آخرین حضور بازیگران ایرانی روی فرش قرمز شصت‌و‌نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کن در قاب دوربین‌ها ثبت شد اما همچنان بحث و تبادل نظر در فضای مجازی درباره تن‌پوش ستاره‌های ایرانی در این رویداد داغ است و این پرسش همچنان پیش روست که آیا انتخاب‌های درستی برای حضور در این رویداد توسط طراحان داخلی صورت می‌پذیرد؟
به گزارش «تابناک»، سینمای ایران علاوه بر یک داور زن، عوامل دو فیلم «وارونگی» و «فروشنده» را بر روی فرش قرمز شصت‌و‌نهمین جشنواره فیلم کن داشت و هرچند «وارونگی» تازه‌ترین اثر بهنام بهزادی با نقش آفرینی سحر دولتشاهی نتوانست در بخش نوعی نگاه این دوره از جشنواره جایزه‌ای را از آن خود کند، اثر تازه فرهادی جزو گزینه‌های جدی نخل طلای کن 2016 است.
سوای نمایش فیلم‌‌ها که «تابناک» جداگانه به آن خواهد پرداخت، حضور سینماگران ایرانی روی فرش قرمز جشنواره کن همچون دوره‌های گذشته با حواشی فراوانی همراه بود و در فضای مجازی، موجی از اظهارنظرها درباره نوع پوشش سینماگران کشورمان شکل گرفت که پس از آخرین حضور عوامل فیلم «فروشنده» بر روی فرش قرمز همزمان با آخرین نمایش این فیلم در جشنواره کن ادامه دارد.
در میان دیدگاه‌ها، عمده تمرکز بر نوع پوشش سینماگران مرد کشورمان در این رویداد بود که اتفاقاً لباس‌هایشان از برندهای معتبر غیرایرانی بوده اما نتوانست توقعات هوادارانشان را برآورده سازد. در میان بازیگران زن نیز سحر دولتشاهی با نقدها و بعضاً شوخی‌های نقدگونه بسیاری به واسطه نوع پوشش خود در جشنواره کن مواجه شد و کمترین نقدها متوجه ترانه علیدوستی شده بود و از قضا پوشش بازیگران ایرانی ـ به جز جواهراتشان ـ حاصل ایده پردازی طراحان ایرانی است.
با این اوصاف، به نظر می‌رسد، طراحان کشورمان ایده‌های خلاقانه‌ای برای عرضه دارند؛ اما اینکه از میان این ایده‌ها، کدام یک انتخاب شود و در نهایت این ایده چگونه پیاده سازی و توسط هنرمند مورد بهره برداری قرار گیرد، جزو مؤلفه‌هایی است که لزوماً در اختیار طراح نیست و باید هنرمند شخصاً به آن توجه داشته باشد.
در این نمونه تازه، شاید اگر شلوار برخی از سینماگران مرد کشورمان کوتاه تر بود، به گونه‌ای که تا نمی‌خورد یا از ترکیب رنگ بهتری انتخاب می‌شد، این چهره‌ها جذاب‌تر از آنچه ثبت شدند به نظر می‌آمدند؛ اما به هر حال شاید فرش قرمز آنچنان که برای هواداران این سینماگران پراهمیت است، برای خود این هنرمندان اتفاق جدی نباشد و آنها به سادگی از کنار این فضا و صدها دوربینی که تصاویر متعددی از آنها ثبت نموده‌اند، عبور کرده‌اند.
نکته قابل تأمل دیگر آنکه، هیچ وجه تمایزی میان پوشش سینماگران مرد ایرانی حاضر در جشنواره کن با سایر مدعوین به این رویداد وجود نداشت و در واقع کوچک‌ترین اثر بومی در این پوشش‌ها نبود که البته با توجه به آنکه برند تهیه کننده پوشش این چهره‌ها، ایرانی نیست، این اتفاق چندان غیرطبیعی نیست؛ هرچند انتظار می‌رود ستاره‌های سینمای ایران که در چنین رویدادهایی حضور می‌یابند، نمادی از ایران را نیز همراه داشته باشند.
سوای اینکه به مضامین آثار و برخی جزئیات جشنواره فیلم کن چه نقدهایی وارد است، این حقیقت را نمی‌توان نادیده انگاشت که این رویداد فرصتی برای دیده شدن است، کما اینکه بازیگران ایرانی دیده شدند و بعید نیست پس از این جشنواره، پیشنهادهای بین‌المللی داشته باشند؛ بنابراین، می‌توان از این ظرفیت به خصوص در انتخاب پوشش جذاب و دارای نمادهای ایرانی بهره برداری بهتری کرد.
چرا باید یه نماد از ایران همراه داشته باشند؟ مگه هر مراسمی جای جار زدن در مورد کشور آمریکاست؟ مگه هنرپیشه های آمریکای پرچم آمریکا رو روی لباس اشون چاپ می کنند؟ یه درخواست می کنید، منطق اش رو هم بگید. 
