خوزه آنتونيو ريس اندكي پس از كريس رونالدو به لاليگا پيوست اما در حالي كه ستاره پرتغالي همچنان «برند» خود را حفظ كرده، هيچ‌كس نمي‌داند بازيكن سابق آرسنال اكنون كجاست؟ در پاسخ شايد دلايلي مانند تفاوت اشتهار تيم‌هاي اين دو بازيكن مطرح شود، با اين حال بايد توجه داشت يك انتخاب غلط مي‌تواند تيشه به ريشه هر بازيكني بزند.
به نوشته خراسان و به نقل از گاردین؛ در يك روز زمستاني سال 2004 استعداد بزرگ فوتبال دنيا با شكستن ركورد نقل و انتقالات آرسنال به جمع توپچي‌ها پيوست. در همان زمان بال مديترانه‌اي طي يك جابه‌جايي پرسر و صدا از اسپورتينگ ليسبون راهي منچستريونايتد شد. سران باشگاه آرسنال در اولين واكنش به شكل‌گيري اين دو انتقال هم‌زمان اعلام كردند در درازمدت برتري ري‌يس بر رونالدو ثابت خواهد شد. حداقل نمايش‌هاي اوليه صحت اظهارات رؤساي تيم لندني را مي‌نماياند.
رونالدو بيشتر به دنبال نشان دادن خال‌كوبي‌هاي دستش بود و ريس مدام مي‌آموخت. واقعا اگر مي‌خواهيد آينده ريسك در امضاي قرارداد با بازيكنان معمولي را بدانيد، كمي به دنيای فعلي رونالدو و ريس توجه كنيد. يكي اكنون گران‌قيمت‌ترين بازيكن دنياست و ديگري هنوز نمي‌داند در كدام تيم تمرين‌‌هاي پيش فصل را پي خواهد گرفت.
ريس تحت قرارداد آتلتيكويي است كه به هيچ‌وجه او را نمي‌خواهد. خب، رويكرد سران «روخي بلانكو» منطقي به نظر مي‌رسد. خوزه آنتونيو در سراسر فصل 2008-2007 حتي يك گل نيز درون دروازه رقيبان آتلتيكو جاي نداد و البته اصلا هم خوب بازي نكرد.
تازه، سران بنفيكا سال گذشته به‌طور قرضي ريس را در اختيار داشتند اما واقعا نمي‌دانند پرداخت 75 درصد باقي مانده از مبلغ خريد او جهت قطعي كردن قرارداد، به صلاح باشگاه است يا نه. ضرب‌الاجل آتلتيكو به بنفيكا براي تعيين سرنوشت ري‌يس چندان شاخك‌هاي حسي تيم پرتغالي را تحريك نكرده و اين يعني بي‌علاقگي محض به پديده سابق.
در توجيه سقوط ريس، جدايي زودهنگام از تيم محبوبش (سويا) مورد اشاره قرار مي‌گيرد. پسر كوتاه قامت در 20 سالگي قهرمان جمعي سخت‌كوش، هم‌آهنگ و موفق به حساب مي‌آمد. او وقتي در 12 سالگي به سويا پيوست، به سختي مي‌توانست بنويسد و بخواند.
در ضمن سبك زندگي كولي‌وار، نظم لازم براي يادگيري زبان اسپانيايي (زبان مادري ريس كه البته كاملا متفاوت با گويش محلي اوست) را بر نمي‌تابيد. البته ريس به لطف برخورداري از فيزيك خاص و سرعت يك بازيكن كناري تحسين همگان را برانگيخت.
او در درياي محبت هواداران غرق شد و هنگامي كه به ساحل واقعيت رسيد، قطار 17 ميليون يورويي به مقصد لندن را چشم‌انتظار خود ديد. پسرك بايد مي‌رفت؛ حتي اگر اشك‌هايش به اندازه قطرات درياي محبت بود. هر چقدر اسپانيايي‌ها مشتاق تماشاي او در ليگ‌هاي خارجي نشان مي‌دادند، بر عكس دنياي بيرون خوش‌آمد بلند بالایی نثار پدیده نکرد.
تاریخ، حکایت از توفیق فوتبالیست‌های اسپانیایی در هم‌آهنگ شدن با فوتبال انگلیس دارد. سسک فابرگاس در 16 سالگی به ترکیب اصلی آرسنال راه یافت و بنیتس و اجتماع لاتین لیورپول (ژابی آلونسو، لوئیس گارسیا و...) سر به آسمان می‌ساییدند. پس از چندی تورس و رینا هم خیلی زود در این جمع حل شدند. چرا ریس ندرخشد؟ نه! او با وجود ثبت گل‌های زیبا چه در داخل و چه خارج از استادیوم‌های انگلیس روزهای سختی را پشت سرگذاشت.
حتی محرک‌هایی مانند زندگی کنار پدر و مادر و در نظر گرفتن یک رژیم غذایی به سبک اندلسی‌ها دلتنگی ناشی از غربت را برطرف نکرد. او با همان لهجه افتضاح در اولین کنفرانس مطبوعاتی به عنوان بازیکن آرسنال خیلی غریزی گفت این‌جا چقدر سرد است!
ماجرای توهین نژادپرستانه آراگونس به آنری هم اوضاع ریس را بدتر جلوه داد. سرمربی اسپانیا در یکی از تمرین‌های قرمزپوشان به بهانه تهییج خوزه عبارات زشتی درباره آنری به کار برد؛ هرچند بعدها ادعا کرد فقط به قصد اثبات برتری ستاره وقت آرسنال بر بهترین گلزن تاریخ توپچی‌ها کلمه «سیاه...» را به کار برده.
محبوبیت فوق‌العاده، آنری را در جایگاه ویژه‌ای قرار داد و بر این اساس هرکسی حتی اگر ناخواسته در مسیر توهین شخص سومی به تی‌تی قرار می‌گرفت، تکفیر می‌شد. یک ماه بعد خبر تماس تلفنی آنتونیو با بوتراگئنو مدیر ورزشی رئال‌مادرید آتش خشم هواداران آرسنال را شعله‌ورتر کرد.
او به عنوان بخشی از قرارداد قرضی باپتیستا راهی برنابئو شد اما با وجود ثبت گل قهرمانی تراژیک رئال‌مادرید در فصل 2007-2006 در لیست فروش قرار گرفت و طی اولین روز بازی برای تیمی غیر از رئال‌مادرید، همراه آتلتیکو به مصاف سفیدپوشان رفت. او در کشاکش انتقال بین تیم اسپانیایی و بنفیکا پیشنهادهایی از اورتون، المپیاکوس، پورتو، رم و فیورنتینا دارد. وراجی مدیر برنامه‌های ریس مانند
پرگویی‌های رسانه‌ها درباره مقصد ستاره کم‌فروغ است. چه کسی می‌داند او فصل آینده کجا می‌رود؟
