ابتکار نوشت:
کارلوس وقتي به ايران آمد متوجه شباهت هاي تهران با محله شان در پرتغال شد. فهميد اينجا لات بازي در نياوري کلاهت پس معرکه است. اينجا کاري ندارند چه کسي هستي، ملايم باشي امثال رحمتي و عقيلي هم برايت شاخ مي شوند. بچه هاي جواديه و نازي آباد سابق و گرين کارت دارهاي اکنون در کمين نشسته بودند و خيالشان راحت بود که خارجي ها را هميشه مي توان در عرض چند ماه فرستاد خانه و رئيس فدراسيون را سر عقل آورد؛ بابا مرامت کجا رفته؟ اجنبي چرا؟
کارلوس خيلي زود فهميد که بايد دکمه پيراهنش را باز بگذارد و نشان دهد خيلي با جو نازي آباد غريبه نيست.
بعد از آن بلايي که سر سرمربي کره آورد خيلي ها حساب کار دستشان آمد و موضع حمايت از مربي تيم ملي را اتخاذ کردند، از آنها که فکر مي کنند مربي مثل پسته و قالي ست و ايراني اش خيلي بهتر است و ايراني در همه ي رشته ها بهترين است - مخصوصا اگر کار با لب تاپ را بلد باشد- تا دلواپسان بيت المال که کاري به اين ندارند که مثلا سيد صالحي اين همه سال که تيم هاي دولتي ليگ را يک دور کامل زده گلي چند حساب مي کند ؟
آقا همه ازش حمايت مي کنيم. آقا ما حمايت مي کنيم از کي روش. اميدواريم جلوي آرژانتين موفق باشد. تا اسم آرژانتين مي آمد منتقدين با پوزخند براي تيم و جناب کي روش آرزوي موفقيت مي کردند و بعد از بازي آرزو مي کردند کاش آرزوي ديگري کرده بودند؛ مثلا خدايا مي شه من مربي رئال بشم ؟ انگليسي رو هم يه شبه ياد بگيرم؟
ملي گرايان که قبل از جام جهاني روياي طالبي دوم را در سر مي پروراندند، بعد از جام دوباره دست به کار شدند تا گزينه وطني را قالب کنند. وقتي مربي هاي خوب وطني داريم چرا اين همه هزينه براي آقاي کي روش؟ چرا؟ همه در برابر دشمن خارجي متحد هستند. به هر حال احتمال نتيجه نگرفتن مربي وطني خيلي بيشتر از کي روش است.
کارلوس قاعده بازي را خوب مي داند و با يک حساب سرانگشتي به اين نتيجه رسيده در کشوري که بازيکنان هم سن و سالش بدون مهارتي خاص و فقط به خاطر سابقه زياد بازي در ليگ زير يک ميليارد پول نمي گيرند، بايد قرارداد بهتري با فدراسيون امضا کند. به هر حال انصاف نيست دستمزدش خيلي با دستمزد محمد دايي فاصله باشد. با يک حساب سر انگشتي و منطقي مي توان آقاي کفاشيان را قانع کرد که کارلوس پول زيادي طلب نمي کند. با چند مثال و به روش استقرايي اين مسئله ثابت مي شود:
علي دايي: فصلي دو ميليارد تومان. سابقه: باخت مقابل عربستان در ورزشگاه آزادي براي اولين بار در تاريخ، قهرماني با سايپا وچند رتبه تک رقمي با پرسپوليس.
محمد دايي: شغل: برادر دايي؛ فصلي پانصد ميليون تومان.
سيد صالحي: قراردادها همه يک ساله و نزديک به يک ميليارد تومان؛ بيشترين گل زده در طول يک فصل: هيچ وقت دو رقمي نشده.
مهدي رحمتي: دو ميليارد تومان براي هر فصل با عشوه. گل خورده: زياد.
سياوش اکبرپور: يک ميليارد براي هر فصل، به خاطر دويدن هاي بي هدف و يکي دو گل در هر فصل.
قاسم دهنوي: به صورت مزايده اي با پيشنهادهاي بالاي يک ميليارد قراردادِ داخلي مي بندد و تا آخرين لحظه منتظر پيشنهاد بالاتر مي ماند. تخصص: خوب روي اعصاب تماشاگر و حريف مي رود.
اين پول ها همه از جيبِ وزارتِ محترمِ ورزش پرداخت شده، حالا خودتان حساب کنيد انصافا کارلوس چقدر بايد بگيرد؟