» خواهد بود.
هرچند برخی از فیلمهای توقیفی برای کاهش حساسیتها نیازمند ممیزی هستند اما قریب به اتفاق این آثار شایسته مواجهه حذفی نیستند؛ رویکردی که برخی نمایندگان مجلس در پیش گرفتهاند و ظاهراً حتی در صورت رفع توقیف یک فیلم، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را به مجلس میکشانند و طبیعتاً وزیر ارشاد باید پیه بسیاری از اتفاقات را به تن بکشد! این رویکرد در حالی در دستور کار قرار گرفته که در دولت پیشین از 13 فیلم توقیفی، 11 فیلم رفع توقیف شد و شاهد اعتراض اینچنینی نیز از سوی گروهی از نمایندگان مجلس نبودیم.
حجتالله ایوبی رئیس سازمان سینمایی نیز در خصوص فیلمهایی که در دستور کار قرار گرفتهاند تا مراحل لازم برای رفع توقیف را پشت سر بگذارند، تأکید کرد که هیچکدام از فیلمهای حامی فتنه و یا دارای مواردی که توهین به ارزشهای انقلاب و اسلام باشد اکران نمیشود و آثاری در صف رفع توقیف قرار گرفتهاند که به ناحق توقیف شدهاند و به سازندگانش ظلم شده است. برخی فیلمها در سالهای گذشته توقیف شدند که دلیلی برای توقیف آنها وجود نداشته است.
ایوبی تأکید کرد: ما همین جا اعلام میکنیم سینماگرانی که فیلمهایشان توقیف شده است، نگران نباشند. البته برخی شغلشان نگرانی است و کاری نمیتوان برای آنها کرد. نباید فراموش کنیم که شورای نظارت و ارزشیابی از افراد شناخته شده نظام که همگی معتقد به آرمانهای نظام و رهبری هستند، تشکیل شده و هرگز به فیلمهایی به تعبیر آقایان، فیلمهای حامیان فتنه مجوز نمیدهند. اما فیلمهایی که ناحق مجوز نگرفتند و در کمد سازمان سینمایی قرار گرفتهاند، مجوز اهدا خواهد شد.