بیماران خاص، به دلیل نوع سهمیه بندی بیمه ای شارژ کارتهای هوشمند
دارویی،همیشه در روز نخست هر ماه با مشکلات گرانی دارو و ازدحام در
داروخانهها مواجه میشوند و به نوعی در طول سال ۵ روز دارو ندارند و چون
مسئولان اقدامی نمیکنند، مجبورند..
به گزارش تسنیم، داروهای
بیماران خاص رابطه مستقیمی با ادامه حیات بیماران دارند که با احتساب 30
روز در ماه و به عبارتی 360 روز از سال سهمیهبندی میشوند. حال این سوال
مطرح است که بیماران پنج روز باقی مانده بدون دارو را چگونه سپری میکنند؟
بیماران 5 روز در سال دارو ندارنداگر
در هرماه برای وضعیت تهیه داروهای سهمیهای، اتفاقاتی همچون از دست دادن
دارو به دلیل استفاده یا نگهداری نادرست، کمبود دارو در داروخانهها،
افزایش قیمت ناگهانی دارو و ... را در نظر نگیریم، بیمار اگر بتواند داروی
خود را تهیه کند با حساب سرانگشتی؛ و به گفته بیماران دارو به مدت 5 روز در
سال در دسترس آنان نیست.
نخستین روز هر ماه، روز عذاب بیماراناین
موضوع، وضعیتی برای بیماران به وجود آورده است که بیماران در نخستین فرصت
اقدام به تهیه دارو میکنند که همان نخستین روز هر ماه است که همین موضوع
دلیل ازدحام در داروخانهها میشود و در نهایت عدم دسترسی بیماران به دارو
به دلیل اتمام داروی مصرفی منتهی میشود.
سهمیه بندی بیمهها، رنج مضاعف برای بیمارانبراین
اساس این روش سهمیهبندی در سازمانهای بیمه و در کارتهای هوشمند بیماران
خاص برنامه ریزی شده است و زمان شارژ دارو نیز روز یکم هرماه است.
تورمی که در روز نخست هر ماه رخ میدهددر
این راستا یکی از بیماران خاص عنوان میکند: داروهای سهمیهای در
داروخانههای معتبر گاهی اوقات به یکباره در همان روز دچار تورم میشود که
این تورم میزان معینی نیز ندارد، بلکه اخیراً ما شاهد گرانی 200 درصدی برخی
داروهای پیوند کلیه بودیم و چنین تجربه ای نیز درگذشته و 8 ماه قبل هم
وجود داشت که این نوع از داروهای بیماران خاص تا 400 درصد افزایش داشت که
بیماران به دلیل نیاز مبرم به استفاده دارو به ناچار به تهیه آن با هر
قیمتی اقدام میکردند.
این بیمار ادامه میدهد: بعد از چند روز به
دلیل پیگیریهای که انجام میشود، دارو دچار تعدیل قیمت و چه بسا برگشت به
قیمت قبلی میشود. ولی یک سؤال اینجا مطرح میشود که آیا به خاطر فروش
بیشتر دارو در یک روز خاص است که این تورم نیز همزمان با آن روز صورت
میپذیرد؟
صدای رسانهها بلند نشود قیمت دارو بالا میماندبراین
اساس اگر صدماتی که کمبود دارو به بیماران تحمیل میکند را در نظر نگیریم،
مسئله دیگری که ذهن را درگیر میکند، گرانیهایی است که معمولاً در اول
هرماه به وقوع میپیوندد. یعنی بیماران باید به اجبار تَن به پرداخت
داروهای گران قیمت بدهند و هزینه بالایی را متحمل شوند، پس اصرار بر ارزان
کردن دارو توسط بیمار یا مسئولان پیگیر چه نتیجهای خواهد داشت؟ آیا غیر از
آن است که هر وقت ارادهای شود با گرانی دارو مواجه شویم و بعد برای آنکه
صدای رسانهها به گوش کسی نرسد دومرتبه به قیمت قبل برگردد؟
بیمارانی که همیشه باید دارو همراه داشته باشندبیمارانی
که دارای مشکلات عدیدهای هستند و در رفت و آمد و تهیه دارو به اندازه
کافی اذیت میشوند، حال باید از نظر مالی هم در تنگنا و هر لحظه منتظر
افزایش قیمت دارو باشند به طوری که اکثر اوقات به دلیل تکرار این اتفاقات
بیماران میدانند که همیشه باید مبلغی بیشتر از داروهای مورد نیاز را تهیه
کنند و همراه خود داشته باشند، به ویژه بیمارانی که بیمه دائمی ندارند و
سالانه باید برای بیمه خود بدون احتساب سابقه قبلی مبلغی پرداخت کنند که آن
هم نیازمند مراجعه به سازمانهای مختلف برای دریافت تخفیف بیمه خواهد بود.
راهکار بیماران برای فراموشی مسئولانیکی
دیگر از بیماران که با چنین مشکلی در اول هر ماه برای تهیه دارو مواجه است
به تسنیم میگوید: مسئولان که برای ما کاری نمیکنند، به خاطر همین و طی
سالها تجربه بیماری که داشتیم برای اینکه در اولین روز هر ماه دچار کمبود
دارو نشوم، در طول ماه چند عدد دارو کمتر میخورم تا حداقل مقداری دارو
برای این روزهای سخت اول ماه داشته باشم تا اگر دارو گیرم نیامد حداقل همان
روز بدون دارو نمانم، البته پزشکم اصلاً این کار را تایید نمیکند ولی
چاره ای نداریم، چون ما بیماران پیوندی اگر چند روز دارو ضد پیوند مصرف
نکنیم پیوندمان «پس» میزند.
در پایان، بار دیگر برای چندمین بار
متوالی گفته رهبر معظم انقلاب را باید تکرار کرد که چه زمانی به این دغدغه
جامه عمل پوشاندیده میشود که فرمودند:«ما میخواهیم اگر کسی در خانوادهای
مریض شد، آن خانواده جز رنج بیمار داری، رنج دیگری نداشته باشد.»