روزنامه ایران در گزارشی نوشت:
پسر جوان، افسرده و ناراحت در گوشهای دور از چشم مردم روی نیمکت نشسته بود. نگاهش غم عمیقی داشت. کنار او نشستم و به بهانهای سر صحبت را باز کردم. اول برای حرف زدن طفره میرفت اما وقتی اصرار کردم گفت: «زندگیام را تباه کردم و حالا از ترس طلبکارها حتی نمیتوانم به خانه بروم.» اول فکر کردم او هم مانند صدها نفر دیگر چک بیمحل کشیده و حالا گرفتار شده است. اما وقتی حرف هایم را شنید تلخندی زد و گفت: «طمع کردم و در دامی افتادم که از اعتیاد بدتر است و حالا نمیتوانم حتی به جایی شکایت ببرم چون میترسم خودم مجرم شوم.» با شنیدن این حرفها حسابی حساس شده بودم و از او خواستم موضوع را برایم تعریف کند.اوهم گفت: «من قربانی سایتهای شرط بندی آنلاین(یا پوکر آنلاین) شدهام. سایتهایی که هر روز آشکارا بیش از صد میلیون تومان از به خاک سیاه نشاندن امثال من، به جیب میزنند و هیچ کس هم تا به حال سد راه آنها نشده است.»
«سعید» 200 میلیون تومان سرمایه زندگیاش را طی 5 ماه با بازی در دو سایت شرط بندی آنلاین باخته بود و حالا از ترس طلبکارانش آواره خیابان بود و فقط به یک مخفیگاه امن فکر میکرد. «همه کسانی که در این سایتها بازی میکنند خودشان را هم مجرم میدانند و از ترس اینکه به مشکل بخورند حاضر نیستند از صاحبان این سایتها شکایت کنند. ولی موضوع عجیب تر اینکه هیچ کس مانع از کار آنها نمیشود.
البته هر چند هفته یک بار این سایتها فیلتر میشوند اما به چند دقیقه نمیرسد که در کانال تلگرام یا صفحه اینستاگرام این سایتها آدرس جدید اعلام میشود و بدون دردسر دوباره شروع به کار میکنند. تعداد این سایتها خیلی زیاد است و من تا حالا ندیدم هیچ کدامشان به مشکل بخورند. فکر میکنم صاحبان سایتها از هکرها بیشتر از مسئولان میترسند.»
وی که خودش را مقصر تمام بدبختیهایش میداند، ادامه داد: «مقصراصلی، صددرصد خودم هستم. من زندگیام را در این سایتها تباه کردم و هر روز افراد بیشتری را میبینم که این اتفاق برایشان میافتد. راستش خودم هنوز در شوک هستم! فکر میکنم شرط بندی یا همان قمار، اعتیادش از مواد مخدر بیشتر است. من به تجربه این را دیده ام. نخستین بار که ١٠ میلیون تومان باختم، خواستم دوباره آن را پس بگیرم و ادامه دادم اما وقتی به خودم آمدم که همه چیزم را از دست داده بودم.»
از او پرسیدیم اگر همه باختهاند پس چه کسی در این شرط بندیها سود میبرد، گفت: «در هر دستی که بازیکنان بازی میکنند، ٢ درصد از کل پولی که شرط بندی میشود به حساب صاحب سایت میرود. مثلاً در یک دست (که کمتر از یک دقیقه طول میکشد) وقتی ٣٠ میلیون تومان پول وسط باشد، ٦٠٠ هزار تومان به حساب صاحب سایت میرود. بعضی از سایتها بالای 40-30 میز فعال دارند و بنابراین بیشترین سود به صاحب سایت میرسد. جالب اینکه آنها از هیچ چیزی نمیترسند و وقتی من او را تهدید به شکایت کردم گفت: «هر کاری خواستی انجام بده اما مطمئن باش کسی نمیتواند مرا دستگیر کند.»
اگر شکایت کنم آبرویم میرود
سعید درادامه با بیان اینکه میترسد شکایت کند و مجرم شود ادامه داد: « وقتی به یک معتاد به موادمخدر بگویند اگر اعتراف کنی که معتادی، مجازات میشوی، فکر میکنید آیا حاضر میشود کسانی را که از آنها مواد میگیرد لو بدهد؟ ما هم همین شرایط را داریم. راستش نگرانیم که حالا که در این سایتها قمار کردهایم خودمان گرفتار شده و آبرویمان برود به همین خاطر صاحبان سایتها هم با خیال راحت به کارشان ادامه میدهند. اما مطمئنم اگر بدانیم که پلیس یا مرجع قانونی دیگری پشت ماهست حتماً پیگیری میکنیم تا جوانان دیگری به دام این سایتها نیفتند.»
همان طور که روی نیمکت نشسته بودیم دوست سعید هم سر رسید. جالب اینکه او هم سرنوشت مشابهی داشت. کامران وقتی مطمئن شد که ما قصد کمک داریم، گفت: «من متأهل هستم و شاید بتوانم بگویم فقط به طمع پول بیشتر سرمایه 20 میلیونی زندگیام را در یک سال باختم. این عدد برای من که یک کارمند ساده هستم بسیار زیاد است. شاید باور نکنید هر شب کابوس میبینم و دیگر زندگی آرام و خواب راحت برایم بیمفهوم شده است. حالا با همه رنجی که میبرم میفهمم که حتی پیروزی در این سایتها هم لذتی ندارد چون قطعاً پیروزی من به قیمت بدبختی دیگران است.»
او ادامه داد: «ما همه آدرس سایت و کانال تلگرام و... این سایتها را داریم اما نمیتوانیم با آنها کاری کنیم و فکر نمیکنم تعطیلی این سایتها و صاحبانشان برای پلیس کار سختی باشد. هر روز صبح وقتی چشمانم را باز میکنم آرزو دارم که همه چیز یک کابوس شوم باشد و من به گذشته و آرامشم بازگردم و مطمئنم با این تجربه ای که کردم اگر بگویند این شرط بندی ماهی 100 میلیون تومان هم سود دارد قطعاً سمت آنها هم نمیروم. وقتی خودم به بدبختی افتادم فهمیدم که واقعاً دور از انصاف است که انسان با سرمایه زندگی فرد دیگری ثروتمند شود.»