در حالی که تنها چند روز به انتخابات ایالات متحده آمریکا مانده، موضوع نظرسنجی ها و پیش بینی رئیس جمهور آینده این کشور، به یکی از داغ ترین مباحث در فضای سیاسی و رسانه ای هم داخل و هم خارج ایالات متحده تبدیل شده است. حال برای بسیاری این سؤال مطرح است که مکانیزم این نظرسنجی ها به چه ترتیب بوده و آیا این نظرسنجی ها می تواند به درستی پیروزی یک نامزد را مشخص کند یا نه؟
نظرسنجی در آمریکا چگونه انجام می شود؟
در ایالات متحده چندین نهاد و سازمان اقدام به انجام نظرسنجی های سیاسی مبتنی بر ایالات می کنند که اغلب آنها با همکاری مشتریانشان که شامل رسانه ها و روزنامه های محلی و ملی، مشاوران سیاسی و خود نامزدهای انتخابات هستند، صورت می گیرد. برای انجام نظرسنجی یک نهاد در ابتدا اقدام به تدوین یک پرسش نامه می کند که اغلب نوع طراحی سؤالات در این پرسش نامه، می تواند بر نتیجه نظرسنجی تأثیرگذار باشد. به پرسش های زیر توجه کنید؛
اگر امروز انتخابات برگزار شود، شما به هیلاری کلینتون رأی می دهید یا به دونالد ترامپ؟
اگر امروز انتخابات برگزار شود، شما به دونالد ترامپ رأی می دهید یا به هیلاری کلینتون؟
اگر امروز انتخابات برگزار شود، شما به کلینتون رأی می دهید، به دونالد ترامپ رأی می دهید یا به هیچ کدام؟
اگر امروز انتخابات برگزار شود، شما به کدام نامزد رأی خواهید داد؟
بعد از طراحی پرسش نامه، این سؤالات اتفاقی از 500 تا 1000 شهروند و اغلب از طریق تلفن پرسیده می شود. سؤالات معمولا همراه با برخی فاکتورهای اضافی از جمله سن، جنسیت، قومیت، گرایش سیاسی، تحصیلات، درآمد و برخی فاکتورهای دیگر است تا طبقه بندی مخاطبان به خوبی مشخص شود. همچنین اساسا پرسش هایی نیز برای اطلاع از این که مخاطب به شکل کلی در انتخابات رأی خواهد داد یا نه پرسیده می شود.همچنین نکته دیگری که در نظرسنجی ها بسیار اهمیت دارد، روزی از هفته است که سؤالات در آن روز پرسیده می شود. بر اساس آمار نظرسنجی در روز دوشنبه تا جمعه به احتمال بسیار بیشتر با یک مخاطب زن روبرو خواهد شد، زیرا در این روزهای کاری احتمال پاسخ گویی زنان خانه دار به تلفن بسیار بیشتر است. از آنجا که باز طبق آمار زنان گرایش سیاسی بیشتری نسبت به مردان به حزب دموکرات دارند، این مسأله در نتایج نظرسنجی تأثیرگذار است.
American Research Group، The Gallup Poll، Mason-Dixon، Quinnipiac University Polling Institute، Rasmussen Reports، Research 2000، Strategic Vision (GOP)، Survey USA و Zogby
نکته آنکه اغلب این نهادها اطلاعات و نتایج نظرسنجی خود را به رایگان در اختیار مشتریان قرار نمی دهند و برای به دست آوردن اطلاعات از پایگاه داده آنها بعضا هزینه های زیادی لازم است.
متدولوژی های متفاوت برای نظرسنجی ها
تشریح روش یا متودولوژی نظرسنجی ها چندان ساده نیست و مسائل و موضوعات زیادی در این خصوص وجود دارد. حتی برای کسانی که از نزدیک روزانه و خیلی دقیق انتخابات و نظرسنجی ها را دنبال می کنند، بیرون کشیدن اطلاعات دقیق از دل این نظرسنجی ها به خاطر همین مسائل و فاکتورهای مذکور، چندان ساده نیست.برتری نظرسنجی های تلفیقی به نظرسنجی های انفرادی
بر اساس همین تفاوت در متودولوژی های استخراج نتایج و سردرگمی های فراوانی که در تفسیر یک نظرسنجی یکتا وجود دارد، بهترین نظرسنجی ها نمونه هایی هستند که تلفیقی عمل می کنند. برای مثال قطعا نظرسنجی تلفیقی Pollster نسبت به نظرسنجی یکتای روزنامه لس آنجلس تایمز یا نیویورک تایمز اعتبار بیشتری دارد، زیرا به شکلی بهتر نشان دهنده کلیت وضعیت انتخابات است.
در نتیجه بهترین راه برای پیش بینی انتخابات از طریق نظرسنجی ها باز هم همان روسیه میانگین گیری از نظر سنجی ها – اغلب سه نظر سنجی جدید – است.
میزان ضریب خطا در نظرسنجی ها
اما به رغم آنکه معمولا نظرسنجی ها در انتخابات ایالات متحده می توانند نتایج را تا حدی زیاد درست تشخیص دهند، میزانی از ضریب خطا در نظرسنجی ها نیز همواره وجود داشته است. دو تن از اساتید دانشگاه پرینستون پیش از این در مقاله ای اقدام به بررسی این موضوع کرده اند که نتایج نوشتار آنها بسیار قابل توجه است. ایشان میزان تفاوت و خطای نظرسنجی ها در انتخایات آمریکا با نتایج واقعی را از سال 1952 تا 2008 بررسی کرده اند که نمودار زیر نشان دهنده این آمار است؛
این نمودار نشان می دهد که طی این سالها نتایج نظرسنجی ها تا حدی زیاد به نتایج واقعی انتخابات نزدیک بوده است؛ اما مطالعات دقیق تر آنها نشان می دهد که هرچه روزهای بیشتری به انتخابات مانده باشد، میزان تفاوت نتایج نظرسنجی با نتایج واقی بیشتر می شود. برای مثال میزان تطابق نتایج نظرسنجی هایی که در فوریه صورت گرفته (280 روز مانده به انتخابات) با نتیجه قطعی 2- درصد بوده، در حالی که همین رقم برای نظرسنجی های اکتبر به 90 درصد افزایش یافته است؛
آنچه همه این مطالب به ما می گوید، می توان در سه نکته اساسی خلاصه کرد:
نخست اینکه مکانیزم های نظرسنجی در ایالات متحده بسیار متفاوت است و نهادهای بزرگ نظرسنجی هرکدام پایگاه داده های مخصوص به خود دارند. البته مشتریان مخصوص به خود که از این داده ها و آمارهای استفاده میکنند. برای مثال فاکس نیوز و لس آنجلس تایمز هر دو از پایگاه داده Rasmussen استفاده می کنند.