زمستان سال گذشته حجم وسیعی از رسانه ها به یک اختراع جدید جهانی یعنی « کابین جداشونده هواپیما» پرداختند و آن را انقلابی در صنعت هواپیمایی جهان معرفی کردند که در صورت عملیاتی شدن جان هزاران نفر را در هنگام بروز حادثه نجات خواهد داد. با این حال بررسی های «تابناک» نشان می دهد این اختراع پانزده سال پیش توسط یک ایرانی ساخته و با بی مهری مسئولین و رسانه ها فراموش شده بود.
به گزارش «تابناک» دی ماه سال گذشته بسیاری از رسانه های دیداری و نوشتاری ایران و جهان با پرداختن به اختراع جدید «ولادیمیر نیکولاویچ» روسی که در صنعت هواپیمایی موفق به اختراع کابین جدا شونده هواپیما شده بود، آن را یک انقلاب در این صنعت خواندند و نوشتند، عملیاتی شدن این اختراع سبب می شود در هنگام بروز حادثه جان هزاران انسان بی گناه حفظ شود.
با وجود این موضوع اخباری به دست «تابناک» رسیده است که برابر اسناد و مدارک موجود نشان می دهد، کابین جداشونده هواپیما برای اولین بار نه تنها در سال گذشته و توسط یک مخترع روسی ساخته نشده است؛ بلکه این اختراع متعلق به یک شهروند ایرانی است که پانزده سال پیش در شهرستان گلپایگان آن را ساخت و به تأیید مسئولین صنعت هواپیمایی کشور نیز رساند.
در همین رابطه «سید مهدی شریف زاده» عضو انجمن مخترعین کشور به «تابناک» گفت: « من از ابتدا تا کنون قریب به 40 اختراع انجام داده ام که هیچ کدام نمونه خارجی و داخلی نداشت. برخی از اختراعات و کارهای من در زمان جنگ ایران و عراق و در چارچوب فعالیت های نظامی استفاده شد.»
این شهروند گلپایگانی ادامه داد: « یکی از اختراعات من دستگاهی بود که برای آلودگی هوا کاربرد دارد و در حال حاضر بر روی ماشین های ایرانی نصب و در حال استفاده است. یکی دیگر از اختراعات من فیلتر اگزوز بود که در خروجی اگزوز اتومبیل قرار می گرفت و باعث می شد اکسیژن خرجی به دو برابر افزایش یابد و 7 گاز سمی که با دود اتومبیل در هوا منتشر می شود، تصفیه شوند.»
شریف زاده در رابطه با بی مهری هایی که مسئولین با او داشته اند، اضافه کرد: « در مورد فیلتر اگزوزی که اختراع کرده بودم؛ اول به اصفهان مراجعه کردم و مسئولین آن را بر روی یک ماشین با آلایندگی بالا امتحان کردند، وقتی مورد قبول قرار گرفت به تهران و شرکت ایران خودرو رفتیم. در آنجا مسئولین ایران خودرو از کار من خوششان آمد و تعجب کردند که من چگونه این کار را انجام داده ام. آنها تلاش کردند فرمول این اختراع را از من بگیرند ولی من به آنها گفتم یا این اخترع را از من بخرید یا به صورت مشارکتی با هم قرارداد ببندیم. مسئولین وقتی شرایط را اینگونه دیدند، گفتند ما اجازه نداریم حتی یک پیچ را بدون اجازه کشور فرانسه بر روی اتومبیل نصب کنیم و با همین بهانه اختراع من را تحویل نگرفتند.»
این مخترع ایرانی که مدعی است یکی از اختراعاتش نیز توسط مسئولین بدون ذکر نام او تجاری شده اشت، اضافه کرد: « مدت ها ماجرای سقوط هواپیما و کشته شدن هزاران انسان بی گناه من را به این فکر انداخته بود که در این زمینه یک اختراعی انجام دهم. در همین راستا در سال 1380 با هزینه شخصی یک هواپیمای 3 متری ساختم که در آن یک «کابین جداشونده» تعبیه شده بود. این کابین در هنگام حادثه می توانست با چتر از بدنه هواپیما جدا شود و به آرامی به زمین برگردد. من این اختراع را در همان سال به مسئولین صنعت هواپیمایی کشور ارائه کردم و آنها با کلی صورت جلسه و نامه نگاری در نهایت به من گفتند، طرح شما خیلی خواب است ولی ما این اجازه و توان را نداریم که حتی یک پیچ هم روی هواپیما نصب کنیم و لذا نمی توانیم از اختراع شما بهره برداری کنیم.
با این شرایط من تمام تلاشم را کردم تا با رئیس جمهور وقت، آقای خاتمی دیدار کنم ولی کسی به من این اجازه را نداد. این در حالی بود که در همان موقع بدون اینکه خودم مطلع باشم، برای من از کشور آمریکا دعوت نامه ارسال شد. در آن تأکید شده بود اگر به آمریکا بروم نهایت حمایت های مالی و امکاناتی از من صورت خواهد گرفت.»
سید مهدی شریف زاده که تا کنون نزدیک به 40 اختراع منحصر بفرد را به نام خود ثبت کرده است، در مورد جوایز و کمک های مسئولین گفت:« من در مسابقات و جشنواره های مختلفی مقام کسب کردم و در حد تقدیرنامه از جشنواره خوارزمی و دیگر فضاها جایزه گرفته ام ولی تاکنون هیچگونه کمک مالی به من نشده است به گونه ای که تا همین الان که با شما صحبت می کنم، بیش از 80 میلیون تومان بخاطر اختراعاتی که انجام دادم به بانک ها بدهکار هستم.»
این مخترع گلپایگانی که به نظر دل پری از مسئولین دارد و مدعی است، اگر همان موقع به آمریکا رفته بود بهترین زندگی را داشت و اختراعاتش نیز به ثمر نشسته بود ولی حالا در ایران قریب به 80 میلیون تومان نیز بدهی دارد، اضافه کرد: « من بخاطر عشق و علاقه به کشور و زادگاهم و همینطور دوستان و آشنایان در ایران ماندم. اگرچه می دانم که حرف زدن با مسئولین بی فایده است و آنها به حرف امثال من گوش نمی دهند ولی می خواهم به مسئولینی که اختراع من در رابطه با هواپیما را قبول نکردند، بگویم شما جسارت و شجاعت ندارید و شما مقصر جان کشته شدگانی هستید که در این سال ها بر اثر سقوط هواپیما کشته شدند.»
سید مهدی شریف زاده در پایان گفت: « با وجود گذشت پانزده سال از آن اتفاق، شرایط همچنان به همان شکل است و من همین الان یک سپر اتومبیل اختراع کرده ام که در تصادف های شدید شاخ به شاخ اجازه ورود کوچکترین خسارت را به اتومبیل و سرنشینان آن نمی دهد ولی هیچ کس صدای من را نمی شنود. حالا اگر در آمریکا بودم مطمئن باشید اختراع من تجاری شده بود.»
با توجه به آنچه ذکر شد، می توان بیش از پیش به شکاف و فاصله میان صنعت و نوآوری های بومی که لزوماً از دل دانشگاه هم خارج نمی شود، واقف شد. شرایطی که بدون شک اگر در کشورهای توسعه یافته نیز وجود داشت، آنها نیز یک کشور در حال توسعه باقی می ماندند.