کاسبی عجیب معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد با تالار وحدت؛
شلیک تیر خلاص به حیثیت ارکستر سمفونیک با نواختن برای رونمایی از خودرو!
اکنون با اتفاقی که در تالار وحدت به عنوان زیرمجموعه بنیاد رودکی رخ داد، مشخص شد که عدم انتقال مدیریت موزه هنرهای معاصر به بنیاد رودکی، چه حرکت بزرگی از سوی هنرمندان و هنردوستان برای حفظ موزه هنرهای معاصر و میلیاردها دلار آثار موجود در گنجینه این موزه برداشته شده است و شاید مهمترین حرکت جمعی هنرمندان در یک دهه اخیر، جلوگیری از انتقال مدیریت موزه هنرهای معاصر بود
پس از اجاره تالار وحدت به گروههای غیرمرتبط با ماموریت این مجموعه، در اتفاقی بیسابقه در تاریخ موسیقی ایران، محصولات تازه خودروسازی رنو بر روی صحنه تالار وحدت قرار داده شد و با اجرای ارکستر سمفونیک تهران، از این خودروها رونمایی شد؛ واقعهای تلخ که حکم شلیک تیر خلاص به حیثیت این ارکستر را داشت و مشخص نیست چطور اعضای این ارکستر زیر بار چنین خواستهای رفتهاند.
به گزارش «تابناک»؛ «بنیاد رودکی کارش از همان روزهای اول بهعلت عدمآشنایی مدیرعامل آن بهرام
جمالی نوازنده متوسط سهتار توسط افرادی از خارج بنیاد اداره میشد. در
این بنیاد آقای جلال مشفق برادر همسر محترم معاونت هنری آقای علی مرادخانی
که بهطور رایگان کار میکردند مدیر اصلی بودند و مدیرعامل آقای جمالی بدون
تأیید و دستور ایشان کاری انجام نمیدادند»؛ این بخشی از نامه سرگشاده علی
رهبری به رئیس جمهور بود که مدتی پیش از ارکستر سمفونیک تهران کنارهگیری کرد.
سطح افشاگری علی رهبری درباره سایر عناصر فعال، به تغییراتی گره خورد که کنار گذاشتن جمالی از مدیرعاملی بنیاد رودکی، بخشی از این تغییرات بود. هرچند این نامه نشان میداد در موسیقی ایران چه اتفاقاتی رخ میدهد و جمالی
چه موقعیتی دارد، حاوی یک نکته مثبت بود و آن هم درک تعریف موسیقی توسط
بهرام جمالینژاد به عنوان نوازنده سه تار و شناخت نسبی از مفهوم موسیقی. اهمیت درک حداقلیِ موسیقی پس از انتخاب مدیرعامل تازه و حواشی تازهتر، معنای بیشتری پیدا کرد.
اکنون با وقایعی که شب گذشته در این موزه رخ داده، مشخص شده که پیش بینیهای متکی بر سوابق مدیرعامل بنیاد رودکی دقیق بوده است. عصر روز گذشته (یکشنبه چهارم مهرماه) در تالار وحدت بر روی صحنه از خودروی رنو «تلیسمان» رونمایی شد و آنگونه که خبرگزاریها اعلام کردهاند، ارکستر سمفونیک تهران که روزهای پس از استعفای علی رهبری را پشت سر
میگذارد، یک اجرای سفارشی به مناسبت رونمایی از این خودرو داشت.
در ابتدا این پرسش مهم مطرح است که چگونه اعضای ارکستر سمفونیک تهران حاضر به اجرا در چنین برنامهای شدهاند و شان یک گروه ملی و کلاسیک در این سطح تنزل یافته اما اعضای این ارکستر مقاومتی نشان ندادهاند؟! پرسش بعدی این است که آیا شان تالار وحدت نیز اهمیت نداشته و باید صحنهای که بزرگان موسیقی دهههای متمادی بر روی آن نواختهاند به صحنه رونمایی از خودرو تبدیل شود؟ و پرسش آخر اینکه اساساً آیا صحنه تالار وحدت، توان تحمل وزن یک خودرو را دارد یا پول جلوی چشم مسئولان معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد رودکی و تالار وحدت را گرفته بوده است؟
رامین صدیقی (مدیر نشر هرمس) که سالهاست کنسرتهای متعددی را در تالار وحدت برگزار کرده؛ در واکنش به این اتفاق میگوید: سال پیش در همین روزها کنسرت کوارتت انور براهم را در تالار وحدت روی صحنه بردند. بعد از آن من با خودم عهد کردم تا دیگر کنسرتی در تالار وحدت برگزار نکنم و این تصمیم به شرایط سالن ارتباط داشت اما هیچوقت تصور نمیکردم به زودی باید عهد کنم که حتی دیگر پایم را آنجا نگذارم.
مدیر نشر هرمس همچنین توضیح میدهد: لایههای متحرک صحنه تالار وحدت که با ریل یا بالابر قابل جابجایی هستند برای تحمل وزن مشخصی طراحی شدهاند. در رویدادهای هنری، بار مرده در کل مساحت صحنه پخش است و فشار وزن بر هر محل عموما کمتر 100 یا 200 کیلوگرم است. شاید سنگینترین حجم متمرکز روی صحنه به محل استقرار پیانو داشته باشد که قطعا کمتر از 400 کیلوگرم است.
وی اضافه کرد: اما استقرار یک ماشین با بیش از یک تن وزن و تمرکز کل این وزن بر مساحتی محدود، اگر هم موجب تخریب آنی نشود اما یقینا به کاهش استقامت و استهلاک شدید تجهیزات نگهدارنده صحنه منجر خواهد شد. اتصالات، صفحات صحنه و ریلها با تکرار چنین فشارهایی قطعا از بین خواهند رفت.
اکنون با اتفاقی که در تالار وحدت به عنوان زیرمجموعه بنیاد رودکی رخ داد، مشخص شد که عدم انتقال مدیریت موزه هنرهای معاصر به بنیاد رودکی، چه حرکت بزرگی از سوی هنرمندان و هنردوستان برای حفظ موزه هنرهای معاصر و میلیاردها دلار آثار موجود در گنجینه این موزه برداشته شده است و شاید مهمترین حرکت جمعی هنرمندان در یک دهه اخیر، جلوگیری از انتقال مدیریت موزه هنرهای معاصر بود؛ موزهای که ممکن بود در آن از خودرو، رونمایی شود و کاسبی عجیبی در فضاهای ملی فرهنگ ایران راه افتاده، توسعه یابد!