درخواست خانواده‌ها از مسئولان آموزش و پرورش
در بین ۵۰ کشور، معلمان 3 کشور ایران، تایلند و یونان بیشترین تکالیف را به دانش‌آموزان میدهند. در مقابل، دانش‌آموزان ژاپن، چک و دانمارک کمترین میزان تکلیف خانگی را دارند
این روزها خیلی از خانواده‌ها دغدغه دشواری متن کتابهای درسی فرزندانشان را دارند. محتوای کتابهای درسی گاه آنقدر سنگین هستند که حالا معلمان هم به آن اذعان دارند. همین نگرانی والدین و معلمان موجب شد مسئولان وزارت آموزش و پرورش فکری به حال این کتابهای درسی سخت و سنگین کنند. آنها بر این باورند که در کنار کتابهای درسی دانش‌آموزان باید بسته‌های کمک آموزشی هم در اختیار آنها قرار گیرد تا مفاهیم درسی را راحت‌تر و البته با شیوه‌های نوین یاد بگیرند. مسئولان وزارتخانه در نظر دارند مجموعه‌ای از کتابهای کمک درسی، نرم‌افزار و فیلم‌های آموزشی را در قالب بسته آموزشی برای تحکیم یادگیری و یاددهی به مدارس ارائه دهند. با این توصیف باید پرسید بر اساس چه فرضیه‌هایی ارائه بسته‌های آموزشی در کنار کتابهای درسی به یک الزام تبدیل شده است. آیا محتوای سنگین کتابهای درسی که خانواده‌ها نیز به آن اشاره دارند علت این ماجرا است؟ و اینکه این بسته چقدر می‌تواند شرایط یادگیری دانش‌آموزان را بهتر کند.
به گزارش ایران، چند سالی میشود که خانواده‌ها درباره سنگینی محتوای درسی کتابها شکایت دارند. خیلی‌شان راه مدرسه تا خانه را همراه فرزندانشان طی می‌کنند تا صدای اعتراضشان را نسبت به این همه مشق زیاد و حجم سنگین مطالب به گوش مسئولان مدرسه برسانند، اما در این راه خیلی از آنها تسلیم شرایط مدرسه میشوند و برای بهتر شدن شرایط درسی فرزندانشان متوسل به گرفتن معلم خصوصی میشوند. برخی دیگر هم که تعدادشان خیلی کم است خودشان معلم فرزندشان میشوند درحالی که سر در آوردن از محتوای کتابهای درسی کار آنها نیست. یک سوی این ماجرا والدین دانش‌آموزان هستند که بر این باورند: «کتابهای درسی آنقدر سخت است که خود ما هم نمی‌دانیم این کتابها را چگونه به کودکان‌مان آموزش دهیم. فرزندانمان از زمانی که به خانه می‌آیند مدام در حال نوشتن هستند وقتی سؤالی از ما می‌پرسند نمی‌دانیم جواب سؤال‌شان چیست. آنها وقتی وارد مدرسه میشوند کودکی کردن را فراموش می‌کنند و تمام هم و غمشان مشق شب و کتاب درسی‌شان میشود. وقتی کتابها انقدر سخت و سنگین است بهتر است مسئولان برای همه درسها فیلم‌های کمک آموزشی تهیه کنند، البته اگر تکالیفشان اجازه دهد آنها فیلم‌های آموزشی را ببینند.
مسئولان آموزش و پرورش به جای تهیه بسته آموزشی از حجم و محتوای سنگین کتابها کم کنند> سوی دیگر معلمانی هستند که بعضی وقت‌ها می‌شنویم برخی از آنها هم قادر به پاسخگویی نیازهای علمی دانش‌آموزان نیستند. مریم باغبانیان دبیر ریاضی دبیرستان در این باره می‌گوید: «بسیاری از درس‌های پیش دانشگاهی را دانش‌آموزان در دانشگاه هم می‌خوانند. محتوای کتابهای درسی مطابق با سن دانش‌آموزان نیست. این کتابها انگار برای دانش‌آموزان با ضریب هوشی بسیار بالانوشته شده است. محتوای کتابهای درسی استرس زیادی به دانش‌آموز وارد میکند و معلمان هم متأسفانه در کلاس درس نمی‌دانند که چه روش آموزشی را در پیش بگیرند. خیلی از معلمان در جریان کتابهای درسی نیستند. اصلاً نمی‌دانند که مباحث درسی کدام است.> او درباره بسته‌های کمک آموزشی هم این‌گونه اظهارنظر میکند: «این بسته‌ها کمک بسیاری به دانش‌آموزان میکند. این نوعی آموزش مدرن است که هم والدین و هم دانش‌آموزان مباحث را راحت‌تر یاد بگیرند.»
در این میان اما مسئولان وزارت آموزش و پرورش به هیچ عنوان سنگینی کتابهای درسی را قبول ندارند. آنها بر این باورند که حجم و محتوای کتابهای درسی براساس استانداردهای علمی آماده شده است.
دکتر محمود امانی مدیر کل دفتر تألیف کتابهای درسی با اشاره به این مطلب تأکید میکند: «در سال‌های گذشته حجم کتابهای برخی پایه‌ها بالا بود. مسئولان وزارتخانه این موضوع را بررسی کردند و در حال حاضر هم این کتابها اصلاح شده است. با این حال ما باید این موضوع را هم بپذیریم که مدرسه زمان آموزشی لازم را برای دانش‌آموزان نمی‌گذارد.> او البته خبر از بسته‌های آموزشی برای دانش‌آموزان و والدین آنها می‌دهد و می‌گوید: «در کشور ما چندین دهه است که فقط در مدارس کتاب درسی تدریس میشود، اگر بخواهیم به لحاظ آموزشی به استانداردهای دنیا برسیم باید بسته‌های کمک آموزشی را هم به آن اضافه کنیم. بنابراین دانش‌آموزان پایه ابتدایی، اول متوسطه و همچنین دانش‌آموزان مقطع فنی و حرفه‌ای علاوه بر کتابهای درسی، بسته‌های کمک آموزشی از قبیل فیلم‌های آموزشی، نرم افزارهای علمی، مجلات رشد و کتابهای کمکی دریافت می کنند تا بر اساس این بسته‌های آموزشی مفاهیم علمی و آموزشی را بهتر یاد بگیرند. البته این وسایل کمک آموزشی در هنگام خرید کتابهای درسی و به صورت رایگان به خانواده‌ها داده میشود. این بسته‌ها همیشه جزو سفارش معلمان و خانواده‌ها بوده است و ما می‌توانیم بر اساس این بسته‌ها سطح یادگیری دانش‌آموزان را بالا ببریم. بر اساس گزارش‌هایی که به دست ما رسیده این بسته‌ها برای دانش‌آموزان بسیار متنوع بوده است و خیلی از دانش‌آموزان از این بسته‌ها استفاده می‌کنند. این به معنای حذف کتاب درسی نیست بلکه این بسته‌ها مکمل کتابهای درسی هستند که بر اساس آن شرایط یادگیری دانش‌آموزان آسانتر میشود. به عنوان نمونه درپایه چهارم ابتدایی برای درس علوم تجربی انیمیشنی طراحی شده تا مفاهیمی که برای دانش‌آموزان سر کلاس درس سخت و سنگین است براحتی به دانش‌آموز منتقل شود یا برای درس قرآن و دینی دانش‌آموزان ابتدایی دی وی دی‌هایی تهیه شده است تا آنها با برخی از مفاهیم آشنا شوند.» به گفته وی برای معلمان هم بسته‌های کمک آموزشی تهیه شده است تا معلمان هم بتوانند با شیوه‌های نوین آموزشی آشنا شوند. او در پاسخ به اینکه اگر دانش‌آموزی در منطقه محروم باشد و دسترسی به دستگاه نمایش فیلم خانگی نداشته باشد تکلیفش چه میشود، می‌گوید: «ما در نظر داریم شرایط را برای همه یکسان کنیم. البته قبول داریم برخی استان‌ها محروم هستند اما نگاه ما کلان است. باید مدارس را به لحاظ تکنولوژی تقویت کنیم این وظیفه وزارت آموزش و پرورش است. گرچه کارکرد این نرم افزارها مدرسه نیست و دانش‌آموز باید آن را در خانه ببیند.»
ما بسته‌ای نگرفتیم
مسئولان آموزش و پرورش در حالی از بسته‌های آموزشی خبر میدهند که برخی از معلمان و والدین دانش‌آموزان از وجود چنین بسته‌هایی ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند. مهناز میرزایی معلم شیمی پایه متوسطه در منطقه 20 در این باره می‌گوید: «دانش‌آموزان مدرسه‌ای که در آن درس می‌دهم هیچ کدامشان بسته آموزشی در اختیار ندارند. نرم افزاری برای درس شیمی در گروه منطقه‌ای که در آن کار می‌کنم، تهیه کردیم و آن بسته را خودم بین دانش‌آموزانم پخش کردم. حداقل دانش‌آموزان مدرسه‌ای که من در آنجا تدریس می‌کنم هیچ گونه بسته آموزشی دریافت نکردند. دانش‌آموزان پول میدهند و کتابهای تقویتی می‌خرند.» فرهاد احمدی معلم زیست شناسی در منطقه 8 هم می‌گوید: «در دبیرستانی که من هستم دانش‌آموزانم بسته آموزشی دریافت نکرده‌اند. آنها همه کتابهای کمک آموزشی را از بیرون و با هزینه‌های بالا دریافت می‌کنند.»
اما دکتر امانی این موضوع را تکذیب میکند: «امکان ندارد در مدرسه‌ای بسته آموزشی توزیع نشده باشد. دانش‌آموزان این وسایل کمک آموزشی را هنگام تحویل کتاب هایشان می‌گیرند. آن دسته از دانش‌آموزانی که بسته‌های آموزشی دریافت نکرده‌اند می‌توانند به پخش مدرسه مراجعه کنند و وسایل کمک آموزشی را دریافت کنند. این بسته‌ها رایگان است و دانش‌آموزان به هیچ عنوان بابت آن پولی پرداخت نمی‌کنند. خانواده‌ها باید دقت داشته باشند که مدرسه در قبال این بسته‌های آموزشی از آنها پول دریافت نکند و اگر مدیری اقدام به چنین کاری کرد تخلف آموزشی انجام داده است و موضوع از طریق آموزش و پرورش قابل پیگیری است.»
ایران رتبه اول بیشترین تکلیف خانگی را دارد
همواره یکی از گلایه‌های دانش‌آموزان حجم بالای تکالیف درسی بوده است. مسأله‌ای که البته اعتراض والدین آنها را هم به دنبال داشته است.
مادر یکی از همین دانش‌آموزان بر این باور است: «فرزندم وقتی از مدرسه به خانه می‌رسد هنوز استراحت نکرده تکالیفش را روی میز پهن میکند. بعضی وقت‌ها باور کنید تا 10 شب هم نمی‌تواند چشم از کتاب‌هایش بردارد.
آن وقت چطور انتظار دارید که بتواند فیلم آموزشی هم ببیند.» این موضوع البته فراتر از ایران در دیگر کشورها نیز امتحان خود را پس داده است حالا بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که حجم بالای تکالیف نمی‌تواند ضامن موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان باشد. دانشگاه پنسیلوانیا پژوهشی انجام داده است که نشان می‌دهد در بین ۵۰ کشور جهان، معلمان سه کشور ایران، تایلند و یونان بیشترین تکالیف خانگی را به دانش‌آموزان میدهند.
در مقابل، دانش‌آموزان سه کشور ژاپن، چک و دانمارک کمترین میزان تکلیف خانگی را دارند. چگونگی تکلیف شب در ایران، از جمله مسائل آموزشی است که والدین، دانش‌آموزان و معلمان را درگیر کرده است.
در این میان این دانش‌آموزان هستند که برخی صرفاً برای اینکه مورد تحسین دیگران بویژه والدین خود قرار گیرند، می‌کوشند تا هر کار طاقت فرسایی را تا حد امکان بخوبی انجام داده و خود را کوشا و مسئولیت پذیر نشان دهند.
گروهی هیچ انگیزه‌ای برای انجام تکالیف ندارند و معمولاً از این کار شانه خالی می‌کنند یا در اثر فشار والدین و مدرسه به طور ناقص و سرسری تکالیف خود را انجام میدهند. عده‌ای از دانش‌آموزان با دقت و علاقه بسیار، انجام تکلیف خود را شروع می‌کنند ولی با دلزدگی ناشی از عوامل مختلف، در به پایان رساندن آن به هر بهانه‌ای سرباز می‌زنند و برخی نیز با اعطای جایزه و سایر امتیازات، تن به این کار میدهند.
مهدی هاشم زهی معلم پایه ابتدایی در این باره می‌گوید: «سابق بر این حجم کتاب درسی کم بود و تکالیف دانش‌آموزان کمتر ؛ حالا ما چاره‌ای نداریم که مشق زیادتری به دانش‌آموزان بدهیم.» با این حال باید دید که آیا این بسته‌های آموزشی می‌توانند به کمک موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان بیایند یا دغدغه فکری خانواده‌ها را نسبت به آموزش دانش‌آموزان برطرف کنند.باید منتظر ماند ودید.
به گزارش ایران، چند سالی میشود که خانواده‌ها درباره سنگینی محتوای درسی کتابها شکایت دارند. خیلی‌شان راه مدرسه تا خانه را همراه فرزندانشان طی می‌کنند تا صدای اعتراضشان را نسبت به این همه مشق زیاد و حجم سنگین مطالب به گوش مسئولان مدرسه برسانند، اما در این راه خیلی از آنها تسلیم شرایط مدرسه میشوند و برای بهتر شدن شرایط درسی فرزندانشان متوسل به گرفتن معلم خصوصی میشوند. برخی دیگر هم که تعدادشان خیلی کم است خودشان معلم فرزندشان میشوند درحالی که سر در آوردن از محتوای کتابهای درسی کار آنها نیست. یک سوی این ماجرا والدین دانش‌آموزان هستند که بر این باورند: «کتابهای درسی آنقدر سخت است که خود ما هم نمی‌دانیم این کتابها را چگونه به کودکان‌مان آموزش دهیم. فرزندانمان از زمانی که به خانه می‌آیند مدام در حال نوشتن هستند وقتی سؤالی از ما می‌پرسند نمی‌دانیم جواب سؤال‌شان چیست. آنها وقتی وارد مدرسه میشوند کودکی کردن را فراموش می‌کنند و تمام هم و غمشان مشق شب و کتاب درسی‌شان میشود. وقتی کتابها انقدر سخت و سنگین است بهتر است مسئولان برای همه درسها فیلم‌های کمک آموزشی تهیه کنند، البته اگر تکالیفشان اجازه دهد آنها فیلم‌های آموزشی را ببینند.
مسئولان آموزش و پرورش به جای تهیه بسته آموزشی از حجم و محتوای سنگین کتابها کم کنند> سوی دیگر معلمانی هستند که بعضی وقت‌ها می‌شنویم برخی از آنها هم قادر به پاسخگویی نیازهای علمی دانش‌آموزان نیستند. مریم باغبانیان دبیر ریاضی دبیرستان در این باره می‌گوید: «بسیاری از درس‌های پیش دانشگاهی را دانش‌آموزان در دانشگاه هم می‌خوانند. محتوای کتابهای درسی مطابق با سن دانش‌آموزان نیست. این کتابها انگار برای دانش‌آموزان با ضریب هوشی بسیار بالانوشته شده است. محتوای کتابهای درسی استرس زیادی به دانش‌آموز وارد میکند و معلمان هم متأسفانه در کلاس درس نمی‌دانند که چه روش آموزشی را در پیش بگیرند. خیلی از معلمان در جریان کتابهای درسی نیستند. اصلاً نمی‌دانند که مباحث درسی کدام است.> او درباره بسته‌های کمک آموزشی هم این‌گونه اظهارنظر میکند: «این بسته‌ها کمک بسیاری به دانش‌آموزان میکند. این نوعی آموزش مدرن است که هم والدین و هم دانش‌آموزان مباحث را راحت‌تر یاد بگیرند.»
در این میان اما مسئولان وزارت آموزش و پرورش به هیچ عنوان سنگینی کتابهای درسی را قبول ندارند. آنها بر این باورند که حجم و محتوای کتابهای درسی براساس استانداردهای علمی آماده شده است.
دکتر محمود امانی مدیر کل دفتر تألیف کتابهای درسی با اشاره به این مطلب تأکید میکند: «در سال‌های گذشته حجم کتابهای برخی پایه‌ها بالا بود. مسئولان وزارتخانه این موضوع را بررسی کردند و در حال حاضر هم این کتابها اصلاح شده است. با این حال ما باید این موضوع را هم بپذیریم که مدرسه زمان آموزشی لازم را برای دانش‌آموزان نمی‌گذارد.> او البته خبر از بسته‌های آموزشی برای دانش‌آموزان و والدین آنها می‌دهد و می‌گوید: «در کشور ما چندین دهه است که فقط در مدارس کتاب درسی تدریس میشود، اگر بخواهیم به لحاظ آموزشی به استانداردهای دنیا برسیم باید بسته‌های کمک آموزشی را هم به آن اضافه کنیم. بنابراین دانش‌آموزان پایه ابتدایی، اول متوسطه و همچنین دانش‌آموزان مقطع فنی و حرفه‌ای علاوه بر کتابهای درسی، بسته‌های کمک آموزشی از قبیل فیلم‌های آموزشی، نرم افزارهای علمی، مجلات رشد و کتابهای کمکی دریافت می کنند تا بر اساس این بسته‌های آموزشی مفاهیم علمی و آموزشی را بهتر یاد بگیرند. البته این وسایل کمک آموزشی در هنگام خرید کتابهای درسی و به صورت رایگان به خانواده‌ها داده میشود. این بسته‌ها همیشه جزو سفارش معلمان و خانواده‌ها بوده است و ما می‌توانیم بر اساس این بسته‌ها سطح یادگیری دانش‌آموزان را بالا ببریم. بر اساس گزارش‌هایی که به دست ما رسیده این بسته‌ها برای دانش‌آموزان بسیار متنوع بوده است و خیلی از دانش‌آموزان از این بسته‌ها استفاده می‌کنند. این به معنای حذف کتاب درسی نیست بلکه این بسته‌ها مکمل کتابهای درسی هستند که بر اساس آن شرایط یادگیری دانش‌آموزان آسانتر میشود. به عنوان نمونه درپایه چهارم ابتدایی برای درس علوم تجربی انیمیشنی طراحی شده تا مفاهیمی که برای دانش‌آموزان سر کلاس درس سخت و سنگین است براحتی به دانش‌آموز منتقل شود یا برای درس قرآن و دینی دانش‌آموزان ابتدایی دی وی دی‌هایی تهیه شده است تا آنها با برخی از مفاهیم آشنا شوند.» به گفته وی برای معلمان هم بسته‌های کمک آموزشی تهیه شده است تا معلمان هم بتوانند با شیوه‌های نوین آموزشی آشنا شوند. او در پاسخ به اینکه اگر دانش‌آموزی در منطقه محروم باشد و دسترسی به دستگاه نمایش فیلم خانگی نداشته باشد تکلیفش چه میشود، می‌گوید: «ما در نظر داریم شرایط را برای همه یکسان کنیم. البته قبول داریم برخی استان‌ها محروم هستند اما نگاه ما کلان است. باید مدارس را به لحاظ تکنولوژی تقویت کنیم این وظیفه وزارت آموزش و پرورش است. گرچه کارکرد این نرم افزارها مدرسه نیست و دانش‌آموز باید آن را در خانه ببیند.»
ما بسته‌ای نگرفتیم
مسئولان آموزش و پرورش در حالی از بسته‌های آموزشی خبر میدهند که برخی از معلمان و والدین دانش‌آموزان از وجود چنین بسته‌هایی ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند. مهناز میرزایی معلم شیمی پایه متوسطه در منطقه 20 در این باره می‌گوید: «دانش‌آموزان مدرسه‌ای که در آن درس می‌دهم هیچ کدامشان بسته آموزشی در اختیار ندارند. نرم افزاری برای درس شیمی در گروه منطقه‌ای که در آن کار می‌کنم، تهیه کردیم و آن بسته را خودم بین دانش‌آموزانم پخش کردم. حداقل دانش‌آموزان مدرسه‌ای که من در آنجا تدریس می‌کنم هیچ گونه بسته آموزشی دریافت نکردند. دانش‌آموزان پول میدهند و کتابهای تقویتی می‌خرند.» فرهاد احمدی معلم زیست شناسی در منطقه 8 هم می‌گوید: «در دبیرستانی که من هستم دانش‌آموزانم بسته آموزشی دریافت نکرده‌اند. آنها همه کتابهای کمک آموزشی را از بیرون و با هزینه‌های بالا دریافت می‌کنند.»
اما دکتر امانی این موضوع را تکذیب میکند: «امکان ندارد در مدرسه‌ای بسته آموزشی توزیع نشده باشد. دانش‌آموزان این وسایل کمک آموزشی را هنگام تحویل کتاب هایشان می‌گیرند. آن دسته از دانش‌آموزانی که بسته‌های آموزشی دریافت نکرده‌اند می‌توانند به پخش مدرسه مراجعه کنند و وسایل کمک آموزشی را دریافت کنند. این بسته‌ها رایگان است و دانش‌آموزان به هیچ عنوان بابت آن پولی پرداخت نمی‌کنند. خانواده‌ها باید دقت داشته باشند که مدرسه در قبال این بسته‌های آموزشی از آنها پول دریافت نکند و اگر مدیری اقدام به چنین کاری کرد تخلف آموزشی انجام داده است و موضوع از طریق آموزش و پرورش قابل پیگیری است.»
ایران رتبه اول بیشترین تکلیف خانگی را دارد
همواره یکی از گلایه‌های دانش‌آموزان حجم بالای تکالیف درسی بوده است. مسأله‌ای که البته اعتراض والدین آنها را هم به دنبال داشته است.
مادر یکی از همین دانش‌آموزان بر این باور است: «فرزندم وقتی از مدرسه به خانه می‌رسد هنوز استراحت نکرده تکالیفش را روی میز پهن میکند. بعضی وقت‌ها باور کنید تا 10 شب هم نمی‌تواند چشم از کتاب‌هایش بردارد.
آن وقت چطور انتظار دارید که بتواند فیلم آموزشی هم ببیند.» این موضوع البته فراتر از ایران در دیگر کشورها نیز امتحان خود را پس داده است حالا بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که حجم بالای تکالیف نمی‌تواند ضامن موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان باشد. دانشگاه پنسیلوانیا پژوهشی انجام داده است که نشان می‌دهد در بین ۵۰ کشور جهان، معلمان سه کشور ایران، تایلند و یونان بیشترین تکالیف خانگی را به دانش‌آموزان میدهند.
در مقابل، دانش‌آموزان سه کشور ژاپن، چک و دانمارک کمترین میزان تکلیف خانگی را دارند. چگونگی تکلیف شب در ایران، از جمله مسائل آموزشی است که والدین، دانش‌آموزان و معلمان را درگیر کرده است.
در این میان این دانش‌آموزان هستند که برخی صرفاً برای اینکه مورد تحسین دیگران بویژه والدین خود قرار گیرند، می‌کوشند تا هر کار طاقت فرسایی را تا حد امکان بخوبی انجام داده و خود را کوشا و مسئولیت پذیر نشان دهند.
گروهی هیچ انگیزه‌ای برای انجام تکالیف ندارند و معمولاً از این کار شانه خالی می‌کنند یا در اثر فشار والدین و مدرسه به طور ناقص و سرسری تکالیف خود را انجام میدهند. عده‌ای از دانش‌آموزان با دقت و علاقه بسیار، انجام تکلیف خود را شروع می‌کنند ولی با دلزدگی ناشی از عوامل مختلف، در به پایان رساندن آن به هر بهانه‌ای سرباز می‌زنند و برخی نیز با اعطای جایزه و سایر امتیازات، تن به این کار میدهند.
مهدی هاشم زهی معلم پایه ابتدایی در این باره می‌گوید: «سابق بر این حجم کتاب درسی کم بود و تکالیف دانش‌آموزان کمتر ؛ حالا ما چاره‌ای نداریم که مشق زیادتری به دانش‌آموزان بدهیم.» با این حال باید دید که آیا این بسته‌های آموزشی می‌توانند به کمک موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان بیایند یا دغدغه فکری خانواده‌ها را نسبت به آموزش دانش‌آموزان برطرف کنند.باید منتظر ماند ودید.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۵۰
انتشار یافته: ۱۶
مخصوصا با برخی از معلمان کنونی که سر کلاس درس نمی دهند وبعد آدرس کلاسهای خصوصی ونیمه خصوصی خود را با مبالغ کلان به دانش آموزان می دهند وبا رفتن حتی یکی از آنها به کلاس خصوصی وپیشرفت وی سایرین هم اغوا می شوند که به کلاسهای خصوصی سر بزنند ودر خانواده ها مخصوصا اقشار ضعیف موجب در گیری وتحقیر پدر خانواده های کم در آمد می شود متاسفانه پدران و مادران بیش از حد مته به خشخاش میگذارند، به نظر من سطح سواد بچه های ابتدایی الان با زمان ما اصلا قابل مقایسه نیست، بچه های این نسل بیش حد( البته به نظر من و دیدن چندین دانش اموز در سنین مختلف) غلط املایی دارن. خواندن متون فارسی هم برایشان سخت تر شده. نکته ی دیگر اینکه ، معلمان نسل ما همگی با عشق و علاقه تدریس می کردند که چنین چیزی در معلمام کنونی به ندرت دیده می شود و به معلمی تا حدی نگاه مادی دارند و به ان را فقط تنها شیوه ای گذران زندگی دیده نه شغل انبیا.متاسفانه بیشتر معلمان دوره ی ما، دیگر در قید حیات نیستند، خدا رحمتشان کند.
بچه های بیچاره از ساعت4 بعداز ظهر تا 10 شبم که مشق بنویسن تموم نمیشه. حالا خودشون که اصلا نمی تونن استراحت کنن بماند یه خانواده رو درگیر می کنن در ادامه ی کامنت بالا باید اشاره کنم که متاسفانه با توجه به انچه که دیده ام سطح سواد و نه تحصیلات برخی از معلمان کنونی بسیار پایین تر از سابق است و اموزش و پرورش برای جذب نیروی خود بدترین شیوه های ممکن را پیش گرفته است، و در هر دولتی فقط شاهد شعار بوده ایم و بالطبع شرایط آموزشی روز به روز بدتر می شود. دختر من کلاس اوله من نمی دونم بنا بر چه قانونی معلمشون یک روز در هفته رو نمیاد و یک معلم جایگزین دارن که کلا وقت تلف می کنه یعنی در حقیقت معلم فقط چهار روز میاد و فشرده درسها رو به بچه ها می ده من در گذشته مدرس ریاضی بوده ام وحال نیز پسری دارم که کلاس هفتم است مشکل بزرگی که کتب جدید درسی دارد بر هم خوردن نظم وتوالی آموزشی است مثلا در گذشته جبر ومعادل را در دبیرستان آموزش میدادند حال آنکه الان از کلاس چهارم مسائلی به دانش آموز میدهند که از راه معادله حل میشود ودانش آموز هم که معادله نخوانده باید از راه حدس وگمان مسئله را حل کند این دانش آموز با ذهن مشوشی که از ریاضی پیدا کرده وفکر میکند ریاضی حدس وگمانی است در کلاس هفتم با معادله آشنا میشود حال بگذریم که بعضی معلمان در همین سال میخواهند معادله سه مجهول ودو مجهول را هم دانش آموز حل کند به نظرم سیستم آموزشی باید قبول کند که با برهم زدن نظام آموزشی قبل ملغمه ای از مشکلات را ایجاد کرده که هم خانواده ها در عذابند وهم دانش آموزان بیسواد تر شده اند. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۹:۵۹ - ۱۳۹۴/۰۹/۱۵
بانظر شما موافقم. در دروس مطالعات اجتماعی هم همینطور است یک سری مفاهیم را می اورند بدون مفاهیم پایه ای ولارم برای درک انها. مثل اینکه چهار عمل اصلی را درس نداده باشند و توقع حل معادله از دانش اموز داشته باشند علاوه بر نکات ذکز شده، بخش دوم نام وزارت خانه که همان پرورش است، انگار جایی در برنامه های مدارس و سیاست های کلان تصمیم سازان ندارد و متاسفانه با نگاه به خروجی های این سیستم آموزشی باید نگران آینده ی میهن اسلامی بود، وقتی روحیه ی گذشت، فداکاری ، رفاقت، صمیمیت ، قناعت و... از یک نسل گرفته شود ، آن نسل چه چیزی برای ارایه خواهد داشت. البته والدین نیز از مقصران اصلی این انحطاط هستند. دختر من كلاس نهم درس ميخونه و تمام وقتش شده فقط نوشتن و درس خواندن. دچار افسردگي شديد شده و دكتر هم گفته بايد كمتر فشار درس داشته باشه ولي مگه با اين همه درس و مشق امكانش هست آموزش و پرورش وضعیت درسی رو برای بچه ها بدتر هم کرد محتوای کتابها مزخرف شده و والدین نمی توانند به بچه ها کمک کنند ، شرح کتاب ها به هیچ وجه بدرد نمی خوره و از روی کتاب کمکی به بچه نمیشه کرد ، سئوال اینجاست که چرا کتابهای اصلی جوری تحریر نمی شود که برای تدریس و یادگیری کافی باشد و باید از کتاب های کمک آموزشی استفاده کرد ؟ تکالیف ها زیاد شده و بچه ها را زیر بار فشار زیادی قرارداده در عوض دریغ از یک برنامه ورزشی درست در مدارس و فضای ورزشی مناسب که باعث شده بچه ها بویژه دختران از وضعیت جسمی نا مناسب برخوردار شوند. میگن محتوای درسی مطابق با استانداردها نوشته شده ، کدم استاندارد چرا هیچ کجای دنیا این ریختی نیست با تعطیلی پنج شنبه ها مشکلات چند برابر شده,معلما وقت کم میارن برای تدریس دروسشون من بیست و هفت سال پیش دانش آموز کلاس اول بودم و به خوبی خواندن و نوشتن را یاد گرفتم. پس من الان کلاس اول است. هم خیلی بد می نویسد و هم خیلی بد می خواند. من نفهمیدم این همه نفر ساعت کار کارشناسی ادعایی که در آموزش و پرورش انجام شده کجا قراره اثر خودش رو نشون بده. در ضمن پسر من به اذعان اطرافیان خیلی با هوشه. نسل دانش آموز فعلی به اندازه کافی نسبت به نسل قبلی تفاوت فرهنگی شدید داره! اتفاقا باید بیشتر روی گرده اش بار علمی بگذارن. باید عادت کنن که راحت طلب نباشن. کمی سختی بکشن. وقتی قراره نسلی باشن که کار کنن و جور نسلی که پیر میشه رو بکشن نباید به راحتی عادت کنن دخترم کلاس سوم ابتدایی درس میخواند،فقط جمعه ها وقت استراحت دارد،از نظر من بچه های ایندوره بخاطر سیستم غلط اموزشی هیچ گاه بچگی نکرده و در محیطی پر از استرس بزرگ میشوند،که این بد ترین جنایت در حق نسل آینده میباشد. سیستم آموزشی ما استعداد کشه . کاش بشه یه جوری بچه ام رو به این مدرسه ها نفرستم. یکی از دوستان من میگفت پسرش که سال سوم ابتدایی هست به همین علت انجام تکالیف زیاد و سنگین بودن محتوای درسی ، چشم هایش ضعیف شده است و حالا از عینک استفاده میکند.