رسالت در سرمقاله خود نوشت:
دوست و دشمن بر اين واقعيت اعتراف دارند كه انقلاب اسلامي، انقلابي فرهنگي است و البته هر يك بر اساس نيت خويش با اين واقعيت برخورد ميكنند، دوستان هوشيار تلاش ميكنند تا فرهنگ اسلامي را به عنوان عامل پيدايش انقلاب تقويت نمايند و دشمنان براي ضربه زدن به فرهنگ اسلامي، شب و روز موذيانه برنامه ميريزند. در اين صحنه رويارويي، تحركات دشمنان دوستنما و دوستان سادهانديش بسيار سرنوشتساز و تعيينكننده است و اگر چه نيتهايشان كاملا در تضاد ميباشد، اما نتيجه اقدامات هر دو به نفع دشمن تمام خواهد شد و طبعا نفوذ و حضور هر دو گروه در سطوح عالي تصميمگيري و اجرايي كشور، ضربات سنگينتري بر هويت ملي جامعه وارد خواهد ساخت و به همين دليل ضروري است كه ميزان آشنايي با فرهنگ و انقلاب اسلامي و نيز باور به آن به عنوان مهمترين شاخص انتصاب در مديريتها و خصوصا مديريتهاي كلان مورد توجه جديتر قرار گيرد.
مروري گذرا بر عملكرد دولتها و دولتمردان و كارگزاران نظام نشان ميدهد كه ريشه اغلب ضربات وارد آمده و ناكارآمديها همين ناباوريها و ناآشناييها با فرهنگ انقلاب اسلامي بوده است و در حقيقت مردم به پيماني كه با امام خميني (ره) بر منشور انقلاب اسلامي بستند، همواره صادقانه و عاشقانه وفادار ماندهاند اما متاسفانه مانع اصلي پيشرفتها و حل مشكلات، برخي كارگزاران، دولتمردان و نمايندگان بودهاند كه دانسته يا ندانسته، خواستهاند الگوي بيگانه را بر فرهنگ اسلام و انقلاب اسلامي در پوشش تساهل و تسامح، گاه در تمسخر حجاب و سادهزيستي از مقدسترين تريبونها و گاه در نمايش تقابل محدوديت و مصونيت تحميل نمايند.
در ماده دوم اهداف فرهنگي جمهوري اسلامي، مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي اين چنين آمده است: "استقلال فرهنگي و زوال مظاهر منحط و مباني نادرست فرهنگهاي بيگانه و پيراسته شدن جامعه از آداب و رسوم منحرف و خرافات".
آري اگر برضرورت استقلال فرهنگي خود باور داشته باشيم، براي تحكيم آن برنامهريزي ميكنيم و بودجه تخصيص ميدهيم و كالاهاي فرهنگي توليدشده با الهام از انديشه انقلاب اسلامي را مورد حمايت قرار ميدهيم و حتي شرايط را براي صدور آنها به ديگر كشورها فراهم ميسازيم.
اگر به استقلال فرهنگي خود باور داشته باشيم و به آن افتخار كنيم، مولفههاي اعتقادي فرهنگ اسلامي را با زيباترين شيوهها و به كمك عميقترين موضوعات تقويت ميكنيم زيرا دولتمرد آشنا با فرهنگ اسلامي ميداند كه جز اين مباني اعتقادي در برابر نظام سلطه، هيچ سلاحي ندارد و در عين حال كارايي اين سلاح را بر پيكر دشمن، نه تنها در عرصه فرهنگ كه در عرصه اقتصاد و سياست نيز به تجربه دريافته و مشاهده كرده است كه فرهنگ اسلامي براي مقابله با تحريم اقتصادي، اقتصاد مقاومتي را به ميدان ميآورد همچنان كه دستاوردهاي ماه مبارك رمضان و محرم و امثال آن در خنثيسازي حيلههاي شيطاني دشمن به اثبات رسيده است و امام خميني آن حكيم الهي اين حقيقت را چه راهبردي و چه عملياتي براي مسئولين تبيين فرموده است كه:
"اگر انسانها در كلمه مباركه الله مجتمع شدند و همه بتها را شكستند، به همه مقصدهاي عالي ميرسند... ما تجربه كردهايم... كه آن وقت كه توجه به خداي تبارك و تعالي "مجتمعا" نداشتيم ولو يكييكي هم داشتيم نتوانستيم كاري انجام دهيم."
اما اگر خداي ناكرده كارگزار يا دولتمردي با مباني فرهنگ اسلامي و انقلاب اسلامي آشنايي نداشته يا به آن باور نداشته باشد، با تفسير غلط از شرح صدر، تلاش ميكند تا دست دشمن را در فضاي مجازي باز كند و زمينه سيطره فرهنگي او را فراهم سازد يا در عرصه فرهنگ مكتوب، تحت تاثير القائات دشمن عليه مميزي قرار ميگيرد و سر آن دارد كه افكار جامعه اسلامي را در برابر سيل بنيانكن فرهنگ غرب، تنها و بيپناه بگذارد و در شرايطي كه غربيهاي مدعي آزادانديشي، امنيتيترين و پليسيترين روشها را براي اعمال ضوابط خود خصوصا عليه دين و مظاهر ديني نظير حجاب به كار ميگيرند، دولتمرد و كارگزار ناآشنا با فرهنگ اسلامي، با پندار نگراني از محدود شدن آزاديها، درصدد آن است كه مانع پيشگيري از شيوع ناهنجاريهاي اخلاقي در جامعه شود.
در هنگامهاي كه دشمن از قدرتمندترين ابزار رسانهاي خويش يعني ماهواره و اينترنت براي قبحزدايي از زناي محصنه و شكستن حريم پوشش تحت عنوان "آزاديهاي يواشكي" و گسترش ابتذالهاي اخلاقي حداكثر بهرهبرداري را ميكند، طبعا هر مسلمان انقلابي بايد در به كارگيري ابزار دشمن، نهايت احتياط توام با نفرت را داشته باشد و در اين زمينه دولتمردان مسئوليت سنگينتري در برابر مردم دارند و بايد پاسدار امنيت فرهنگي جامعه اسلامي باشند و با توجه به دغدغهها و هشدارهاي مكرر معظم له درباره مسائل فرهنگي انتظار ميرود سران قوا، وزرا و نمايندگان مجلس، يكي از مهمترين موضوعات مورد توجه خويش را برنامهريزيهاي اثباتي و سلبي و براي تحقق خواستههاي رهبر فرزانه قرار دهند.
البته در اسلام، دفاع بر آحاد جامعه واجب ميباشد و در شرايط كنوني، دفاع فرهنگي مصداق بارز امر به معروف و نهي از منكر است و علما، مراجع و نهادهاي مردمي بايد با حضور در صحنه و نظارت بر روند امور فرهنگي كشور، "مانع پيدايش خطاها و اشتباهاتي شوند كه به راحتي قابل جبران نيست."*
پينوشت:
* فرازي از رهنمودهاي رهبري در ديدار با هيئت دولت